جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
| title5 = [[ادیب الممالک فراهانی]] | | title5 = [[ادیب الممالک فراهانی]] | ||
}}{{Featured art | }}{{Featured art | ||
| image = | | image = اثر حسین زنده رودی.jpg | ||
| imagesize = 400px | | imagesize = 400px | ||
| text = The curtain used by [[Mirza ali khandan|murshed Khandan]], is illustrated by Ostad (acknowledged master) Hossein Hamedani, and dates back more than 50 years. The length of the curtain (Parde) is about 4 metres, and is one of the largest of its kind. The Parde has many faces and gatherings painted upon it. The Darvish curtains are fixed in its generalities but may be varied in details. | | text = The curtain used by [[Mirza ali khandan|murshed Khandan]], is illustrated by Ostad (acknowledged master) Hossein Hamedani, and dates back more than 50 years. The length of the curtain (Parde) is about 4 metres, and is one of the largest of its kind. The Parde has many faces and gatherings painted upon it. The Darvish curtains are fixed in its generalities but may be varied in details. | ||
به ویکی حسین خوش آمدید
آب مایه حیات و از اسطوره‌ها و نمادهای مهم فرهنگ‌های مختلف از جمله فرهنگ شیعی است. آب، نامی عمومی برای مایع شفاف، بی‌مزه و بی‌بویی است که انسان و حیوان از آن می‌آشامند. آب به عنوان یکی از عناصر اربعه یا چهار «آخشیج» (خاک، آب، باد و آتش)، در فرهنگ‌های گوناگون همواره معانی نمادین و اسطوره‌شناختی متعدد و متنوعی داشته است. به طور معمول، آب در سه مفهوم به کار برده شده است: اساس شکل‌گیری جهان، نماد زندگی، آغاز حیات و جاودانگی، و نماد پاکی و پاک‌کنندگی. آب در اساطیر، آیین‌ها و شمایل‌نگاری‌ها، جدا از ساختار کلیت‌های فرهنگی مربوط به آن، همواره مقدم بر هر نقش و صورت و محمل و تکیه‌گاه هر آفرینشی است. در اساطیر مصری، جهان در ابتدا اقیانوسی از آب بوده است. در اسطوره‌های بین‌النهرین و روایت‌های آشوری نیز همه آفریده‌ها از آمیختن آب شیرین (Apsu) و شوراب (Tiamt) پدید می‌آیند. در اساطیر یونان، «نرسیس» مظهر آب و پدرش «سیزیف» خدای رودخانه و مادرش «لیریوب» الهه چشمه‌ساران است. یونانیان باستان همچنین آیین‌ها و جشن‌هایی مربوط به آب و طلب باران داشته‌اند از جمله آیین «رودها» که در آن اسب‌هایی را زنده در میان امواج می‌افکندند و آن‌ها را به خدایان دریا تقدیم می‌کردند. ادامه...
