نصرت اردبیلى: تفاوت میان نسخه‌ها

==زندگینامه==

میرزا نصر اللّه (نصرت)اردبیلى از شعراى سده سیزدهم هجرى و با محمد شاه قاجار معاصر بوده است. زادگاهش اردبیل بوده و در اوان جوانى براى تحصیل علوم متعارف زمان خود عازم اصفهان مى‌شود.

بعد از رسیدن به رتبه شیخى و قابل ارشاد شدن به امر ایشان به آذربایجان رفت که با مرحوم مبرور عباس میرزاى ولیعهد راه رود و ضمنا خدمت مرحوم محمد شاه رسد و اخبار مژده سلطنت دهد چنان چه در حق مرحوم حاجى زین العابدین شروانى (مستعلى شاه) هم این حرف جارى است. بالجمله پس از تحصیل علوم ظاهر و باطن مشغول امر دنیا شد اما تارک طریقه فقه نبود. همان وقت هم ظاهرا ارشاد و دستگیرى مى‌نمود و با فقرا و درویشان بر خلاف امرا و بزرگان فروتنى مى‌کرد. چون جمعى از فقرا مژده سلطنت به مرحوم مبرور محمد شاه داده و ظاهرا هم محمد شاه به قاطبه این سلسله ارادت مى‌ورزید و همه را به مناصب عالیه و مقامات بلند مى‌رسانید-چنان چه به همین سبب وزارت را به مرحوم حاجى میرزا آقاسى داد -ایشان هم لقب و منصب«صدر الممالکى»و وزارت صدارت یافتند و بودند. وى پس از درگذشت محمد شاه، و وقایع بعد از آن، به کرمانشاه و سپس به عتبات عالیات رفت. مقبرۀ وى در نجف اشرف، در کنار پیر طریق و مرشدش، حاجى محمد حسین است.<ref>حدیقة الشعراء،سید احمد دیوان بیگى شیرازى،به تصحیح و تحشیه دکتر عبد الحسین نوایى،ج 3،ص 1889 و 1890.</ref>

در آثار معدودى که از (نصرت) اردبیلى باقى مانده شیوه بیانى و شگرد کلامى سبک عراقى دیده مى‌شود و پیداست که داراى طبع وقادى بوده و بر لطیفه‌هاى ادبى و آرایه‌هاى لفظى و معنوى وقوف داشته است.

==پی نوشت==