تراجید یا کربلاء سوسولوجیا الخطاب الشیعی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «ابراهیم حیدری. چاپ اول: [قم، دار الکتاب الاسلامی، 1423 ق. 520 ص، وزیری. 7 نویسن...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ابراهیم حیدری. چاپ اول: [قم، دار الکتاب الاسلامی، 1423 ق. 520 ص، وزیری. 7
ابراهیم حیدری. چاپ اول: [قم]، دارالکتاب الاسلامی، 1423 ق. 520 ص، وزیری.  
نویسندهٔ کتاب، که از استادان رشتهٔ جامعه شناسی در دانشگاه است، با این نگرش به پژوهش در مراسم عزاداری امام حسین - ع - پرداخته و برای مطالعهٔ میدانی خود بیشتر به جامعهٔ عراق نظر داشته است. مطالب کتاب در هفت فصل سامان یافته است: «نگاهی گذرا به تاریخ»، «تراژدی کربلا، کنگرهٔ اشک و اندوه»، «عوامل مؤثر بر دگرگونی مراسم عزای حسینی در عراق»، «اهمیت دینی و اجتماعی و سیاسی شهرهای مقدس عراق»، «جامعه شناسی گفتمان فولکلوریک در عزاداری حسینی»، «ویژگیهای فولکلوریک عزاداری حسینی» و «عزاداری حسینی: تلاشهای سودجویانه و تحریفگرایانه». در فصل اول از موضوعاتی چون امامت و خلافت و سیر تحول عزاداری حسینی سخن رفته است. فصل دوم عهدهدار بحث دربارهٔ مراسم عزاداری و دسته های سینه زنی و زنجیرزنی و قمهزنی و مراسم عاشورا در کشورهای اسلامی است. فصل سوم به تأثیر عوامل دینی و اجتماعی و سیاسی در رشد مراسم عزاداری اختصاص دارد. فصل چهارم دربارهٔ شهرهای زیارتی عراق و حرم ائمهٔ طاهرین - ع - و مرقد رجال دینی است و عزاداریهایی که در بعضی شهرها برپا می شود. در فصل پنجم از پیوند مراسم عزاداری و آموزهٔ نجات و شباهتهای امام حسین و حضرت مسیح در نگاه تودهٔ شیعه سخن رفته است. فصل ششم دربارهٔ مراسم عزاداری و ویژگیهای فولکلوریک آن و گرایش مرگ و اندوه در اشعار و نقش مرثیه ها در انقلاب 1920 عراق است. فصل هفتم به بدعتها و تحریفات در مراسم عزاداری و سوء استفاده از ان و تلاشهای اصلاح طلبانه اختصاص دارد.
 
این کتاب نخست در بیروت به اهتمام انتشارات دار الشاقی در سال 1999 میلادی منتشر شد. ترجمهٔ فارسی آن، ذیل عنوان تراژدی کربلا: مطالعهٔ جامعه شناختی گفتمان شیعه (چاپ اول: قم، دار الکتاب الاسلامی، 1381)، به قلم علی معموری و محمّد جواد معموری است. چکیده ای از آن نیز با عنوان «تراژدی کربلا جامعه شناسی گفتمان شیعی»، به قلم بهروز رفیعی در مجلهٔ حوزه و دانشگاه (سال هشتم، شمارهٔ 33، زمستان 1381)، منتشر شده است (ص 179 - 196).
 
نویسندهٔ کتاب، که از استادان رشتهٔ جامعه‌شناسی در دانشگاه است، با این نگرش به پژوهش در مراسم عزاداری امام حسین -ع- پرداخته و برای مطالعهٔ میدانی خود بیشتر به جامعهٔ عراق نظر داشته است. مطالب کتاب در هفت فصل سامان یافته است: «نگاهی گذرا به تاریخ»، «تراژدی کربلا، کنگرهٔ اشک و اندوه»، «عوامل مؤثر بر دگرگونی مراسم عزای حسینی در عراق»، «اهمیت دینی و اجتماعی و سیاسی شهرهای مقدس عراق»، «جامعه‌شناسی گفتمان فولکلوریک در عزاداری حسینی»، «ویژگی‌های فولکلوریک عزاداری حسینی» و «عزاداری حسینی: تلاش‌های سودجویانه و تحریف‌گرایانه».  
 
 
در فصل اول از موضوعاتی چون امامت و خلافت و سیر تحول عزاداری حسینی سخن رفته است.  
 
 
فصل دوم عهده‌دار بحث دربارهٔ مراسم عزاداری و دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی و قمه‌زنی و مراسم عاشورا در کشورهای اسلامی است.  
 
 
فصل سوم به تأثیر عوامل دینی و اجتماعی و سیاسی در رشد مراسم عزاداری اختصاص دارد.  
 
 
فصل چهارم دربارهٔ شهرهای زیارتی عراق و حرم ائمهٔ طاهرین -ع- و مرقد رجال دینی است و عزاداری‌هایی که در بعضی شهرها برپا می‌شود.  
 
 
در فصل پنجم از پیوند مراسم عزاداری و آموزهٔ نجات و شباهت‌های امام حسین و حضرت مسیح در نگاه تودهٔ شیعه سخن رفته است.  
 
 
فصل ششم دربارهٔ مراسم عزاداری و ویژگی‌های فولکلوریک آن و گرایش مرگ و اندوه در اشعار و نقش مرثیه‌ها در انقلاب 1920 عراق است.  
 
 
فصل هفتم به بدعت‌ها و تحریفات در مراسم عزاداری و سوءاستفاده از آن و تلاش‌های اصلاح‌طلبانه اختصاص دارد.
 
 
این کتاب نخست در بیروت به اهتمام انتشارات دارالسّاقی در سال 1999 میلادی منتشر شد. ترجمهٔ فارسی آن، ذیل عنوان تراژدی کربلا: مطالعهٔ جامعه‌شناختی گفتمان شیعه (چاپ اول: قم، دارالکتاب الاسلامی، 1381)، به قلم علی معموری و محمّدجواد معموری است. چکیده‌ای از آن نیز با عنوان «تراژدی کربلا جامعه‌شناسی گفتمان شیعی»، به قلم بهروز رفیعی در مجلهٔ حوزه و دانشگاه (سال هشتم، شمارهٔ 33، زمستان 1381)، منتشر شده است (ص 179-196).




۱۰٬۰۷۲

ویرایش

منوی ناوبری