۹٬۵۴۶
ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
'''محمد مهدی الجواهری''' از شعرا و علمای شیعه معاصر است. | |||
== زندگینامه == | |||
محمّد مهدی فرزند شیخ عبد الحسین نجفی معروف به جواهری ملک الشعرای شیعه و از علمای ادب عصر حاضر که به سال 1317 ه. ق. در نجف اشرف متولد شد. وی ایرانیتبار بود. ولادت او در خاندان علم بود. جدّ بزرگ او شیخ محمّد حسن صاحب کتاب معروف «جواهر الکلام» است و ازاینروست که این خانواده به صاحب جواهر و به مرور زمان به «جواهری» و «جواهر الکلام» شهرت مییابد. محمد مهدی به دلایل گوناگونی از مسیر پاک خاندان خویش فاصله میگیرد. گاه به سوسیالیست متمایل میشود، و گاه نیز به لاابالیگری کشیده میشود ولیکن مانند برخی دیگر از شعرای معاصرش چندان به دشمنی و مخالفت با دین شناخته نمیشود، در برخی اشعارش نیز به مسلمان بودن خویش افتخار میکند و قصایدی در امور دینی میسراید. <ref>رحلتی مع الجواهری، مجله القصب، السنه الثالثه، العدد الحادی عشر؛ ص 55 و 56.</ref> | محمّد مهدی فرزند شیخ عبد الحسین نجفی معروف به جواهری ملک الشعرای شیعه و از علمای ادب عصر حاضر که به سال 1317 ه. ق. در نجف اشرف متولد شد. وی ایرانیتبار بود. ولادت او در خاندان علم بود. جدّ بزرگ او شیخ محمّد حسن صاحب کتاب معروف «جواهر الکلام» است و ازاینروست که این خانواده به صاحب جواهر و به مرور زمان به «جواهری» و «جواهر الکلام» شهرت مییابد. محمد مهدی به دلایل گوناگونی از مسیر پاک خاندان خویش فاصله میگیرد. گاه به سوسیالیست متمایل میشود، و گاه نیز به لاابالیگری کشیده میشود ولیکن مانند برخی دیگر از شعرای معاصرش چندان به دشمنی و مخالفت با دین شناخته نمیشود، در برخی اشعارش نیز به مسلمان بودن خویش افتخار میکند و قصایدی در امور دینی میسراید. <ref>رحلتی مع الجواهری، مجله القصب، السنه الثالثه، العدد الحادی عشر؛ ص 55 و 56.</ref> | ||
خط ۵۵: | خط ۵۶: | ||
همهی آلودگیها و تیرگیهایی که برخی جریانات انحرافی در او بهوجود آورد، نتوانست فروغ تابناک حسین (ع) را که از کودکی با گوشت و خونش عجین گشته بود، خاموش سازد، این شعلهی پنهان هرازگاهی او را به خویش میخواند و با نمایاندن جلوهای از حقیقت خویش، او را به تسلیم و تواضع میکشاند. | همهی آلودگیها و تیرگیهایی که برخی جریانات انحرافی در او بهوجود آورد، نتوانست فروغ تابناک حسین (ع) را که از کودکی با گوشت و خونش عجین گشته بود، خاموش سازد، این شعلهی پنهان هرازگاهی او را به خویش میخواند و با نمایاندن جلوهای از حقیقت خویش، او را به تسلیم و تواضع میکشاند. | ||
بارقهای از این دست، سرودهی زیبای او را در اظهار عشق و علاقه به حسین (ع) جاودانه ساخت. | بارقهای از این دست، سرودهی زیبای او را در اظهار عشق و علاقه به [[امام حسين (ع)|حسین (ع)]] جاودانه ساخت. | ||
قصیدهی «آمنت بالحسین» یکی از قصاید درخشانی است که با صفا و صداقت از حسین (ع) و با حسین (ع) سخن گفته است. ابیات در عین سادگی و روشنی از صنایع محکم ادبی برخوردار میباشد. این اشعار از چنان استقبالی در میان مردم برخوردار گردید که آن را با آب طلا بر در ورودی حرم امام حسین (ع) نوشتند. | قصیدهی «آمنت بالحسین» یکی از قصاید درخشانی است که با صفا و صداقت از حسین (ع) و با حسین (ع) سخن گفته است. ابیات در عین سادگی و روشنی از صنایع محکم ادبی برخوردار میباشد. این اشعار از چنان استقبالی در میان مردم برخوردار گردید که آن را با آب طلا بر در ورودی حرم امام حسین (ع) نوشتند. | ||
جواهری تلاش میکند در یادآوری روز عاشورا و آنچه بر اهل بیت گذشت، ماجرا را به دور از نقل راویان و پاک از عنادی که روزگار بر آن نشانده است، جستجو نماید. | جواهری تلاش میکند در یادآوری روز [[عاشورا]] و آنچه بر اهل بیت گذشت، ماجرا را به دور از نقل راویان و پاک از عنادی که روزگار بر آن نشانده است، جستجو نماید. | ||
برخی از آنچه را که از کودکی و ایام عزاداری ابا عبد اللّه (ع) به خاطر دارد برایش قابل توجیه نیست. او عزاداریهای ظاهری و تهی از معنی را از سیاستبازانی میداند که در ادامهی جنایات خویش نسبت به محبّین امام حسین (ع) رنگ دلخواه خود را به این مراسم پاشیدهاند. رنگی که به ظاهر دلپذیر و مردمپسند است. | برخی از آنچه را که از کودکی و ایام عزاداری ابا عبد اللّه (ع) به خاطر دارد برایش قابل توجیه نیست. او عزاداریهای ظاهری و تهی از معنی را از سیاستبازانی میداند که در ادامهی جنایات خویش نسبت به محبّین امام حسین (ع) رنگ دلخواه خود را به این مراسم پاشیدهاند. رنگی که به ظاهر دلپذیر و مردمپسند است. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۸: | ||
در سال 1924 میلادی به ایران سفر کرد. دومین سفر او در سال 1926 میلادی انجام گرفت. محمد مهدی در سال 1997 میلادی وفات یافت. | در سال 1924 میلادی به ایران سفر کرد. دومین سفر او در سال 1926 میلادی انجام گرفت. محمد مهدی در سال 1997 میلادی وفات یافت. | ||
== نمونه اشعار == | |||
و قدّست «ذکراک»، لم انتحلثیاب التّقاة و لم ادّع <ref>ذکریاتی؛ ج 1، ص 575.</ref> | و قدّست «ذکراک»، لم انتحلثیاب التّقاة و لم ادّع <ref>ذکریاتی؛ ج 1، ص 575.</ref> | ||
تقدیس من از حسین (ع) از صورتهای ساختگی و ادعاهای تقواپیشگی مبراست. | تقدیس من از [[حسین (ع)]] از صورتهای ساختگی و ادعاهای تقواپیشگی مبراست. | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۱: | ||
2- با خوشبوترین بو از نفحات بهشتی و از خوشبوترین عطر آن به بالاترین جایگاه روشنی. | 2- با خوشبوترین بو از نفحات بهشتی و از خوشبوترین عطر آن به بالاترین جایگاه روشنی. | ||
3 و 4- و در رعایت روز تو که روز طف است و آبیاری زمینت با اشک دیده و غم اندوه بر تو به خاطر حبس جانها بر راه روشن و وسیع تو حرکت میکنم! | 3 و 4- و در رعایت روز تو که روز [[طف]] است و آبیاری زمینت با اشک دیده و غم اندوه بر تو به خاطر حبس جانها بر راه روشن و وسیع تو حرکت میکنم! | ||
خط ۲۰۹: | خط ۲۱۰: | ||
این غبار را بزداید، تا اینکه دلیلی محکم و بنیادین که با خون سیراب گردیده است مرا به تسلیم میکشد، طوق انقباد به گردنم مینهد و به او با تعقّل و منطق ایمان میآورم. | این غبار را بزداید، تا اینکه دلیلی محکم و بنیادین که با خون سیراب گردیده است مرا به تسلیم میکشد، طوق انقباد به گردنم مینهد و به او با تعقّل و منطق ایمان میآورم. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 672-676. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 672-676.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
خط ۲۲۵: | خط ۲۱۹: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> |