صائب تبریزی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
'''صائب تبریزی''' (۱۰۱۶ ه. ق-۱۰۸۱ ه. ق) از شعرای ایرانی است. | '''صائب تبریزی''' (۱۰۱۶ ه. ق-۱۰۸۱ ه. ق) از شعرای ایرانی است. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
میرزا محمدعلی بن میرزا عبدالرّحیم تبریزی معروف به «صائب» و «صائبا» از فرزاندان شمسالدین محمدشیرین مغربی تبریزی (م ۸۰۸ ه. ق) است که در سال ۱۰۱۶ ه. ق متولد شد. پدرش از تاجران تبریزی اصفهان بود و از جمله اشخاصی است که به امر شاه عباس اول از تبریز کوچ کرده و در عراق متوطن شد. پسرش محمدعلی در شهر اصفهان متولد شد و در آنجا نشو و نما یافت و بعد از تحصیلات و کسب فنون شاعری از حکیم رکنای کاشانی و | میرزا محمدعلی بن میرزا عبدالرّحیم تبریزی معروف به «صائب» و «صائبا» از فرزاندان شمسالدین محمدشیرین مغربی تبریزی (م ۸۰۸ ه. ق) است که در سال ۱۰۱۶ ه. ق متولد شد. پدرش از تاجران تبریزی اصفهان بود و از جمله اشخاصی است که به امر شاه عباس اول از تبریز کوچ کرده و در عراق متوطن شد. پسرش محمدعلی در شهر اصفهان متولد شد و در آنجا نشو و نما یافت و بعد از تحصیلات و کسب فنون شاعری از حکیم رکنای کاشانی و [[حکیم شفایی اصفهانی|حکیم شفایی]]، مورد علاقهی شاه عباس قرار گرفت. پس از چندی در عهد سلطنت شهابالدّین شاه جهان در سال ۱۰۳۶ ه. ق به هندوستان رفت و مدّتی در کابل در نزد ظفرخان نایبالحکومة زیست. سپس به همراه وی به دکن در هند رفت. | ||
صائب در هند به حضور پادشاه معرفی و به لقب «مستعدخان» و منصب «هزاره» سرافراز گردید. در سال ۱۰۴۲ ه. ق ظفرخان متخلص به «احسن» به حکومت کشمیر منصوب شد و صائب هم با وی رفت و به واسطهی مدایح و قصاید، او را زندهی جاوید ساخت. ظفر خان نیز در بعضی از مقاطع غزلهای خود از صائب اسم بردهاست. در همان سال پدر صائب به هند آمد و او را به اصفهان باز گرداند. صائب از آن پس تا پایان عمر در اصفهان بود و نزد سلاطین صفوی احترام داشت و لقب «ملکالشعرایی» را از شاه عباس دوم دریافت کرد. | صائب در هند به حضور پادشاه معرفی و به لقب «مستعدخان» و منصب «هزاره» سرافراز گردید. در سال ۱۰۴۲ ه. ق ظفرخان متخلص به «احسن» به حکومت کشمیر منصوب شد و صائب هم با وی رفت و به واسطهی مدایح و قصاید، او را زندهی جاوید ساخت. ظفر خان نیز در بعضی از مقاطع غزلهای خود از صائب اسم بردهاست. در همان سال پدر صائب به هند آمد و او را به اصفهان باز گرداند. صائب از آن پس تا پایان عمر در اصفهان بود و نزد سلاطین صفوی احترام داشت و لقب «ملکالشعرایی» را از شاه عباس دوم دریافت کرد. |