۱۰٬۰۷۲
ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
امروزه در مهدی آباد بهادران مهریز یزد، با فرارسیدن روز اول محرم، مردم برای نماز جماعت به مسجد صاحب الزمان (عج) می آیند و بعد از نماز، زیارت عاشورا می خوانند. پس از آن مراسم «جوش زنی» شروع می شود؛ به این صورت که مردان حاضر در مسجد در دو دسته به شکل دایره قرار می گیرند و هر فرد با دست چپ خود، لبه پایین پیراهن، کت با کمر فردکناری را می گیرد و با دست راست سینه می زند. | امروزه در مهدی آباد بهادران مهریز یزد، با فرارسیدن روز اول محرم، مردم برای نماز جماعت به مسجد صاحب الزمان (عج) می آیند و بعد از نماز، زیارت عاشورا می خوانند. پس از آن مراسم «جوش زنی» شروع می شود؛ به این صورت که مردان حاضر در مسجد در دو دسته به شکل دایره قرار می گیرند و هر فرد با دست چپ خود، لبه پایین پیراهن، کت با کمر فردکناری را می گیرد و با دست راست سینه می زند. | ||
پس از اتمام مرحله اول، دو دسته جا به جا می شوند. در مرحله سوم، نوع حرکت عوض می شود؛ به این شکل که یک پا به جلو گذاشته می شود (پای چپ) و زمانی که به عقب می آیند، پای چپ را بالا می آورند و پای راست به عقب کشیده می شود. در این حین اشعار زیر را می خوانند: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| حسن حسین من چه شد | نور دو عین من چه شد}} | |||
{{ب| حسن و حسین نازنین | چو گل فتاده بر زمین }} | |||
{{ب| امشب سکینه خواب است | بر دامن حسین است}} | |||
{{ب| حسن و حسین نازنین | چو گل فتاده بر زمین }} | |||
{{ب| حسن و حسین یا حسین | به دشت کربلا حسین }} | |||
{{م| سرش ز تن جدا حسین }} | |||
{{ب| خورشید و برج هل اتی | خیمه زده در کربلا}} | |||
{{ب| گویا محرم آمده | غم به سراغم آمده }} | |||
{{ب| امشب شب عزا بود | صاحب عزا خدا بود }} | |||
{{ب| چه کربلا است یارون | چه بر بلاست یارون }} | |||
{{ب| هنگامه قیامت | در کربلاست یارون }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
در پایان، عبارت «شهید شده، امام ما، در کربلا»، چندین بار با جوش و خروش خوانده می شود. | |||
این مراسم به جزء آنکه در هر ده شب اول محرم اجرا می شود بار دیگر این مراسم به همراه علم گردانی در صبح عاشورا نیز انجام می گیرد. به این ترتیب که هیئت عزاداری در مسجد قدیمی موسی بن جعفر (ع) جمع می شوند، به دور نخل می گردند و مراسم جوش زنی را شروع می کنند و پس از آن، مراسم سینه زنی و نوحه خوانی آغاز می شود. | |||
اشعار نوحه از این قرار است: <ref>عسگری، علیرضا، مهدی آباد، بهادران، مهریز، یزد، 1385.</ref> | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| بر سینه زند هر که عزادار حسین است | خون گریه کند هر که عزادار حسین است}} | |||
{{ب| قمری به چمن کرده چرا طوق به گردن | آن هم یکی از تعزیه داران حسین است }} | |||
{{ب| دانی که چرا چوب شود طعمه آتش | خاکم به دهان، قربان لب و دندان حسین است}} | |||
{{ب| دانی که چرا کعبه حق گشته سیه پوش | ان هم یکی از تعزیه داران حسین است }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
جوش زدن در منطقه گاریز و بهاباد یزد به این صورت است که بعد از مراسم سینه زنی، مسن ترین فرد هیئت جلو می ایستد و بقیه بعد از او به صورت نیم دایره می ایستند. هر نفر دست چپ خود را به کمر شخص کناری خود گره می زند و با دست راست به سر و سینه می کوبد و اشعار نوحه خوان را جواب می دهد. به این مراسم «جوش دوره» می گویند. <ref>بهروئیان، بی تا، ص 10 و 17.</ref> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
اصغر شعاع، علی آنی زاده، رقیه حاج محمدیاری، شهرزاد دوستی، الهه شایسته رخ، محرم و صفر در فرهنگ مردم ایران، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، ص 55-65. | اصغر شعاع، علی آنی زاده، رقیه حاج محمدیاری، شهرزاد دوستی، الهه شایسته رخ، محرم و صفر در فرهنگ مردم ایران، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، ص 55-65. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== |
ویرایش