یا دهر افّ لک...: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «اشعارى است که امام حسین«ع»آنها را مکرّر بر زبان جارى کرد.امام سجاد«ع»که بیما...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اشعارى است که امام حسین«ع»آنها را مکرّر بر زبان جارى کرد.امام سجاد«ع»که بیمار بود و در خیمه،حضرت زینب او را پرستارى مى‌کرد،اینها را شنید،فهمید که خبر از شهادت مى‌دهد.گریست.زینب هم شنید و گریه کرد.امام حسین«ع»او را دلدارى داد و به بردبارى سفارش کرد. <ref>اعیان الشیعة،ج 1 ص 601.</ref>
'''یا دهر اف لک ...''' اشعاریست که [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] بارها در [[کربلا]] زمزمه کرد و خبر از [[شهادت]] ایشان داشت.


{{ب| یا دهر افّ لک من خلیل | کم لک بالإشراق و الأصیل }}
==معنا و مفهموم==
یا دهر اف لک ... اشعارى است که امام حسین(ع) آنها را مکرّر در کربلا بر زبان جارى می‌کرد. [[امام سجاد(ع)]] که بیمار بود و در خیمه، [[زینب (ع)|حضرت زینب(س)]] او را پرستارى مى‌کرد، اینها را شنید، فهمید که خبر از شهادت مى‌دهد. اما سجاد(ع) گریست. زینب(س) هم شنید و گریه کرد. امام حسین(ع) آنها را دلدارى داد و به بردبارى سفارش کرد.<ref>اعیان الشیعة،ج ۱ ص ۶۰۱.</ref>


{| من صاحب او طالب قتیل | و الدّهر لا یقنع با لبدیل }}
==متن شعر==
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |یا دهر افّ لک من خلیل
| style="width:2em;" |
| class="b" |کم لک بالإشراق و الأصیل
|-
| class="b" |من صاحب او طالب قتیل
| style="width:2em;" |
| class="b" |و الدّهر لا یقنع با لبدیل
|-
| class="b" |و انّما الأمر الى الجلیل
| style="width:2em;" |
| class="b" |و کلّ حىّ سالک سبیلى
|}


{{ب| و انّما الأمر الى الجلیل | و کلّ حىّ سالک سبیلى }}
==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۷۶.]


 
==پی نوشت==
 
<references />
 
[[رده:مفاهیم]]
 
[[رده:مفاهیم اسلامی]]
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 476.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۲

یا دهر اف لک ... اشعاریست که امام حسین(ع) بارها در کربلا زمزمه کرد و خبر از شهادت ایشان داشت.

معنا و مفهموم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

یا دهر اف لک ... اشعارى است که امام حسین(ع) آنها را مکرّر در کربلا بر زبان جارى می‌کرد. امام سجاد(ع) که بیمار بود و در خیمه، حضرت زینب(س) او را پرستارى مى‌کرد، اینها را شنید، فهمید که خبر از شهادت مى‌دهد. اما سجاد(ع) گریست. زینب(س) هم شنید و گریه کرد. امام حسین(ع) آنها را دلدارى داد و به بردبارى سفارش کرد.[۱]

متن شعر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

یا دهر افّ لک من خلیل کم لک بالإشراق و الأصیل
من صاحب او طالب قتیل و الدّهر لا یقنع با لبدیل
و انّما الأمر الى الجلیل و کلّ حىّ سالک سبیلى

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. اعیان الشیعة،ج ۱ ص ۶۰۱.