بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}}'''بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا''' کتابی است درباره‌ی پاسخگویی به این نگاه عثمانی هاست که نه تنها شیعیان، مسوول واقعه [[کربلا]] نبودند بلکه تفکرات عثمانی، اموی و رومی بود که فاجعه کربلا را رقم زد و این حقیقت با ادله و شواهد متقن تاریخی در این کتاب و دیگر آثار، بررسی شده و توسط محمدرضا هدایت‌پناه نوشته شده است. | }}'''بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا''' کتابی است درباره‌ی پاسخگویی به این نگاه عثمانی هاست که نه تنها شیعیان، مسوول واقعه [[کربلا]] نبودند بلکه تفکرات عثمانی، اموی و رومی بود که فاجعه کربلا را رقم زد و این حقیقت با ادله و شواهد متقن تاریخی در این کتاب و دیگر آثار، بررسی شده و توسط محمدرضا هدایت‌پناه نوشته شده است. | ||
==درباره کتاب== | ==درباره کتاب== | ||
پژوهشی دقیق و مستند دربارهٔ مذهب قاتلان و دشمنان [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] است. این پژوهش نخست در قالب مقاله‌ای به چاپ رسید و سپس با اضافاتی تحت عنوان جریان‌شناسی فکری معارضان قیام کربلا منتشر شد (چاپ اول: قم، مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزهٔ علمیه، | پژوهشی دقیق و مستند دربارهٔ مذهب قاتلان و دشمنان [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] است. این پژوهش نخست در قالب مقاله‌ای به چاپ رسید و سپس با اضافاتی تحت عنوان جریان‌شناسی فکری معارضان قیام کربلا منتشر شد (چاپ اول: قم، مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزهٔ علمیه، ۱۳۸۲)، و اکنون با اصلاحات و اضافاتی فراوان، بازنویسی شده است. | ||
کتاب مزبور در ردّ این شبهه و شایعه که امام حسین (ع) را شیعیانش کشتند، و به عبارت دیگر مسبّبان و عاملان قتل آن حضرت شیعیان کوفه بودند، نوشته شده است. در پیش‌گفتار نویسنده، ضمن مردود شمردن این شبهه، آمده است: «کتاب حاضر در صدد بیان این مطلب است که آنان که در کوفه مقابل قیام مسلم ایستادند و در کربلا سپاه [[عمر بن سعد]] را تشکیل دادند، دارای تفکر عثمانی بوده‌اند و کوفی بودن مساوی شیعه بودن، مغالطه‌ای بیش نیست. بدیهی است که این به معنای حاکمیت تفکر عثمانی بر کل شهر کوفه نیست و حتی انکار اکثریت شیعیان در برابر اقلیت عثمانی مذهبان نیست و چنین ادّعایی هم نشده است. اما معتقدیم همین اقلیت عثمانی با پشتوانهٔ قدرت زیاد و مدیریت فعال توانست با بسیج نیروهای خود در کوفه و البته استفادهٔ ابزاری از اراذل و اوباش شهر، در برابر اکثریت بایستد و آنان را شکست دهد» (ص 15). | کتاب مزبور در ردّ این شبهه و شایعه که امام حسین (ع) را شیعیانش کشتند، و به عبارت دیگر مسبّبان و عاملان قتل آن حضرت شیعیان کوفه بودند، نوشته شده است. در پیش‌گفتار نویسنده، ضمن مردود شمردن این شبهه، آمده است: «کتاب حاضر در صدد بیان این مطلب است که آنان که در کوفه مقابل قیام مسلم ایستادند و در کربلا سپاه [[عمر بن سعد]] را تشکیل دادند، دارای تفکر عثمانی بوده‌اند و کوفی بودن مساوی شیعه بودن، مغالطه‌ای بیش نیست. بدیهی است که این به معنای حاکمیت تفکر عثمانی بر کل شهر کوفه نیست و حتی انکار اکثریت شیعیان در برابر اقلیت عثمانی مذهبان نیست و چنین ادّعایی هم نشده است. اما معتقدیم همین اقلیت عثمانی با پشتوانهٔ قدرت زیاد و مدیریت فعال توانست با بسیج نیروهای خود در کوفه و البته استفادهٔ ابزاری از اراذل و اوباش شهر، در برابر اکثریت بایستد و آنان را شکست دهد» (ص 15). | ||