ام کلثوم دختر حضرت علی (ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۳: خط ۶۳:
ام کلثوم قبل از رحلت خواهرش [[زینب (س)|زینب(س)]] درگذشت.ام کلثوم و زید در یک روز درگذشتند. درباره مرگ زید نوشته‌اند: «شبی بین بنی جهم و به قولی بنی عدی و یا بنی مطیع جنگی درگرفت. زید داخل معرکه شد تا نزاع را برطرف سازد. لیکن در تاریکی ضربتی خورد که بر اثر آن درگذشت. زید و مادرش در یک روز از دنیا رفتند.»<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص ۴۶۱؛ اسدالغابه، ج۶، ص ۳۸۷؛</ref>  
ام کلثوم قبل از رحلت خواهرش [[زینب (س)|زینب(س)]] درگذشت.ام کلثوم و زید در یک روز درگذشتند. درباره مرگ زید نوشته‌اند: «شبی بین بنی جهم و به قولی بنی عدی و یا بنی مطیع جنگی درگرفت. زید داخل معرکه شد تا نزاع را برطرف سازد. لیکن در تاریکی ضربتی خورد که بر اثر آن درگذشت. زید و مادرش در یک روز از دنیا رفتند.»<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص ۴۶۱؛ اسدالغابه، ج۶، ص ۳۸۷؛</ref>  


هر دو جنازه را بر یک تخت نهادند و عبدالله بن عمر بر آن دو نماز گزارد. امام حسن(ع)، [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]]، عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر هم پشت سر او بودند.  
هر دو جنازه را بر یک تخت نهادند و [[عبدالله بن عمر]] بر آن دو نماز گزارد. امام حسن(ع)، [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]]، عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر هم پشت سر او بودند.  


با توجه به حضور امام حسن(ع) در تشعییع جنازه مرگ ایشان بین سالهای چهل و دو تا پنجاه محدود می‌شود.  
با توجه به حضور امام حسن(ع) در تشعییع جنازه مرگ ایشان بین سالهای چهل و دو تا پنجاه محدود می‌شود.  

نسخهٔ ‏۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۹

ام کلثوم بنت علی بن ابیطالب
زادروز سال 6ق
آرامگاه سوریه، قبرستان باب الصغیر
محل زندگی مدینه

ام کلثوم ملقب به ام کلثوم کبری، دومین دختر حضرت علی(ع) و فاطمه(س) است.

زندگینامه

ام کلثوم دومین دختر حضرت علی(ع) و فاطمه(س) است. در اینکه امیرالمومنین از فاطمه(س) صاحب دو دختر بوده‌است، در بین مورخان و تذکره نویسان اختلافی دیده نمی‌شود.[۱] طبری آنجا که فرزندان امام از فاطه(س) را بر می‌شمرد، می‌نویسد: زینب کبری، ام‌کلثوم کبری و آنجا که فرزندان آن حضرت از زنان دیگر را نام می‌برد‌‌، می‌نویسد: زینب کبری، ام کلثوم کبری. اما اختلاف در این است که آیا ام‌کلثوم کنیه دومین دختر است و یا نام اوست؟

بیشتر تاریخ نویسان نام او را ام‌کلثوم نوشته‌اند. وی پس از سال هشتم هجری متولد شد و در سال هفدهم با عمرخطاب با مهریه چهل هزار درم،[۲] ازدواج کرد و تا هنگام کشته شدن عمر، همسرش بود.[۳] عموم تذکره نویسان نوشته‌اند: «ام کلثوم از عمر دارای پسری به نام زید بوده است.» اما ابن سعد، این حجر عسقلانی و ابن حزم می‌نویسند: «او برای عمر پسری به نام زید و دختری به نام رقیه آورد.» [۴]

ایشان پس از مرگ عمر، نخست با عوم بن جعفر بن ابی طالب و پس از مرگ او با برادرش محمد بن جعفر ازدواج نمود و او هم درگذشت.[۵] ام‌کلثوم می‌گفت: «من از اسماء بنت عمیس خثعمی شرم دارم که دو پسرش در خانه من درگذشتند.»[۶]

وفات

ام کلثوم قبل از رحلت خواهرش زینب(س) درگذشت.ام کلثوم و زید در یک روز درگذشتند. درباره مرگ زید نوشته‌اند: «شبی بین بنی جهم و به قولی بنی عدی و یا بنی مطیع جنگی درگرفت. زید داخل معرکه شد تا نزاع را برطرف سازد. لیکن در تاریکی ضربتی خورد که بر اثر آن درگذشت. زید و مادرش در یک روز از دنیا رفتند.»[۷]

هر دو جنازه را بر یک تخت نهادند و عبدالله بن عمر بر آن دو نماز گزارد. امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، عبدالله بن عباس و عبدالله بن جعفر هم پشت سر او بودند.

با توجه به حضور امام حسن(ع) در تشعییع جنازه مرگ ایشان بین سالهای چهل و دو تا پنجاه محدود می‌شود.

محل دفن

ضریح ام کلثوم.jpg

عمادالدین طبری می‌گوید: روایت است که‌ام کلثوم خواهر امام حسین(ع) در شام(سوریه) متوفی شد.[۸]ابن بطوطه در سفرنامه‌اش می‌نویسد: در نزدیکی شهر شام و یک فرسخ مانده به آن، مزار ام کلثوم دختر علی بن ابی طالب(ع) از فاطمه است.[۹]

یاقوت حموی هم می‌نویسد: قبر ام کلثوم در راویه دمشق است.[۱۰]

ابن عساکر در این باره می‌گوید: این قبری که در راویه دمشق است مدفن ام کلثوم، دختر علی بن ابیطالب(ع) از فاطمه نیست... وی در مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع مدفون گردید.[۱۱]

برخی نیز گفته‌اند که این قبر، مدفن زینب(س)، دختر علی(ع) و فاطمه(س) است که کنیه‌اش ام‌کلثوم است.[۱۲]

منبع

پی‌نوشت

  1. المحبر، ص۵۳؛ انساب الاشراف، ج۱، ص۲۴۴؛ الطبقات الکبری، ج۸، ص ۴۶۰.
  2. انساب الاشراف، ج۱، ص ۲۴۴؛ الطبقات الکبری، ج ۸، ص ۴۶۰.
  3. الارشاد، ج۱، ص ۳۵۴-۳۵۵؛ المعارف، ص ۱۴۳.
  4. المحبر، ص۱۰۱؛ الطبقات الکبری، ج۸، ص ۴۶۱؛ المعارف، ص ۱۸۵.
  5. المحبر، ص ۵۳؛ الطبقات الکبری، ج ۸، ص ۴۶۵.
  6. الطبقات الکبری، ج۸، ص ۴۶۱؛ الاصابه فی تمیز الصحابه، ج ۸، ص۴۶۵.
  7. الطبقات الکبری، ج۸، ص ۴۶۱؛ اسدالغابه، ج۶، ص ۳۸۷؛
  8. طبری، کامل بهایی، ج۲، ص۳۷۱.
  9. ابن بطوطه، الرحله، ج۱، ص۱۱۳.
  10. یاقوت، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰.
  11. ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۲، ص۳۰۹.
  12. البیطار، حلیة البشر، ج۲، ص۵۰.