checkuser
۲٬۳۶۳
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «از حروف مقطّعۀ قرآن در اوّل سورۀ مریم.طبق برخى تفاسیر،این حروف رمزى اشاره به...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
از حروف | '''کهیعص''' از حروف مقطعه قرآن در اوّل سورۀ مریم است. | ||
== مفهوم == | |||
طبق برخى تفاسیر، این حروف رمزى اشاره به حوادث یا فضایل یا مسائلى دارد که [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] به علم آن آگاهند. از جملۀ تفسیرها و تأویلهاى این حروف، انطباق آن با حادثۀ [[کربلا]]<nowiki/>ست. در روایات است: | |||
حضرت زکریا نام پنج تن آل عبا را از جبرئیل فرا گرفت و چون به نام [[امام حسین(ع)]] مىرسید، اندوهگین مىشد و اشک در چشمش مىآمد، امّا با نامهاى دیگر، اندوهش مىرفت. راز آن را از خداوند پرسید. خداوند با «کهیعص» قصۀ آن را خبر داد. | |||
«کاف»،نام کربلاست، | |||
«ها»، کشته شدن عترت طاهره است، | |||
«یاء»یزید ستمگر، قاتل حسین(ع)است، | |||
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، | «عین» عطش حسین(ع) و | ||
«صاد»صبر و مقاومت اوست. | |||
زکریّا سه روز در مصیبت حسین(ع) گریست و از خدا خواست که فرزندى به او عطا کند و با محبّت او، آزمایشش کند و آنگونه که محمّد(ص) را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار کند. خداوند، یحیى را به او عطا کرد. یحیى هم همچون حسین(ع) ششماهه به دنیا آمد. <ref>تفسیر البرهان،ج ۳،ص ۳،بحار الأنوار،ج ۴۴،ص ۲۲۳.آیات دیگرى نیز به شهادت امام حسین«ع»تأویل شده است.ر.ک:بحار الأنوار،ج ۴۴،ص ۲۱۷ باب«الآیات المؤوّلة لشهادته».</ref> میان یحیى بن زکریا و حسین بن على شباهتهاى دیگر نیز وجود دارد. سر هر دو مظلومانه بریده شده و سر هر دو در طشت و طبقى پیش طاغوت زمانشان نهاده شد. | |||
== منبع == | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۷۹.] | |||
== پینوشت == | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] |