ابن العودی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۳۸۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:
|امضا                  =  
|امضا                  =  
}}
}}
'''ابن العودی''' از شعرای عرب زبانی است که در ستایش [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] اشعاری سروده است.


== زندگینامه ==
ربیب، ابو المعالی، سالم بن علی بن سلمان بن علی معروف به «ابن عودی» و متخلّص به «عودی» تعلبی، نیلی <ref> کهنیلی منسوب به نیل فرات.</ref> به سال 478 ه. ق. در ناحیه‌ی رود فرات به دنیا آمد. وی از شعرای قرن پنجم و ششم هجری می‌باشد و از سرایندگانی است که سروده‌هایش مشهور و معروف است. در روزگار او عماد الدّین اصفهانی نویسنده‌ی مشهور، شرح‌حال شعرای معاصر خود را جمع‌آوری می‌کرد، در مورد این العودی می‌گوید: «جوانی است که هوش و ذکاوتش بسان شعله‌ی آتش و سروده‌هایش چون شراب ناب است.» <ref>الغدیر؛ ج 4، ص 379.</ref>


ربیب، ابو المعالی، سالم بن علی بن سلمان بن علی معروف به «ابن عودی» و متخلّص به «عودی» تعلبی، نیلی <ref> کهنیلی منسوب به نیل فرات.</ref> به سال 478 ه. ق. در ناحیه‌ی رود فرات به دنیا آمد. وی از شعرای قرن پنجم و ششم هجری می‌باشد و از سرایندگانی است که سروده‌هایش مشهور و معروف است.
وی به سال 558 ه. ق. درگذشت.  
 
در روزگار او عماد الدّین اصفهانی نویسنده‌ی مشهور، شرح‌حال شعرای معاصر خود را جمع‌آوری می‌کرد، در مورد این العودی می‌گوید: «جوانی است که هوش و ذکاوتش بسان شعله‌ی آتش و سروده‌هایش چون شراب ناب است.» <ref>الغدیر؛ ج 4، ص 379.</ref>
 
وی به سال 558 ه. ق. درگذشت. ابن عودی در ثنا و ستایش اهل بیت (ع) و شهادت حسین بن علی (ع) اشعاری سروده که قسمتی از قصیده‌های او را می‌آوریم:


== اشعار ==
ابن عودی در ثنا و ستایش اهل بیت (ع) و شهادت [[حسین بن على (ع)|حسین بن علی (ع)]] اشعاری سروده که قسمتی از قصیده‌های او را می‌آوریم:


1- متی یشتفی من لاعج القلب مغرم‌و قد لجّ فی الهجران من لیس یرحم؟!
1- متی یشتفی من لاعج القلب مغرم‌و قد لجّ فی الهجران من لیس یرحم؟!
خط ۱۶۵: خط ۱۶۶:
62- و لکن أخذتم من بنی بثارکم‌فحسبکم خزیا علی ما اجترأتم <ref> الغدیر؛ ج 4، ص 372- 374. ادب الطف؛ ج 3، ص 126- 128.</ref>
62- و لکن أخذتم من بنی بثارکم‌فحسبکم خزیا علی ما اجترأتم <ref> الغدیر؛ ج 4، ص 372- 374. ادب الطف؛ ج 3، ص 126- 128.</ref>


 
ترجمه:1- عاشق شیدا، کی از سوز درون آرام گیرد، با آنکه دلدارش لجوج و نامهربان است.
1- عاشق شیدا، کی از سوز درون آرام گیرد، با آنکه دلدارش لجوج و نامهربان است.


2- اگر خواهد با فراموشی خاطر، آبی بر دل بریان پا شد، سوز درون سر به طغیان برکشد، شعله‌ها برانگیزد.
2- اگر خواهد با فراموشی خاطر، آبی بر دل بریان پا شد، سوز درون سر به طغیان برکشد، شعله‌ها برانگیزد.
خط ۳۴۳: خط ۳۴۳:


15- رسول حق از میان همگانش به برادری برگزید، منشور خلافت بدو سپرد، اما مظلوم و محروم ماند.
15- رسول حق از میان همگانش به برادری برگزید، منشور خلافت بدو سپرد، اما مظلوم و محروم ماند.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:263-268.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:263-268.]
 


==پی نوشت==
==پی نوشت==

منوی ناوبری