عبید اللّه بن حر جعفی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو

عبید اللّه بن حر جعفی‌ (ویرایش)

نسخهٔ ‏۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۷

۵٬۷۶۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۳ مهٔ ۲۰۲۱
تغییرمسیر به عبید الله بن حر جعفى
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(تغییرمسیر به عبید الله بن حر جعفى)
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
#تغییر_مسیر [[عبید الله بن حر جعفى]]
| نام                    = عبید اللّه بن حر جعفی‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = سال 68 هجری
| محل مرگ                =
| علت مرگ                = از بیم اسیری خود را به فرات انداخت و غرق شد
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
 
عبید اللّه بن حرّ بن مجمع بن خزیم جعفی از اشراف کوفه و مردی شجاع و از بزرگان قوم خود بود. وی از اصحاب عثمان بن عفان است. پس از قتل عثمان به معاویه پیوست و در جنگ صفین با او بود. پس از شهادت علی (ع) به کوفه رفت و در فاجعه‌ی [[کربلا]] حاضر نشد.
 
در منزل «بنی مقاتل» با کاروان امام حسین (ع) مواجه شد و امام (ع) از او تقاضای یاری کرد. اما او نپذیرفت و گفت: من از کوفه گریخته‌ام که مجبور نشوم از طرف عبید اللّه با تو بجنگم و به تو نیز نمی‌پیوندم که پایان کار را می‌دانم. امام فرمود:
 
«اینک که به یاری ما اقدام نمی‌کنی، از خدا بترس و با ما کارزار مکن و از اینجا برو. سوگند به خدا هرکس ندای ما را بشنود و ما را یاری نکند، هلاک می‌شود.<ref>الفتوح؛ ص 879.</ref>»
 
مورّخان نوشته‌اند: عبید اللّه پس از حادثه‌ی عاشورا، پیوسته دریغ می‌خورد که چرا چنان توفیق بزرگی را از دست داد و شعرهایی در این‌باره به او نسبت داده‌اند. در اشعار او سوزش این افسوس را می‌توان یافت. گویند این اشعار به گوش عبید اللّه بن زیاد رسید و او را خواند ولی عبید اللّه بن حرّ اجابت نکرد و بر اسب خویش نشست و از کوفه خارج شد و در محلّی کنار فرات اقامت گزید.
 
چون مصعب بن زبیر خروج کرد بدو پیوست و در جنگ با مختار ثقفی او را یاری کرد. مصعب از او ترسید و او را حبس کرد. پس از مدتی با وساطت عده‌ای آزاد شد و جنگجویانی را فراهم کرد و «تکریت» را گرفت و به کوفه حمله کرد ولی عده‌ای از سپاهیانش متفرق شدند و او از بیم اسیری به سال 68 هجری خود را به فرات انداخت و غرق شد.<ref> الاعلام زرکلی؛ ص 615.</ref>
 
 
1- فیا لک حسرة نادمت حیاتردّد بین حلقی و التراقی
 
2- حسین حین یطلب بذل نصری‌علی أهل الضلالة و النفاق
 
3- و لو أنی او اسیه بنفسی‌لنلت کرامة یوم التلاق
 
4- مع ابن المصطفی نفسی فداه‌تولی ثم ودّع بانطلاق
 
5- فقد فاز الاولی نصروا حسیناو خاب الآخرون الی النفاق<ref>مقتل ابی مخنف؛ ص 72- 74. ادب الطف؛ ج 1، ص 96 و 97.</ref>
 
 
1- تا زنده‌ام، حسرت و نامرادی بر من باد، حسرتی که فضای سینه‌ام را پر کرده است.
 
2- وقتی که حسین (ع) از من در برابر دشمنان و نامردمان یاری خواست.
 
(در آن روز امام از او خواست بازگشتی به خود داشته باشد تا تمام گناهان و ناروایی‌های جانش از بین برود و محو شود)
 
3- اگر من جانم را فدایش می‌کردم، در روز بازپسین پیروزمند و کامروا بودم.
 
4- روزی‌که با پسر پیامبر وداع کردم، وای بر آن روز!
 
5- آنان‌که حسین را یاری کردند، نیک‌بخت بودند و آنان‌که از او روی گرداندند و رهایش کردند، چند چهره و منافق بودند.
 
 
==منابع==
* ''دانشنامه‌ی شعر عاشورایی''، محمد زاده، ج‌1، ص 54
 
==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
برگرفته از «https://fa.wikihussain.com/view/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/31941»

منوی ناوبری