نبرد تن به تن
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
نبرد تن به تن از سنتهای موجود در جنگ اعراب بود.
مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از سنّتهاى جنگ در عرب، آن بود که ابتدا دو هماورد و حریف، از دو جبهه به میدان مىآمدند، خود را معرفى کرده، رجز مىخواندند و به نبرد مىپرداختند. گاهى هم نبردهاى تن به تن، تکلیف جنگ را روشن مىساخت. پس از چند نفر که به میدان هم مىآمدند، حملۀ عمومى آغاز مىشد. [۱] مبارزه، همان به صحنه آمدن افراد در نبرد تن به تن بود.
نبرد تن به تن در عاشورا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
چنین هماوردى در عاشورا، تا ظهر ادامه یافت. گاهى که سپاه کوفه ضعف هماورد جبهۀ خویش را احساس مىکردند، بشکل گروهى به رزمندۀ جبهۀ حسینى مىتاختند و او را شهید مىکردند. شهداى کربلا،برخى در جنگ تن به تن شهید شدند و جمعى هم در حملۀ عمومى سپاه کوفه که در اوایل درگیرى به اردوگاه امام تاختند، به شهادت رسیدند.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پینوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ الفنّ العسکرى الاسلامى،یاسین سوید،ص ۲۲.