جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| imagesize = 305px | | imagesize = 305px | ||
| text =* [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]] | | text =* [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]] | ||
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%E2%80%8C#.D8.A7.D8.B4.D8.B9.D8.A7.D8.B1 هوشنگ ابتهاج با تخلص سایه (در تصویر) اشعاری درباره امام حسین (ع) سروده است.] | * [https://fa.wikihussain.com/view/%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%E2%80%8C#.D8.A7.D8.B4.D8.B9.D8.A7.D8.B1 هوشنگ ابتهاج با تخلص سایه (در تصویر) اشعاری درباره امام حسین (ع) سروده است.] | ||
* [[امام‌باره آصف الدوله|امام‌باره آصف الدوله که معتبرترین بنا از نوع امام باره است از مهم‌ترین بناهای تاریخی لکهنو به شمار می‌آید.]] | * [[امام‌باره آصف الدوله|امام‌باره آصف الدوله که معتبرترین بنا از نوع امام باره است از مهم‌ترین بناهای تاریخی لکهنو به شمار می‌آید.]] | ||
* [ | * [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7#cite_ref-9 کتاب حسین (ع) از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دوره‌های تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.] | ||
}}</div><div class="second-column-container">{{Featured | }}</div><div class="second-column-container">{{Featured | ||
| image =تصاویر فیلم روز واقعه 8.jpg | | image =تصاویر فیلم روز واقعه 8.jpg | ||
به ویکی حسین خوش آمدید
آب مایه حیات و از اسطوره‌ها و نمادهای مهم فرهنگ‌های مختلف از جمله فرهنگ شیعی است. آب، نامی عمومی برای مایع شفاف، بی‌مزه و بی‌بویی است که انسان و حیوان از آن می‌آشامند. آب به عنوان یکی از عناصر اربعه یا چهار «آخشیج» (خاک، آب، باد و آتش)، در فرهنگ‌های گوناگون همواره معانی نمادین و اسطوره‌شناختی متعدد و متنوعی داشته است. به طور معمول، آب در سه مفهوم به کار برده شده است: اساس شکل‌گیری جهان، نماد زندگی، آغاز حیات و جاودانگی، و نماد پاکی و پاک‌کنندگی. آب در اساطیر، آیین‌ها و شمایل‌نگاری‌ها، جدا از ساختار کلیت‌های فرهنگی مربوط به آن، همواره مقدم بر هر نقش و صورت و محمل و تکیه‌گاه هر آفرینشی است. در اساطیر مصری، جهان در ابتدا اقیانوسی از آب بوده است. در اسطوره‌های بین‌النهرین و روایت‌های آشوری نیز همه آفریده‌ها از آمیختن آب شیرین (Apsu) و شوراب (Tiamt) پدید می‌آیند. در اساطیر یونان، «نرسیس» مظهر آب و پدرش «سیزیف» خدای رودخانه و مادرش «لیریوب» الهه چشمه‌ساران است. یونانیان باستان همچنین آیین‌ها و جشن‌هایی مربوط به آب و طلب باران داشته‌اند از جمله آیین «رودها» که در آن اسب‌هایی را زنده در میان امواج می‌افکندند و آن‌ها را به خدایان دریا تقدیم می‌کردند. ادامه...
