۹٬۵۴۶
ویرایش
امیری فیروز کوهی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
در سنین نوجوانی اولین اثر خود را که غزلی سیاسی درباره‌ی تغییر سلطنت و اوضاع مملکت در آن روزها بود، در روزنامه‌ی «نسیم صبا» منتشر ساخت. بعد از کناره‌گیری از درس و مدرسه تا سال 1314 شمسی بیشتر اوقاتش به سرودن شعر و مصاحبت با شعرا و هنرمندان گذشت و از آن سال شوق و علاقه‌ی زیاد به تحصیل دانش به ویژه علوم ادبی در وی پدید آمد. در مدت چندین سال، ادبیات، منطق کلام، حکمت، فقه و اصول را نزد استادان بزرگی از جمله شیخ عبد النبی کجوری فرا گرفت. | در سنین نوجوانی اولین اثر خود را که غزلی سیاسی درباره‌ی تغییر سلطنت و اوضاع مملکت در آن روزها بود، در روزنامه‌ی «نسیم صبا» منتشر ساخت. بعد از کناره‌گیری از درس و مدرسه تا سال 1314 شمسی بیشتر اوقاتش به سرودن شعر و مصاحبت با شعرا و هنرمندان گذشت و از آن سال شوق و علاقه‌ی زیاد به تحصیل دانش به ویژه علوم ادبی در وی پدید آمد. در مدت چندین سال، ادبیات، منطق کلام، حکمت، فقه و اصول را نزد استادان بزرگی از جمله شیخ عبد النبی کجوری فرا گرفت. | ||
امیری فیروز کوهی در مهر ماه سال 1363 پس از یک بیماری طولانی درگذشت. <ref>دیوان امیری فیروز کوهی؛ مقدمه با تلخیص. کیهان فرهنگی؛ سال اول، شماره 7.</ref> | |||
==درباره‌ی شاعر== | ==درباره‌ی شاعر== | ||
استاد فقید بیشتر اوقات خود را به مصاحبت شاعران می‌گذرانید و خود نیز اشعار استوار و نغزی می‌سرود و از شعرای غزلسرای به نام معاصر که به فارسی و عربی شعر سروده است. شیوه‌اش در شعر غزلسرایی بود و به سبک هندی شعر می‌سرود. شعرش از انسجام لفظ و مضامین لطیف و عالی مشحون است. | استاد فقید بیشتر اوقات خود را به مصاحبت شاعران می‌گذرانید و خود نیز اشعار استوار و نغزی می‌سرود و از شعرای غزلسرای به نام معاصر که به فارسی و عربی شعر سروده است. شیوه‌اش در شعر غزلسرایی بود و به سبک هندی شعر می‌سرود. شعرش از انسجام لفظ و مضامین لطیف و عالی مشحون است. | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
منظومه‌ای به نام «عفافنامه»، حواشی و تعلیقات بسیار بر کتب کلامی و فلسفی و متون رجالی و ادبی، ترجمه‌ی «نفس المَهموم» از محدّث قمی، ترجمه «مکاتیب نهج البلاغه»، دیوانش در دو مجلّد که به کوشش دختر دانشمندش دکتر امیر بانو (مصفّا) چاپ شده است. همچنین مقالات متعدد تحقیقی و ادبی در روزنامه‌ها و مجلّات از او به چاپ رسیده است. | منظومه‌ای به نام «عفافنامه»، حواشی و تعلیقات بسیار بر کتب کلامی و فلسفی و متون رجالی و ادبی، ترجمه‌ی «نفس المَهموم» از محدّث قمی، ترجمه «مکاتیب نهج البلاغه»، دیوانش در دو مجلّد که به کوشش دختر دانشمندش دکتر امیر بانو (مصفّا) چاپ شده است. همچنین مقالات متعدد تحقیقی و ادبی در روزنامه‌ها و مجلّات از او به چاپ رسیده است. | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۵: | ||
{{ب| نفرین هر شریر به بانگ علن شنید|تا با دعای خیر دهد مدعای غیر }} | {{ب| نفرین هر شریر به بانگ علن شنید|تا با دعای خیر دهد مدعای غیر }} | ||
{{ب| نور هدی، فروغ خدا، شمس مشرقین|برهان حق و حجت قول خدا، حسین }} | {{ب| نور هدی، فروغ خدا، شمس مشرقین|برهان حق و حجت قول خدا، [[حسین]]}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۳۰۲: | خط ۳۰۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1168-1172.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1168-1172.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||