قطا: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۱۴۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''قطا''' نام مرغ و پرنده‌اى است که به فارسى سنگخوار گویند.  
'''قطا''' نام مرغ و پرنده‌اى است که به فارسى سنگخوار گویند.  


== مشخصه‌ها ==
==مشخصه‌ها==
قطا شبیه فاخته و قمرى است. چشمش بسیار تیزبین است و از ارتفاع بسیار، وجود آب را تشخیص مى‌دهد و در شناخت آب و راهها مهارت دارد و پیش از طلوع آفتاب، به اندازه مسافت ده روز در پى آب خارج مى‌شود و بى‌آنکه مسیر را در رفت و برگشت گم کند، به لانه بر مى‌گردد.<ref>مجمع البحرین.</ref> صداى او کاروانها را به وجود آب در یک محل آگاه مى‌کند و در آشنایى به راه و راهنمایى،به آن مثل زده مى‌شود:«هو اهدى من القطا،هو اصدق من القطا»<ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref>   
قطا شبیه فاخته و قمرى است. چشمش بسیار تیزبین است و از ارتفاع بسیار، وجود آب را تشخیص مى‌دهد و در شناخت آب و راهها مهارت دارد و پیش از طلوع آفتاب، به اندازه مسافت ده روز در پى آب خارج مى‌شود و بى‌آنکه مسیر را در رفت و برگشت گم کند، به لانه بر مى‌گردد.<ref>مجمع البحرین.</ref> صداى او کاروانها را به وجود آب در یک محل آگاه مى‌کند و در آشنایى به راه و راهنمایى،به آن مثل زده مى‌شود:«هو اهدى من القطا،هو اصدق من القطا»<ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref>   


== روایت روز عاشورا ==
==روایت روز عاشورا==
[[سید الشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] روز [[عاشورا]] وقتى براى آخرین وداع با [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]]،نزد خیمه‌ها آمد و با آنان خداحافظى کرد، دخترش [[سکینه دختر امام حسین (ع)|سکینه]] گفت: «اى پدر، ما را به حرم جدمان بازگردان.» حضرت با حسرت فرمود: «افسوس! اگر مرغ قطا را وامى‌گذاشتند، در آشیانه خویش مى‌آرمید.» (هیهات،لو ترک القطا لنام) <ref>بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۴۷،عوالم(امام حسین)،ص۲۹۰.</ref> تشبیه خویش به آن مرغ، با توجه به ویژگیها و صفاتش جاى تأمل است. یعنى امام نیز تیزبین و بصیر و راه‌شناس است. وجودش و صدا و کلامش دیگران را به آبشخور هدایت رهنمون مى‌سازد، هرگز گم نمى‌شود و بیراهه نمى‌رود و هادى دیگران است. امّا افسوس که نگذاشتند امام هدایت، در کانون ارشاد اندیشه‌ها بماند و راهنمایى کند و اینگونه از آشیانه اصلى‌اش که جوار حرم پیامبر است، آواره‌اش ساختند.  
[[سید الشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] روز [[عاشورا]] وقتى براى آخرین وداع با [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]]،نزد خیمه‌ها آمد و با آنان خداحافظى کرد، دخترش [[سکینه دختر امام حسین (ع)|سکینه]] گفت: «اى پدر، ما را به حرم جدمان بازگردان.» حضرت با حسرت فرمود: «افسوس! اگر مرغ قطا را وامى‌گذاشتند، در آشیانه خویش مى‌آرمید.» (هیهات،لو ترک القطا لنام) <ref>بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۴۷،عوالم(امام حسین)،ص۲۹۰.</ref> تشبیه خویش به آن مرغ، با توجه به ویژگیها و صفاتش جاى تأمل است. یعنى امام نیز تیزبین و بصیر و راه‌شناس است. وجودش و صدا و کلامش دیگران را به آبشخور هدایت رهنمون مى‌سازد، هرگز گم نمى‌شود و بیراهه نمى‌رود و هادى دیگران است. امّا افسوس که نگذاشتند امام هدایت، در کانون ارشاد اندیشه‌ها بماند و راهنمایى کند و اینگونه از آشیانه اصلى‌اش که جوار حرم پیامبر است، آواره‌اش ساختند.  


== منبع ==
==منبع==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۶-۳۵۷.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۶-۳۵۷.]


== پی‌نوشت ==
==پی‌نوشت==
<references />
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مفاهیم]]
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش

منوی ناوبری