اخنس‌ بن‌ مرثد بن علقمه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۳۳: خط ۳۳:
[[رده: افراد]]
[[رده: افراد]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: غارتگران]]
<references />{{navbox
<references />
|name = عاملان واقعه کربلا
|title = عاملان واقعه کربلا
 
|group1 = عاملان اصلی
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]
 
|group2 = لشکر عمر بن سعد
|list2 = {{navbox | child
 
|group1 = فرماندهان
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]
 
|group2 = قاتلان
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]
 
|group3 = تازندگان بر بدن امام
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]
 
|group4 = حاملان سر امام
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
}}
|group5 = سایر
|list5 = [[حفص بن عمر]]
}}
[[رده:غارتگران کربلا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۷

مشخصات فردی
نام کامل اَخنَس (احبش)‌ بن‌ مُرثُد حضرمی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته پس از شهادت امام حسین (ع)، دستارش‌ را ربود و بر بدن مطهر امام حسین (ع) اسب تاراند

اَخنَس (احبش)‌ بن‌ مُرثُد حضرمی، از سرسپردگان عبیدالله‌ بن‌ زیاد و یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اخنس علاوه بر اینکه پس از شهادت امام حسین (ع)، دستارش‌ را ربود و بر سر گذاشت‌،[۱]‌‌ از جمله ده نفری بود که‌ داوطلب‌ شد تا بر بدن مطهر امام حسین (ع) اسب بتاراند.[۲]

پس از واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اخنس جزء ده نفری بود که برای گرفتن جایزه به دارالاماره رفت و روبه‌روی عبیدالله‌ بن‌ زیاد ایستاد، اما از ابن‌ زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.[۳]

مرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اخنس پس از قیام مختار دستگیر و با اسب‌هایی با نعل آهنین که بر بدنش تاختند به هلاکت رسید و سپس جسدش را سوزاندند.[۴] اما بنا به نقل طبری مدتی پس از واقعه عاشورا وقتی در جنگی ایستاده بود، تیری ناشناس به او اصابت کرد و قلبش را شکافت و جان داد.[۵]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. - مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ اللهوف، ص۵۳.
  2. - تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ ارشاد، ج۲، ص۴۷۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰،۷۵؛ تاریخنامه طبری، ج۴، ص۷۱۱.
  3. - اللهوف، ص۱۲۱،۱۱۲؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۳۷۴،۶۰.
  4. - اللهوف، ص۵۴.
  5. - تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵.