عبد الله بن عمیر کلبى: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۲۰۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «جزء اولین شهداست که از جبهۀ امام حسین«ع»در روز عاشورا به میدان نبرد رفت. وى ک...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
جزء اولین شهداست که از جبهۀ امام حسین«ع»در روز عاشورا به میدان نبرد رفت.
'''عبدالله بن عمیر کلبی''' جزء اولین شهداست که از جبهۀ [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] در روز [[عاشورا]] به میدان نبرد رفت.


وى که کنیه‌اش ابو وهب بود،جوانى دلاور و حماسى از شیعیان کوفه بود.به کوفه آمده، در نزدیکى بئر العبد خانه‌اى گرفت و با همسرش به آنجا منتقل شد.وقتى دید عمر سعد، نیرو آماده و سازماندهى مى‌کند تا از نخیله به جنگ حسین بن على«ع»در کربلا بروند، پیش خود گفت:به خدا قسم شیفتۀ جهاد با مشرکان بودم.امیدوارم جنگ با اینان که به نبرد فرزند پیامبر مى‌روند،نزد خداوند کم ثواب‌تر از جهاد با مشرکان نباشد.پیش همسرش رفت و نیّت خود را با او در میان گذاشت،شبانه هر دو از کوفه بیرون رفتند و شب هشتم محرّم به یاوران حسین در کربلا پیوستند. <ref>همان،ص 201،عبرات المصطفین،ج 2،ص 24.</ref> همسر او نیز از شهداى کربلا بود.
وى که کنیه‌اش ابو وهب بود، جوانى دلاور و حماسى از شیعیان [[کوفه]] بود. به کوفه آمده، در نزدیکى بئرالعبد خانه‌اى گرفت و با همسرش به آنجا منتقل شد. وقتى دید [[عمر سعد]]، نیرو آماده و سازماندهى مى‌کند تا از نخیله به جنگ حسین بن على(ع) در [[کربلا]] بروند، پیش خود گفت: به خدا قسم شیفتۀ جهاد با مشرکان بودم.امیدوارم جنگ با اینان که به نبرد فرزند پیامبر مى‌روند، نزد خداوند کم ثواب‌تر از جهاد با مشرکان نباشد.پیش همسرش رفت و نیّت خود را با او در میان گذاشت،شبانه هر دو از کوفه بیرون رفتند و شب هشتم محرّم به یاوران حسین در کربلا پیوستند.<ref>همان،ص ۲۰۱،عبرات المصطفین،ج ۲،ص ۲۴.</ref> همسر او نیز از شهداى کربلا بود.


پس از شهادت عبد الله،زنش خود را به بالین او رساند و خاک از چهرۀ او مى‌زدود که به دستور شمر،یکى از غلامانش(به نام رستم)با گرزى بر سر او زد و کنار شوهرش به شهادت رسید.عبد الله،دومین شهید از اصحاب امام حسین«ع»بود. <ref>انصار الحسین،ص 84،موسوعة العتبات المقدسه،ج 8،ص 66.</ref> نامش در زیارت ناحیۀ مقدّسه هم آمده است.
پس از [[شهادت]] عبدالله، زنش خود را به بالین او رساند و خاک از چهرۀ او مى‌زدود که به دستور [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]]، یکى از غلامانش (به نام رستم) با گرزى بر سر او زد و کنار شوهرش به شهادت رسید. عبدالله، دومین شهید از اصحاب امام حسین(ع) بود. <ref>انصار الحسین،ص ۸۴،موسوعة العتبات المقدسه،ج ۸،ص ۶۶.</ref> نامش در [[زیارت ناحیۀ مقدّسه]] هم آمده‌است.


== منبع ==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۰۲-۳۰۳.


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 302-303.
کاربر ناشناس

منوی ناوبری