یا دهر افّ لک...

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

یا دهر اف لک ... اشعاریست که امام حسین(ع) بارها در کربلا زمزمه کرد و خبر از شهادت ایشان داشت.

معنا و مفهموم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

یا دهر اف لک ... اشعارى است که امام حسین(ع) آنها را مکرّر در کربلا بر زبان جارى می‌کرد. امام سجاد(ع) که بیمار بود و در خیمه، حضرت زینب(س) او را پرستارى مى‌کرد، اینها را شنید، فهمید که خبر از شهادت مى‌دهد. اما سجاد(ع) گریست. زینب(س) هم شنید و گریه کرد. امام حسین(ع) آنها را دلدارى داد و به بردبارى سفارش کرد.[۱]

متن شعر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

یا دهر افّ لک من خلیل کم لک بالإشراق و الأصیل
من صاحب او طالب قتیل و الدّهر لا یقنع با لبدیل
و انّما الأمر الى الجلیل و کلّ حىّ سالک سبیلى

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. اعیان الشیعة،ج ۱ ص ۶۰۱.