۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶۱: | خط ۱۶۱: | ||
یزید هنگامی که خبر امتناع امام حسین (ع)بیعت با وی را شنید مضطرب شده و در این خصوص نامهای به عبدالله بن عباس نوشت و پاسخ ابن عباس به یزید که در نامه تاکید کرده بود که پسر زبیر ربطی به امام حسین (ع) نداشته که متن آن درکتاب آمدهاست. | یزید هنگامی که خبر امتناع امام حسین (ع)بیعت با وی را شنید مضطرب شده و در این خصوص نامهای به عبدالله بن عباس نوشت و پاسخ ابن عباس به یزید که در نامه تاکید کرده بود که پسر زبیر ربطی به امام حسین (ع) نداشته که متن آن درکتاب آمدهاست. | ||
در ادامه مولف به وصیت امام حسین (ع) به ابن عباس اشاره کردهاست سپس به نامههایی که امام حسین به روسای پنجگانه بصره نوشته که آنها را برای یاری کردن و گرفتن حقش فرا خواندهاست. از جمله آن روسا میتوان به مالک بن مسمع بکری، احنف بن قیس و ... نام برد که در ادامه آن پاسخ نامههای آنها به امام حسین (ع) آمده است. | در ادامه مولف به وصیت امام حسین (ع) به ابن عباس اشاره کردهاست سپس به نامههایی که امام حسین به روسای پنجگانه بصره نوشته که آنها را برای یاری کردن و گرفتن حقش فرا خواندهاست. از جمله آن روسا میتوان به مالک بن مسمع بکری، [[احنف بن قیس]] و ... نام برد که در ادامه آن پاسخ نامههای آنها به امام حسین (ع) آمده است. | ||
سپس به نامههای مردم کوفه به امام حسین (ع) اشاره شده که نامهها از اخلاص آنها خبر میدهد و امام را به سوی آنها تشویق میکرد. امام نیز پس از دریافت آن نامهها نمایندهاش مسلم را به سوی آنان اعزام کرد. | سپس به نامههای مردم کوفه به امام حسین (ع) اشاره شده که نامهها از اخلاص آنها خبر میدهد و امام را به سوی آنها تشویق میکرد. امام نیز پس از دریافت آن نامهها نمایندهاش مسلم را به سوی آنان اعزام کرد. |