بنى هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۱۲۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ ژوئن ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «فرزندان هاشم بن عبد مناف،جدّ اعلاى رسول خدا.به اهل بیت پیامبر،به همین جهت «ب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
فرزندان هاشم بن عبد مناف،جدّ اعلاى رسول خدا.به اهل بیت پیامبر،به همین جهت «بنى هاشم»گفته مى‌شود.هاشم و اجدادش در میان عرب،مشهور به نجابت و مورد احترام بودند و رسول الله از این دودمان بود.امام حسین«ع» نیز در یکى از رجزهاى خویش در روز عاشورا،به این نسب شریف اشاره کرده و به آن افتخار مى‌کند:
فرزندان هاشم بن عبد مناف، جد اعلاى رسول خدا. به اهل بیت پیامبر، به همین جهت «بنى هاشم» گفته مى‌شود. هاشم و اجدادش در میان عرب، مشهور به نجابت و مورد احترام بودند و رسول الله از این دودمان بود. امام حسین (ع) نیز در یکى از رجزهاى خویش در روز عاشورا، به این نسب شریف اشاره کرده و به آن افتخار مى‌کند:


{{ب| انا ابن علىّ الخیر،من آل هاشم | کفانى بهذا مفخرا حین افخر }}  
{{شعر}}
{{ب| انا ابن علىّ الخیر، من آل هاشم | کفانى بهذا مفخرا حین افخر }}
{{پایان شعر}}


بنى امیّه،از آغاز با بنى هاشم،مخالفت و دشمنى داشتند و این بغض و عداوت،در دوران ائمّه نیز ادامه داشت.«حادثۀ کربلا»اوج عداوت و کینۀ امویان با بنى هاشم بود.
[[بنى امیه]]، از آغاز با بنى هاشم، مخالفت و دشمنى داشتند و این بغض و عداوت، در دوران ائمّه نیز ادامه داشت.


پیامبر اسلام «ص» فرموده است:«بغض بنى هاشم نفاق» <ref>بحار الأنوار،ج 93،ص 221.</ref> دشمنى و کینه با بنى هاشم، نشانۀ نفاق است.
«[[حادثه کربلا]]» اوج عداوت و کینه امویان با بنى هاشم بود.


یزید،چون حسین بن على«ع»را به شهادت رساند و اهل بیت او را به اسارت گرفت، در مجلس جشن،با چوب خیزران بر لبهاى حسین«ع»مى‌زد و این اشعار را مى‌خواند:
پیامبر اسلام (ص) فرموده است:


«لعبت هاشم بالملک...»بنى هاشم با ملک و سلطنت بازى کردند،نه خبرى آمده و نه وحیى نازل شده است.اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم،از نسل خندف نیستم.... <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص 462.در زمینۀ رابطۀ عداوت‌آمیز آل امیّه با خاندان رسالت،ر.ک:«دایرة المعارف تشیّع»، ج 3،ص 398.</ref>  
«بغض بنى هاشم نفاق» <ref>''بحار الأنوار''، ج 93، ص 221.</ref> دشمنى و کینه با بنى هاشم، نشانۀ نفاق است.


[[یزید]]، چون حسین بن على «ع» را به شهادت رساند و اهل بیت او را به اسارت گرفت، در مجلس جشن، با چوب خیزران بر لب‌هاى حسین (ع) مى‌زد و این اشعار را مى‌خواند:


«لعبت هاشم بالملک...»


بنى هاشم با ملک و سلطنت بازى کردند، نه خبرى آمده و نه وحیى نازل شده است. اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم، از نسل خندف نیستم....<ref>''مقتل الحسین''، مقرّم، ص 462. در زمینۀ رابطۀ عداوت‌آمیز آل امیّه با خاندان رسالت، ر.ک: «''دایرة المعارف تشیّع''»، ج 3، ص 398.</ref>


جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 79-80.
 
 
==منابع==
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج1، ص 79-80.
 
==پی نوشت==

منوی ناوبری