ذوالجناح: تفاوت میان نسخه‌ها

از جنایت‌هاى فجیع سپاه [[کوفه]]،اسب تاختن بر جسد مطهّر [[سید الشهدا|سید الشهدا (ع)]] پس از شهادت آن حضرت بود. [[ابن زیاد]] در پى تحریک [[شمر]]،در پاسخ نامۀ [[عمر سعد]] از جبهۀ [[کربلا]] که نامه‌اى مسالمت‌آمیز بود، نامه‌اى تند به [[عمر سعد]] نوشت که تو را براى مماشات و سازش و...نفرستاده‌ایم. اگر حسین و یارانش تسلیم شدند، پیش من بفرست وگرنه بر آنان بتاز تا آنها را کشته و مثله کنى که شایستۀ آنند. اگر حسین کشته شد، بر پیکرش (بر سینه و پشتش)اسب بتاز...اگر اجراى فرمان کردى پاداش مطیعان را خواهى یافت وگرنه، کناره بگیر و سپاه را به شمر واگذار. شمر نامه را به کربلا آورد و تسلیم عمر سعد کرد. <ref>''کامل ابن اثیر،ج 2،ص 558.''</ref>

[[عصر عاشورا]]، پس از شهادت سید الشهدا (ع) و [[غارت خیمه‌ها]]، عمر سعد گفت:

داوطلب اسب تاختن بر پیکر حسین بن على (ع) کیست؟

ده نفر داوطلب شدند و با سم اسبها بر سینه و پشت امام تاختند. پیکر امام زیر سم اسبان شد. این ده نفر خبیث عبارت بودند از:

 

 

* ''جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 46.''