۱۰٬۰۷۲
ویرایش
حکیم الهی قمشه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «حکیم، ادیب، عارف، شاعر و مترجم نامور حضرت آیة اللّه محی الدّین میرزا مهدی ال...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
'''شهادت هانی:''' | '''شهادت هانی:''' | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| هانی زندانی عشق و وفا|چون شد و ز آن شوم چه دید از جفا؟ }} | |||
{{ب| گفت کشندش سر بازار زار|تا بکشند از دم تیغ شرار }} | |||
{{ب| گشت شهید آن شه مهمان‌نواز|درگه رضوان به رُخش گشت باز }} | |||
{{ب| کشته‌ی حق زنده‌ی جاوید گشت|ذرّه‌ی او غیرت خورشید گشت }} | |||
{{ب| کشته‌ی حق یافت ز سرّ حیات|هستی مطلق که ندارد ممات }} | |||
{{ب| کشته‌ی حق یار هم آغوش اوست|ملک و ملک جمله فراموش اوست }} | |||
{{ب| کشته‌ی حق برگ گلشن پژمرد|لطف ازل باغ گلشن پرورد }} | |||
{{ب| کشته‌ی حق جامه‌ی تن بردرید|جانش به گلزار ابد برپرید }} | |||
{{ب| کشته‌ی حق هستی مطلق شود|نیست فنا باقی بالحق شود <ref>نغمه‌ی حسینی؛ ص 37.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
'''کربلا کجاست:''' | '''کربلا کجاست:''' | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| هرکه زند جرعه‌ی جام بلا|بارگشاید به صف کربلا }} | |||
{{ب| کربُ بلا درس وفا می‌دهد|تربت عشق است و شفا می‌دهد }} | |||
{{ب| کربُ بلا قبله‌ی اهل صفاست|بارگه عزّ شهید وفاست }} | |||
{{ب| کربُ بلا عرش الهی بود|بر شرفش عرش گواهی بود }} | |||
{{ب| کربُ بلا مدفن اهل ولاست|بزم الست و عرفات بلاست }} | |||
{{ب| کربُ بلا وادی سیناستی|بارقه‌ی طور تجلّاستی }} | |||
{{ب| مهبط جبریل امین کربلاست|کعبه‌ی ارباب یقین کربلاست }} | |||
{{ب| خاک وی آمیخته با خون حق|خون دل عاشق مفتون حق }} | |||
{{ب| رونق دیر و حرم از کربلاست|جلوه‌ی باغ ارم از کربلاست }} | |||
{{ب| هر که سر انداخت در این آستان|گشت سرافراز به هر دو جهان <ref>همان؛ ص 76.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{ | {{شعر}} | ||
{{ب| | {{ب| خیمه زد آن شاه چو در کربلا|با همه اصحاب و سپاه ولا }} | ||
{{ب| نامه فرستاد حُرّ آنگاه زود|تا به بر ابن زیاد عنود }} | |||
{{ب| ابن زیاد از سر بیداد و کین|با عمر آن زاده‌ی سعد لعین }} | |||
{{ب| گفت: که گر ملک ری‌ات آرزوست|خیز که اینت ز جهاد عدو است }} | |||
{{ب| خیز و سوی کربُ بلا کن سفر|در طلب زاده‌ی خیر البشر }} | |||
{{ب| گفت: که گر ملک ری‌ات | |||
{{ب| خیز و سوی کربُ بلا کن | {{ب| خطبه‌ای آغاز نمود آن شریر|کرد بر اسپاه، عمر را امیر }} | ||
{{ب| خطبه‌ای آغاز نمود آن | |||
{{ب| گفت: که یا بیعت از آن شاه | {{ب| گفت: که یا بیعت از آن شاه گیر|یا که شود طعمه‌ی شمشیر و تیر }} | ||
{{ب| گفت: عمر زین عملم کن | |||
{{ب| سبط رسول است حسین ای | {{ب| گفت: عمر زین عملم کن معاف|نیست مرا با شه ایمان مصاف }} | ||
{{ب| کشتن او کشتن ایمان | |||
{{ب| ور تو برآنی که کنی | {{ب| سبط رسول است حسین ای امیر|کشتن او هست جهان را خطیر }} | ||
{{ب| گفت: دگر بار که یا حکم | |||
{{ب| عذر تو بپذیرم اگر | {{ب| کشتن او کشتن ایمان بود|ریختن حرمت قرآن بود }} | ||
{{ب| گفت: عمر مهلتی امشب که | |||
{{ب| شب همه شب زیست به فکر و | {{ب| ور تو برآنی که کنی کارزار|غیر مرا بر سر این کار دار }} | ||
{{ب| بعد سخن‌ها و بسی فکر و | |||
{{ب| گفت: دگر بار که یا حکم ری|باز بده یا که کن این کار طی }} | |||
{{ب| عذر تو بپذیرم اگر مایلی|ملک ری و قتل حسین علی }} | |||
{{ب| گفت: عمر مهلتی امشب که باز|فکر کنم نیست شبی بس دراز }} | |||
{{ب| شب همه شب زیست به فکر و حساب|صبح سیه تافت بر او آفتاب }} | |||
{{ب| بعد سخن‌ها و بسی فکر و شور|نفس کشیدش به ره ظلم و جور <ref>همان؛ ص 77.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
'''شب عاشورا:''' | '''شب عاشورا:''' | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| ای فلک امشب شب عاشور ماست|خواب مکن گر به دلت شور ماست }} | |||
{{ب| شب نه، که آرایش روز الست|ساقی محفل ز می عشق مست }} | |||
{{ب| شب نه، که معراج گه مصطفی|لیله‌ی اسرای سپاه وفا }} | |||
{{ب| شب نه، که در دهر بهین روز عشق|روز ازل را ز ابد سوزِ عشق }} | |||
{{ب| شب نه، که آرایش صبح وصال|معرکه‌ی عشق سپاه جلال }} | |||
{{ب| شب نه، که آشوب دو عالم در او|جلوه‌گه آدم و خاتم در او }} | |||
{{ب| شب نه، که صبح ازل از اهتراز|مشتری و زهره‌ی او دلنواز }} | |||
{{ب| شب عجبا روز قیامت ز شور|انجم او مظهر اللّه و نور }} | |||
{{ب| چرخ به حیرت که چو غوغاستی|شام و یا محشر کبراستی }} | |||
{{ب| مهر ز بی‌مهری اگر خواب کرد|چرخ نکو طالع مهتاب کرد }} | |||
{{ب| زهره به وجد است و نشاط و سرور|خنده زند خوش به جهان غرور }} | |||
{{ب| مشتری امشب طلب دل کند|منطقه‌ی لعل حمایل کند }} | |||
{{ب| چشم عطارد نگران است و باز|تا نگرد بر رخ ماه حجاز }} | |||
{{ب| دیده‌ی مرّیخ و زحل زهره‌وار|شد متحیّر به رخ آن نگار }} | |||
{{ب| جلوه آن شاهد ملک ابد|رعشه در افکنده به قلب الاسد }} | |||
{{ب| عشق فکند از سر اکلیل تاج|شوق گرفت از دل جوزا خراج }} | |||
{{ب| رونق صد جبهه و کفّ الخضیب|می‌برد از پرتوی آن دلفریب }} | |||
{{ب| حسن رُخش جلوه‌ی پروین برد|بلکه ز مه رونق و تمکین برد }} | |||
{{ب| دیده‌ی شعرا به تماشای او|چشم سها بر رخ زیبای او }} | |||
{{ب| این شب عشق است و ندای وثاق|نغمه‌ی وصل است و نوای فراق }} | |||
{{ب| نیست روا کانجم شبگرد و ماه|خواب و بر او دیده‌ی شاه و سپاه }} | |||
{{ب| برشدی از ناله ز شب تا سحر|نغمه‌ی عشّاق به عَیوق بر <ref>همان؛ ص 85- 84.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
'''نماز ظهر عاشورا:''' | '''نماز ظهر عاشورا:''' | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| خاست حسین بن علی در صلوة|با خطر و خوف سپاه عصاة }} | |||
{{ب| وه چه نمازی به سر کوی عشق|با صف عشّاق و هیاهوی عشق }} | |||
{{ب| وه چه نمازی همه سوز و گداز|ناز و نیازی به شه بی‌نیاز }} | |||
{{ب| پیش چنین ذکر و نماز احد|باد فدا طاعت ما تا ابد }} | |||
{{ب| دشمن دون خواست به تیر خدنگ|وقت دوگانه کند از جور تنگ }} | |||
{{ب| در جلو تیر سپاه جفا|سینه سپر کرد دو تن با وفا }} | |||
{{ب| پیش رخ شاه ستاده دلیر|تا نرسد بر تن آن ماه تیر }} | |||
{{ب| چون شه دین داد سلام نماز|گشت سعید بن وفا سرفراز }} | |||
{{ب| پاک روانش ز جهان روی تافت|وز الم تیر به جنّت شتافت <ref>همان؛ ص 110.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{ب| پاک روانش ز جهان روی | |||
'''مناجات حضرت حسین (ع) در قتلگاه:''' | '''مناجات حضرت حسین (ع) در قتلگاه:''' | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| از بر زین چون شه عشق آفرین|کرد زمین مفخر عرش برین }} | |||
{{ب| با تن صد چاک و دل سوزناک|ناله همی کرد به یزدان پاک }} | |||
{{ب| گفت الها! ملکا! داورا!|پادشها! ذو الکرما! یاورا! }} | |||
{{ب| در رهت ای شاهد زیبای من|شمع صفت سوخت سراپای من }} | |||
{{ب| عشق تو شد جان و تنم فی هواک|نیست بود در نظرم ماسواک }} | |||
{{ب| جز تو جهان را عدم انگاشتم|غیر تو چشم از همه برداشتم }} | |||
{{ب| کرد ز دل عشق تو هر نقش پاک|ساخت غمت جامه‌ی تن چاک‌چاک }} | |||
{{ب| رفت سرم بر سر پیمان تو|محو توام واله و حیران تو }} | |||
{{ب| گر ارِنی گوی به طور آمدم|خواستیَم تا به حضور آمدم }} | |||
{{ب| باللّه اگر تشنه‌ام آبم تویی|بحر من و موج و حبابم تویی }} | |||
{{ب| عشق تو شد عقل من و هوش من|گشته همه خلق فراموش من }} | |||
{{ب| مهر تو ای شاهد زیبای جان|آمده در پیکر من جای جان }} | |||
{{ب| وادی سینای تو شد سینه‌ام|پرتو عکس تو شد آیینه‌ام }} | |||
{{ب| ای سر من در هوس روی تو|بر سر نی ره سپر کوی تو }} | |||
{{ب| دید رُخت دیده‌ی دل بی‌حجاب|لاجرم آمد به رهت با شتاب }} | |||
{{ب| عشق تو گنجی است به ویرانه‌ام|غیر تو کس نیست به کاشانه‌ام }} | |||
{{ب| می‌زنم از ناله‌ی «هَلْ مِنْ مُغیث»|من چو نِیَم وز لب توست این حدیث }} | |||
{{ب| هست کنون در رگ و شریان من|خون تو و شوق تو ای جان من }} | |||
{{ب| سرّ غم عشق تو شد رهبرم|گو برود در ره وصلت سرم }} | |||
{{ب| ای دل و دلدار و دل آرای من|ای به رخت چشم تماشای من }} | |||
{{ب| نیست میان من و رویت حجاب|تافت به صحرای من آن آفتاب }} | |||
{{ب| تشنه لبم تشنه‌ی دریای تو|لایم و آیینه‌ی الّای تو }} | |||
{{ب| تشنه به معراج شهود آمدم|بر لب دریای وجود آمدم }} | |||
{{ب| چون تو تن آغشته به خون خواهیم|حکم تو را از دل و جان راضیم }} | |||
{{ب| راه تو پویند یتیمان من|کوی تو جوید سر و سامان من }} | |||
{{ب| چون نیم از خود ز توام سربه سر|سر برود بر سر نی دربه‌در }} | |||
{{ب| نقش همه جلوه‌ی نقّاش شد|سرّ هو اللّه ز من فاش شد }} | |||
{{ب| آیینه بشکست و رخ یار ماند|ای عجب این دل شد و دلدار ماند }} | |||
{{ب| منزل معشوق شد این دار من|نیست در این دار به جز یار من }} | |||
{{ب| هرچه ز من رفت تویی جای آن|دل به تو پرداخت ز سودای آن }} | |||
{{ب| آنچه به جا ماند ز جان و تنم|آنِ تو ای خار غمت گلشنم }} | |||
{{ب| گر سر من رفت به نوک سنان|هست سنان سایه‌ی سرو جنان }} | |||
{{ب| من گل بستان رضای توام|بلبل دستان قضای توام }} | |||
{{ب| رویدی از داغ تو در باغ من|شاخ گل و سنبل و سرو و سمن }} | |||
{{ب| هرچه که خوشنودی توست ای حبیب|با همه خوشنودم و دارم شکیب }} | |||
{{ب| تا مگر از لطف شفیعم کنی|با رقم قرب رفیعم کنی }} | |||
{{ب| نوح شوم قوم به کشتی کنم|وز کرمت خلق بهشتی کنم }} | |||
{{ب| کفر و گنه را خط باطل کشم|کشتی اسلام به ساحل کشم }} | |||
{{ب| تا دهم از غصّه به محشر نجات|امّت پیغمبر ختمی صفات <ref>همان؛ ص 129- 130.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| چون که در افتاد شه بی‌معین|از زبر اسب به روی زمین }} | |||
{{ب| خواهر غمدیده‌ی زار و فگار|زینب محزون ز حرم اشکبار }} | |||
{{ب| رو به عمر کرد که ای بی‌حیا|می‌نگری قتل امام هدی }} | |||
{{ب| می‌نگری زار چنین می‌کشند|سبط نبی را و نداری گزند }} | |||
{{ب| وای بر آیین تو ای سنگدل|ای ز تو ذرّات جهان تنگدل }} | |||
{{ب| ناله‌ی زینب دل او کرد زار|گشت ز غم چشم عمر اشکبار }} | |||
{{ب| روی ولی جانب دیگر فکند|سنگدلی کرد لعین تا به چند }} | |||
{{ب| گشت عمر زار و ندادش جواب|بار دگر کرد به لشکر خطاب }} | |||
{{ب| گفت که ای قوم تبه روزگار|ای گُرُه سنگدل نابکار }} | |||
{{ب| زین همه خلق ای سپه کج نهاد|نیست یکی مسلم نیک اعتقاد }} | |||
{{ب| مسلمی ای وای میان شما|نیست یکی تا نگرد حال ما }} | |||
{{ب| آه که آهش دل گردون فروخت|وز سپه شوم یکی دل بسوخت }} | |||
{{ب| آن گُرُه سنگدل دوزخی|وه که ندادند به وی پاسخی <ref> همان؛ ص 132.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| خیل ستم سوی حرم تاختند|غارتیان ولوله انداختند }} | |||
{{ب| در حرم عزّت پیغمبری|دست گشودند به غارتگری }} | |||
{{ب| شاه که از ضعف حیاتی نداشت|بر قدم خویش ثباتی نداشت }} | |||
{{ب| مظهر غیرت که نبودش توان|از الم ضربت تیغ و سنان }} | |||
{{ب| از صف لشکر که چنین جور دید|چند قدم خویش به زانو کشید }} | |||
{{ب| سخت برآشفت از آن قوم دون|گفت که ای مردم زشت و زبون }} | |||
{{ب| دین و فتوّت نه، حمّیت کجاست؟|غیرت و شرم عربیّت کجاست؟ }} | |||
{{ب| آخر اگر اهل هدی نیستید|پیرو آیین خدا نیستید }} | |||
{{ب| هیچ نترسید ز روز جزا؟|هیچ ندانید بدی را سزا؟ }} | |||
{{ب| از عربید آخر اگر بنگرید|بر حسب خویش همی بنگرید }} | |||
{{ب| با من اگر هست شما را مصاف|نیست زنان را سر جنگ و خلاف }} | |||
{{ب| شمر که دل سنگ‌تر از سنگ بود|وز ستمش قلب جهان تنگ بود }} | |||
{{ب| سوخت تو گویی دل بی‌باک او|گشت غمین گوهر ناپاک او }} | |||
{{ب| گفت حسین است علی النسب|راست سخن گفت کریم الحسب }} | |||
{{ب| نا به تن وی رمق جان بود|آینه‌ی غیرت یزدان بود }} | |||
{{ب| باز شوید از حرم عزّتش|دست کشید از سلب و غارتش }} | |||
{{ب| باز شدند آن سپه پرگناه|از حرم شاه سوی قتلگاه }} | |||
{{ب| حرمله و خولی و شمر و سنان|جمله پی قتل شه انس و جان }} | |||
{{ب| با سپر و تیغ و سنان تاختند|هیئت شه دیده و دل باختند }} | |||
{{ب| | {{ب| عاقبت آن شمر شقاوت نژاد|برد سر از پیکر شاه رشاد }} | ||
{{ب| بود در آن حال شه تشنه‌لب|بر لب او العطش و ذکر رب }} | |||
{{ب| | {{ب| فوج ملک محو تماشای او|چشم فلک بر رخ زیبای او }} | ||
{{ب| کرد خدا فخر که ای قدسیان|آنچه نهان بود کنون شد عیان }} | |||
{{ب| سرّ بشر بر ملک اظهار کرد|حادثه‌ی عشق نمودار کرد }} | |||
{{ب| ای قلم از عشق مکن گفت‌وگو|نیست خرد را ره این های و هو }} | |||
{{ب| ای قلم از عشق مکن | |||
{{ب| طبع الهی و دم آتشین|نقش برآب است سخن بعد از این }} | |||
{{ب| دهر یکی داشت چو آن عشق باز|گشت به او هر دو جهان سرفراز <ref>همان؛ ص 133 و 134.</ref> }} | |||
{{ب| اهل حرم با دل پر انتظار|تا که شه آید ز صف کارزار }} | |||
{{ب| شیهه‌زنان اسب بیامد ز راه|چشم حرم بود به امیّد شاه }} | |||
{{ب| ناله برآمد چو رسید آن کمیت|از دل هشتاد و دو تن اهل بیت }} | |||
{{ب| زین فرس چون که نگون یافتند|یال و تنش غرقه به خون یافتند }} | |||
{{ب| اهل حرم گرد فرس ریختند|ز آه و فغان شورشی انگیختند }} | |||
{{ب| گفت یکی کای فرس با وفا|کرد چه با شاه سپاه جفا؟ }} | |||
{{ب| ای فرس آخر چه شد آن شهسوار؟|شاه چه شد؟ کو پدر تاجدار؟ }} | |||
{{ب| گفت یکی کودک شیرین زبان|ناله‌ی او سوخت دل انس و جان }} | |||
{{ب| کی فرس آیا ز سپاه عرب|داد یکی آب بدان تشنه‌لب؟ }} | |||
{{ب| یا که بدان حال که لب‌تشنه بود|شمر دغا دست به خنجر نمود؟ }} | |||
{{ب| یک طرف اطفال ز مرگ پدر|اشک فشان دیده و خونین جگر }} | |||
{{ب| وز طرفی لشکر کفر و عنود|سوی حرم دست به غارت نمود }} | |||
{{ب| یک طرف اطفال و زنان از خیام|رفت برون سر به بیابان تمام }} | |||
{{ب| تا چه ستم کرده سپاه پلید|بر حرم عزّت شاه شهید }} | |||
{{ب| شرح چنین حال بر اهل حرم|سوخت قلم را که نگردد رقم }} | |||
{{ب| گر قلم این سوی عنان کش زند|بر دو جهان نقش وی آتش زند <ref>همان؛ ص 134.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
'''خطبه‌ی امام سجّاد:''' | '''خطبه‌ی امام سجّاد:''' | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| چون که رسیدند اسیران | |||
{{ب| ابن اثیر این سخن آرد | {{ب| چون که رسیدند اسیران عشق|تا به بر تخت امیر دمشق }} | ||
{{ب| گفت علی: شاد دلت زین | |||
{{ب| گر نِگَرد عترت مظلوم | {{ب| ابن اثیر این سخن آرد پیام|شاد شد و داد یزید اذن عام }} | ||
{{ب| شرم نداری ز رسول | |||
{{ب| گوش بدان شاه نکرد آن | {{ب| گفت علی: شاد دلت زین جفاست|تا چه گمانت به رسول خداست }} | ||
{{ب| گر نِگَرد عترت مظلوم خویش|در غل و زنجیر تو، زار و پریش }} | |||
{{ب| شرم نداری ز رسول خدا|ای به ضلالت همه را مقتدا }} | |||
{{ب| گوش بدان شاه نکرد آن شریر|بود ز بس غَرّه به تاج و سریر }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
حضرت سجّاد (ع) در خطبه‌ای مفصّل و مشروح در مسجد شام، مقامات عالیه‌ی آل علی (ع) را بیان فرمود و خلق را از جلالت خویش آگاه کرد: | حضرت سجّاد (ع) در خطبه‌ای مفصّل و مشروح در مسجد شام، مقامات عالیه‌ی آل علی (ع) را بیان فرمود و خلق را از جلالت خویش آگاه کرد: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| گفت پس از حمد و ثنای خدا|کی گُرُه شامی دور از هدی }} | |||
{{ب| گر نشناسید شما گمرهان|کیستم این لحظه نمایم بیان }} | |||
{{ب| من که در این سلسله در آتشم|زاده‌ی وحیم ملک دانشم }} | |||
{{ب| سبط رسولم، شرف عالمم|نسل علی فخر بنی آدمم}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید انَا بْنُ الصَّفا|قبله‌ی دین کعبه‌ی اهل وفا }} | |||
{{ب| قبله منم کعبه منم حج منم|خسرو دین شاه متوّج منم }} | |||
{{ب| عمره منم طوف منم حق منم|در دو جهان والی مطلق منم }} | |||
{{ب| زمزم عشق آبروی روی من|سعی صفا سرّ منی سوی من }} | |||
{{ب| زاده‌ی طاها شهِ اسراستم <ref>منظور شب اسراء است.</ref> |راهرو مسجد اقصا ستم }} | |||
{{ب| زمزم عشقم به صفا محفلم|سرّ منایم، عرفات دلم }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید شناسا شوید|جهد کنید از پی عیسی شوید }} | |||
{{ب| نوح منم آدم اوّل منم|شش صحف وحی مأؤّل منم }} | |||
{{ب| موسی و عیسای ملک فرّ منم|روح قدس بنده و قیصر منم }} | |||
{{ب| در فلک عشق مسیحا ستم|طور تجلّی گه موسا ستم }} | |||
{{ب| محرم و احرام و حرم خانه‌ام|شاهد و شمع و شه کاشانه‌ام }} | |||
{{ب| نور خدا شمس هدایت منم|حجّت حق هادی امت منم }} | |||
{{ب| روح القدس محرم اجلال من|بوسه زنان بر حجر خال من }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید بدانید هان|خسرو اسلام منم در جهان }} | |||
{{ب| میوه‌ی عصمت منم از باغ وحی|نور دل و دیده‌ی ما راغ وحی }} | |||
{{ب| بلبل عرشم دم رحمان منم|شاخه‌ی طوبی گل رضوان منم }} | |||
{{ب| روی من است آیت صبح ولا|موی من است آفت شام بلا }} | |||
{{ب| صبح ازل چشم جهان بین من|شام ابد طره‌ی مشکین من }} | |||
{{ب| میر منم لیله‌ی اسرا منم|صور منم محشر کبری منم }} | |||
{{ب| جنّت فردوسم و رضوان رخم|خلد برین بزمِ ملک پاسخم }} | |||
{{ب| مهر من است آیت مهر خدا|قهر من است آتش قهر خدا }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید که من کیستم|زین گُرُه خاک‌نشین نیستم }} | |||
{{ب| عرش خدایم قلم قدرتم|لوح قضایم رقم دولتم }} | |||
{{ب| سدره منم طوبی و کوثر منم|بر سر شاهان حق افسر منم }} | |||
{{ب| معنی تورات و زبور حقّم|مظهر قرآن و ظهور حقّم }} | |||
{{ب| قاب دو قوسم فَتَدَلّاسْتَم|این همه لایند من الّاسْتَم }} | |||
{{ب| خضر منم رهبر آب حیات|معطی جان هادی راه نجات }} | |||
{{ب| طائر قدسم ملک رحمتم|هر دو جهان زیر پر همّتم }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید نژاد مرا|پاک نیاکان ز نهاد مرا }} | |||
{{ب| هاشمی‌ام مصطفوی دولتم|فاطمی‌ام مرتضوی صولتم }} | |||
{{ب| در حسبم شاهد اهل وفا|در نسبم نور دل مصطفی }} | |||
{{ب| شعشعه‌ی زهره‌ی زهرا ستم|بارقه‌ی محشر کبرا ستم }} | |||
{{ب| من گهر و نُه صدفم آسمان|من عَلَم و حجت اهل زمان }} | |||
{{ب| مِنطقه‌ی <ref>منطقه: کمربند.</ref> چرخ مقرنس <ref>چرخ مقرنس: گنبدی شکل.</ref> منم|گوهر نُه قلزم <ref> قلزم: دریا.</ref> اطلس منم }} | |||
{{ب| من کی‌ام ای مردم بی‌عقل و دین|قائمه عزّت عرش برین }} | |||
{{ب| خارجی‌ام خواند یزید از عناد|دین منم ای مردم بی‌دین و داد }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید منم در نسب|سبط نبی نجل علی وجه رب }} | |||
{{ب| زاده‌ی آن خشک لبم کز جفا|تشنه بریدند سرش از قفا }} | |||
{{ب| جسم شریفش هدف تیر گشت|پاک سرش بر نی تقدیر گشت }} | |||
{{ب| از غم او قلب ملائک شکست|نظم جهان رشته‌ی ایمان گسست }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید انَا ابْنُ الْشَهید|آن که چو او کشته به عالم که دید }} | |||
{{ب| آن که سرش رفت به شهر و دیار|بر سر نی در کف قوم شرار }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید انَا ابْنُ الْغَریب|آن که جهان شد ز غمش بی‌شکیب }} | |||
{{ب| آن که به مظلومی او آسمان|در همه آفاق ندارد نشان }} | |||
{{ب| آن که غمش شعله بر افلاک زد|داغ ابد بر جگر خاک زد }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید انَا ابْنُ الْحُسَیْن|زاده‌ی حیدر شه بدر و حُنَین }} | |||
{{ب| آن که سزد کز دل چرخ برین|خون چکد از غصه‌ی او بر زمین }} | |||
{{ب| گشت شهید آن شه قدسی صفات|تشنه‌لب اندر لب شطّ فرات }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید منم در جهان|شیر خدا صید شما روبهان }} | |||
{{ب| ما که اسیران عراقیم و شام|آل رسولیم و بر امّت امام }} | |||
{{ب| قلب جهانیم و خدا مظهریم|سرّ وجودیم و شه کشوریم }} | |||
{{ب| حالی اگر عترت ختم رسل|زار بود بسته به زنجیر و غل }} | |||
{{ب| بسته‌ی زنجیر قضاییم ما|خسرو اقلیم رضاییم ما }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| گر نشناسید منم کز نفاق|شد پدرم کشته‌ی دین در عراق }} | |||
{{ب| خیمه‌ی آن شاه به تاراج رفت|وز بدنش سر ز سرش تاج رفت }} | |||
{{ب| ما ز کجاییم بدانید باز|قافله‌ی حق ز دیار حجاز }} | |||
{{ب| قافله‌ی غم سپه اشتیاق|آمده مهمان به دیار عراق }} | |||
{{ب| مردم کوفه به فسون یزید|وز ستم ابن زیاد پلید }} | |||
{{ب| بر سر ما تیغ جفا آختند|آل رسولیم که نشناختند <ref> کوچه مهر؛ ص 69- 74.</ref> }} | |||
{{ب| بر سر ما تیغ جفا | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||