اخنس‌ بن‌ مرثد بن علقمه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۳: خط ۳۳:
[[رده: افراد]]
[[رده: افراد]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
<references />
<references />{{navbox
|name = عاملان واقعه کربلا
|title = عاملان واقعه کربلا
 
|group1 = عاملان اصلی
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]
 
|group2 = لشکر عمر بن سعد
|list2 = {{navbox | child
 
|group1 = فرماندهان
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]
 
|group2 = قاتلان
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]
 
|group3 = تازندگان بر بدن امام
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]
 
|group4 = حاملان سر امام
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
}}
|group5 = سایر
|list5 = [[حفص بن عمر]]
}}
[[رده:غارتگران کربلا]]
[[رده:غارتگران کربلا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۷

مشخصات فردی
نام کامل اَخنَس (احبش)‌ بن‌ مُرثُد حضرمی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته پس از شهادت امام حسین (ع)، دستارش‌ را ربود و بر بدن مطهر امام حسین (ع) اسب تاراند

اَخنَس (احبش)‌ بن‌ مُرثُد حضرمی، از سرسپردگان عبیدالله‌ بن‌ زیاد و یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اخنس علاوه بر اینکه پس از شهادت امام حسین (ع)، دستارش‌ را ربود و بر سر گذاشت‌،[۱]‌‌ از جمله ده نفری بود که‌ داوطلب‌ شد تا بر بدن مطهر امام حسین (ع) اسب بتاراند.[۲]

پس از واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اخنس جزء ده نفری بود که برای گرفتن جایزه به دارالاماره رفت و روبه‌روی عبیدالله‌ بن‌ زیاد ایستاد، اما از ابن‌ زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.[۳]

مرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اخنس پس از قیام مختار دستگیر و با اسب‌هایی با نعل آهنین که بر بدنش تاختند به هلاکت رسید و سپس جسدش را سوزاندند.[۴] اما بنا به نقل طبری مدتی پس از واقعه عاشورا وقتی در جنگی ایستاده بود، تیری ناشناس به او اصابت کرد و قلبش را شکافت و جان داد.[۵]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. - مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ اللهوف، ص۵۳.
  2. - تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ ارشاد، ج۲، ص۴۷۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰،۷۵؛ تاریخنامه طبری، ج۴، ص۷۱۱.
  3. - اللهوف، ص۱۲۱،۱۱۲؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۳۷۴،۶۰.
  4. - اللهوف، ص۵۴.
  5. - تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵.