- مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.
- حافظ غزلی با مطلع «شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان» دارد که منسوب به حضرت عباس(ع) است.
- کتاب حسین (ع) از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دورههای تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.
- در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.
- تکیه دولت (در تصویر) بزرگترین تکیۀ ایران است که در عصر ناصری ساخته شده و به نامهای تکیۀ همایونی و دولتی نیز خوانده میشد.
صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
}}{{did you know | }}{{did you know | ||
| image = | | image =Tekye_dowlat1.jpg | ||
| imagesize = 330px | | imagesize = 330px | ||
| text =* [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]] | | text =* [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]] | ||
* [ | * [[حافظ |حافظ غزلی با مطلع «شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان» دارد که منسوب به حضرت عباس(ع) است.]] | ||
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7#cite_ref-9 کتاب حسین (ع) از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دورههای تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.] | * [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7#cite_ref-9 کتاب حسین (ع) از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دورههای تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.] | ||
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87:_%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87_%D8%B9%DA%A9%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1#.DA.86.DA.A9.DB.8C.D8.AF.D9.87 در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.] | * [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87:_%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87_%D8%B9%DA%A9%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1#.DA.86.DA.A9.DB.8C.D8.AF.D9.87 در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.] | ||
* [[تکیه دولت|تکیه دولت بزرگترین تکیۀ ایران است که در عصر ناصری ساخته شده و به نامهای تکیۀ همایونی و دولتی نیز خوانده میشد.]] | * [[تکیه دولت|تکیه دولت (در تصویر) بزرگترین تکیۀ ایران است که در عصر ناصری ساخته شده و به نامهای تکیۀ همایونی و دولتی نیز خوانده میشد.]] | ||
}}</div><div class="second-column-container">{{Featured | }}</div><div class="second-column-container">{{Featured | ||
| image =Brooklyn_Museum_-_Battle_of_Karbala_-_Abbas_Al-Musavi_-_cropped.jpg | | image =Brooklyn_Museum_-_Battle_of_Karbala_-_Abbas_Al-Musavi_-_cropped.jpg | ||
خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
| text = [[عباس ابن علی(ع)]] {{vline}} [[حر بن یزید ریاحی]] {{vline}} [[مختار ثقفى]] {{vline}} [[عباس الموسوی|نبرد کربلا]] (در تصویر) | | text = [[عباس ابن علی(ع)]] {{vline}} [[حر بن یزید ریاحی]] {{vline}} [[مختار ثقفى]] {{vline}} [[عباس الموسوی|نبرد کربلا]] (در تصویر) | ||
}}{{Works | }}{{Works | ||
| image = | | image =شبیه_و_آینه.jpg | ||
| imagesize = 200px | | imagesize = 200px | ||
| text = [[تعزیه | | text = [[شبیه و آینه: مجموعه عکس های تعزیه ایران در دوره قاجار]]،این کتاب حاوی تصاویری از مراسم تعزیه و تعزیهخوانی و تکیههای ایرانیان در دورهی قاجار است. این مجموعه از آرشیو کاخ گلستان تهیه شده و بسیاری از تصاویر برای نخستینبار به چاپ رسیده است. | ||
}}</div>{{CirclePersons | }}</div>{{CirclePersons | ||
| image1 = حمید رضا اردلان.jpg | | image1 = حمید رضا اردلان.jpg |
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۵
به ویکی حسین خوش آمدید
- • ادبیات
- • هنر
- • تاریخ اجتماعی
- • ادیان و مذاهب
- • تاریخ و جغرافیا
مدخل برگزیده
مرثیه در لغت به معنای گریستن بر مرده و اظهار تأسف از مرگ وی همراه با ذکر محاسن او است و در اصطلاح به سخن سوگوارانه غالبا منظوم درباره درگذشتگان گفته میشود. مرثیه گونههای مختلف درباری یا رسمی، داستانی، میهنی، شخصی و مذهبی را شامل میشود. انگیزههای مختلفی چون تعزیت خویشاوندان، اظهار تأسف بر مرگ بزرگان، تجلیل از مقام و منزلت شخص متوفا، بزرگ نشان دادن واقعه، دعوت ماتمزدگان به صبر، بیان سرنوشت غمبار مردم و جامعه، ذکر مصائب پیشوایان دین و مخالفت سیاسی در سرودن مرثیهها دخالت دارند. در ادبیات کهن عرب، مضامینی چون مدح و منقبتگویی کشتگان میدان جنگ و دعوت و ترغیب قبیله به گرفتن انتقام خون کشتگان از جمله مضامین مهم در مرثیه بوده است. این مرثیهها در بین اعراب جاهلی، مایه شرف فرد متوفا و مباهات بازماندگان او قلمداد میشدند. پس از اسلام علاوه بر مضامین عاطفی، مضامین سیاسی نیز در مرثیهسرایی شاعران عرب مورد توجه قرار گرفت؛ از جمله میتوان به سرودن مرثیههایی با مضمون مخالفت با حکومتهای بنیامیه و بنیعباس اشاره کرد. امامان شیعه به مرثیهسرایی درباره شهادت امام حسین (ع) و واقعه کربلا توجه ویژهای نشان میدادند و به تشویق و تحریض شاعران برای سرودن مرثیه با اعطای پاداش دنیوی و وعده ثواب اخروی میپرداختند. برخی از شاعران معاصر ایشان نظیر کمیت اسدی، سید حمیری، دعبل خزاعی، عبدالله بن کثیر و عوف بن عبدالله مرثیههایی در رثای امام حسین (ع) سرودهاند. مفید در امالی سرودن اولین مرثیه در رثای امام حسین (ع) را به عقبه بن عمرو سهمی، و سید محسن امین ردر اعیان الشیعه به سلیمان بن قته العروی التیّمی نسبت میدهد. محوریترین مضمون در مرثیهسرایی شعرای مسلمان، واقعه کربلا بوده است و پس از آن، مرثیههای در سوگ حضرت زهرا (س)، امام علی (ع) و امام رضا (ع) در رتبههای بعدی قرار دارند. ادامه...