سرهاى شهدا: تفاوت میان نسخه‌ها

سرهاى تعداد زیادى از شهداى کربلا هم از بدن جدا شد و به کوفه نزد ابن زیاد بردند. طبق برخى نقلها تعداد آنها ۷۸ سر بود که میان قبایل تقسیم کردند تا از این طریق نزد ابن زیاد و [[یزید]]، مقرب شوند. سران هر یک از قبایل کنده، هوازن، تمیم، مذحج و...تعدادى از سرها را به کوفه بردند.<ref>بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۶۲.</ref> ابن زیاد هم سرها را به شام نزد یزید فرستاد. کیفیت فرستادن سرها نمایشى بود تا جماعت بسیارى آنها را ببینند و وسیله‌اى براى ترساندن مردم و زهر چشم گرفتن از آنان باشد، بویژه که جدا کردن سر نسبت به شخصیتهاى معروفتر انجام شد. به احتمال قوى، تصمیم به بریدن سرها توسط سپاه عمر، با فرمان عبیدالله زیاد بوده است؛ چون در نامه‌اش فرمان به کشتن و مثله کردن داده بود. به تحلیل کتاب«انصار الحسین»، بریدن سرها تنها یک جنایت جنگى نبود،بلکه نوعى حرکت سیاسى و نشان دهندۀ عمق خصومت و دشمنى و ترساندن مردم دیگر بود تا از قطع سرها عبرت بگیرند و هیچ کسى، اندیشۀ مبارزه با امویان را در سر نپروراند و بداند که چنین سرهایى بریده و بر نیزه‌ها افراشته خواهد شد.نیز به عنوان کارى سمبلیک براى درهم کوبیدن قداست سید الشهدا(ع)بود.

مدفن برخى از این سرها(حدود ۱۶ سر) را در«[[باب الصغیر|باب الصغیر]]» شام مى‌دانند، از جمله سر مطهر [[علی اکبر (ع)|على اکبر]]، [[حبیب بن مظاهر]] و [[حرّ بن یزید ریاحى|حر بن یزید]].

*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۲۳-۲۲۴.