شیخ عبدالسلام تربتی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ عبدالسلام تربتی‌ (ویرایش)

نسخهٔ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۴

۷٬۹۶۱ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Esmaeili

Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران نظرات، Moderators، مدیران

۹٬۵۴۶

ویرایش

@@ خط ۸۱: / خط ۸۱: @@
 ===شعر 1===
-{{شعر}}
-{{ب| بزم آرای قضا در کربلا|چو صلا زد عاشقان را بر بلا }}
-{{ب| تشنگان باده‌ی جام الست‌|آن بلا جویان مست می پرست }}
-{{ب| قدّ مردی از میان افراختند|دست از پا، پا ز سر نشناختند }}
-{{ب| رایت «قالُوا بَلی» <ref>اشاره به آیه 172 سوره اعراف: «وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلی أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلی ...» (به یادآر آن هنگامی که خدای تو از پشت فرزندان آدم ذرّیه‌ی آنها را برگرفت و آنان را برخود گواه ساخت که من پروردگار شما نیستم؟ همه گفتند: بلی!).</ref> افراشتن‌|پس به بزم دوست ره برداشتند }}
-{{ب| تا که در دشت بلا ز آن انجمن‌|مجمعی تشکیل شد از مرد و زن }}
-{{ب| وه چه مجمع رشک فردوس برین‌|مجمعی مستخدمینش حور عین }}
-{{ب| نرگس بیمار تبدارش ایاغ <ref>ایاغ: پیاله‌ی شراب‌خواری.</ref> |شمع روی اکبرش رخشان چراغ }}
-{{ب| مویه‌ی شش ماهه موسیقار او|ناله‌ی شصت و سه زن مزمار <ref> مزمار: نای نوازندگی، نی که در آن نوازند.</ref> او }}
-{{ب| ساقیش عبّاس و طفلان از عطش‌|بر لب آب روان بنموده غش  }}
-{{ب| چنگ زنِ در آن سکینه با رباب‌|لیک بهر آب بر دامان باب }}
-{{ب| جملگی ممنوع از آب زلال‌|تشنه لیکن تشنه‌ی جام وصال }}
-{{ب| تشنگی چبود بر مجذوب مست‌|کو شده سیراب از جام الست؟ }}
-{{ب| آری آری عافیت در تشنگی است‌|پادشاهی خواهی، اندر بندگی است }}
-{{ب| وه چه خوش فرمود شیخ مولوی‌|این سخن در مثنوی معنوی: }}
-{{ب| «آب کم جو تشنگی آور به دست‌|تا بجوشد آبت از بالا و پست» }}
-{{ب| پس ندا برداشت پیر می‌فروش‌|هان شتاب آرید کامد می به‌جوش }}
-{{ب| بر ندای کوس «اللَّهَ اشْتَری» <ref> اشاره به آیه 111 سوره توبه: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ...» خداوند جان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرد ...</ref> |گرم شد هنگامه‌ی بیع و شری <ref>بیع و شری: خرید و فروش.</ref> }}
-{{ب| از نشاط انگیزی صهبای عشق‌|جمله مست و واله و شیدای عشق }}
-{{ب| در فروش جان به بازار یقین‌|هر یکی بر دیگری سبقت گزین }}
-{{ب| پای بر جا، جمله از خود بی‌خبر|در هوای وصل بر کف نقد سر }}
-{{ب| مقتدای دین امام خافقین‌|خسرو اقلیم عشق اعنی <ref> اعنی: چنین قصدی می‌کنم، منظورم این است که ...</ref> حسین }}
-{{ب| بی‌کسان را در جهان غمخوار و کس‌|در دو عالم دوستان را دادرس }}
-{{ب| چون که دید آن تشنگان را محو و مات‌|در فْنا جوینده‌ی آب حیات }}
-{{ب| گفت: کاینک وقت آن شد کز وفا|بَخْشَمی بر تشنگان آب صفا }}
-{{ب| بانگ برزد کای گروه عاشقان‌|وَ ای به دعویِ محبّت صادقان }}
-{{ب| هین وصال دوست در رزم اندرست‌|بزم عاشق اندکی آنسوتر است }}
-{{ب| آب حیوان در دم شمشیرهاست‌|حور و غلمان در پی این تیرهاست }}
-{{ب| بنگرید از عرش تا این خاکدان‌|ساغری بر کف یکایک حوریان }}
-{{ب| پر ز تسنیم و رحیق <ref>رحیق: شراب خالص.</ref> از لطف حق‌|هر یکی بر دیگری گیرد سبق }}
-{{ب| مقدم ما را تمامی منتظر|لیک از بیگانه آنان مستتر }}
-{{ب| آن شهادت پیشگان کز لطف شاه‌|حجله‌گه پنداشتندی قتلگاه }}
-{{ب| چونکه ره از رهنماشان یافتند|سوی قربانگاه حق بشتافتند }}
-{{ب| از سر خوان جهان برخاستند|بزمی اندر رزمگه آراستند }}
-{{ب| تا که جذبه‌ی عشق شورانگیز شد|سربه‌سر پیمانه‌ها لبریز شد }}
-{{ب| نور فیض حق چو رخشیدن گرفت‌|همّت شه جُرم بخشیدن گرفت }}
-{{ب| حرّ که بسته بر میان شمشیر رزم‌|جذبه‌ای ز آن نور آوردش به بزم  }}
-{{ب| هست مردی آن که آن نیکو ختام‌|و آن به ظاهر حُرّ و در باطن غلام }}
-{{ب| روز عاشورا در آن دشت بلا|چون ز حق برگشتگی شد بر ملا }}
-{{ب| روز بخت کوفیان را تیره دید|اهرمن را بر سلیمان چیره دید }}
-{{ب| بر کمیت نفس سرکش ران فشرد|گفت راه عشق بایستی سپرد }}
-{{ب| تازیانه‌ی عقل برآهیخت زود|توسن اقبال را تندی فزود }}
-{{ب| تاخت تا پشت خیام محترم‌|شرمگین از جُرم و لرزان از ندم }}
-{{ب| دیده‌اش خونبار، سرافکنده پیش‌|منفعل از کرده‌های زشت خویش }}
-{{ب| گفت: شاها روسیاهم روسیاه‌|رحم فرما ده پناهم ده پناه }}
-{{ب| حُرّم اما بنده‌ات را بنده‌ام‌|تا ابد ز آن بندگان شرمنده‌ام }}
-{{ب| بنده‌ی عاصی کجا آرد پناه‌|جز که آید نزد مولا عذرخواه }}
-{{ب| بعد تقدیم خلوص و بندگی‌|گفت با آن معدن بخشندگی }}
-{{ب| عفو کن شاها که من بد کرده‌ام‌|وه چه بد کاین بد به احمد کرده‌ام }}
-{{ب| شاه چون مجذوب خود را خسته دید|از قضایش تاکنون پا بسته دید }}
-{{ب| با تلطّف گفت: کای آزاده مرد|حُرّی از آن سان که مامت نام کرد }}
-{{ب| حُرّی و آزاد اندر نشأتین‌|مژده بادت کز تو راضی شد حسین }}
-{{ب| چون شنید این مژده از شاه عباد|گشت پویان بر رکابش بوسه داد }}
-{{ب| گفت: شاها نک کرم را کن تمام‌|اذن میدان ده به این مجرم غلام }}
-{{ب| چون شدم من در ضلالت پیشتاز|خواهم آیم از بهشتت پیش باز }}
-{{ب| بعد ازینم زندگی شرمندگی است‌|نک فنا جویم کزان پایندگی است }}
-{{ب| شاه فرمودش تو چون جان منی‌|رو برآسا ز آنکه مهمان منی }}
-{{ب| میهمان از جان گرامی‌تر بُوَد|میهمان را رنجه کردن کی سِزَد }}
-{{ب| گفت: شاها تو مگر مهمان نیی؟|جان عالم را مگر جانان نیی؟ }}
-{{ب| ده اجازت ای شه عالی تبار|تا برآرم من از این دونان دمار }}
-{{ب| الغرض آن عاشق مجذوب مست‌|اذن حاصل کرد و بر توسن نشست }}
-{{ب| خویش را برآن گروه نابکار|زد چو شیری کو در افتد در شکار }}
-{{ب| برق تیغش اندر آن آوردگاه‌|سوخت کوه کفر را مانند کاه  }}
-{{پایان شعر}}
 {| style="margin: 0 auto; "
-| class="b" |<span class="beyt"> بزم آرای قضا در کربلا</span>
+| class="b" |<span class="beyt"> بزم آرای قضا در [[کربلا]]</span>
 | style="width:2em;" |
 | class="b" |<span class="beyt">چو صلا زد عاشقان را بر بلا </span>
@@ خط ۲۴۳: / خط ۱۱۹: @@
 | class="b" |<span class="beyt">بر لب آب روان بنموده غش  </span>
 |-
-| class="b" |<span class="beyt"> چنگ زنِ در آن سکینه با رباب‌</span>
+| class="b" |<span class="beyt"> چنگ زنِ در آن [[سکینه]] با [[رباب|رباب‌]]</span>
 | style="width:2em;" |
 | class="b" |<span class="beyt">لیک بهر آب بر دامان باب </span>

شیخ عبدالسلام تربتی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ عبدالسلام تربتی‌ (ویرایش)

نسخهٔ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۴

منوی ناوبری

جستجو