صامت بروجردی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو

صامت بروجردی‌ (ویرایش)

نسخهٔ ‏۱۲ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۹

۱۶٬۷۳۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ اوت ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


'''محمد باقر بن پنجشنبه''' یکی از شاعران معاصر ایرانی است.
'''محمد باقر بن پنجشنبه''' (۱۲۶۳ ه. ش-۱۳۳۱ ه. ش) یکی از شاعران معاصر ایرانی است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = صامت بروجردی‌
| نام                    = صامت بروجردی‌
خط ۸: خط ۸:
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =1263ه.ش
| تاریخ تولد            =۱۲۶۳ ه. ش
| محل تولد                =بروجرد
| محل تولد                =بروجرد
| والدین                =   
| والدین                =   
| تاریخ مرگ              =1331ه.ش
| تاریخ مرگ              =۱۳۳۱ ه. ش
| محل مرگ                =بروجرد
| محل مرگ                =بروجرد
| علت مرگ                =
| علت مرگ                =
خط ۲۶: خط ۲۶:
| سال‌های نویسندگی        =  
| سال‌های نویسندگی        =  
|سبک نوشتاری            =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|کتاب‌ها                =دیوان اشعارُ گلشن زهرا و ریاض الشهاده
|مقاله‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|نمایشنامه‌ها            =
خط ۷۴: خط ۷۴:


==زندگینامه==
==زندگینامه==
محمد باقر بن پنجشنبه متخلّص به «صامت»، در سال 1263 ه ق. در بروجرد متولد شد و در همان جا رشد و نمو یافت و به کسب مشغول شد، و هم در این شهرستان به سال 1331 ه ق. درگذشت. اگر چه از مقدّمات زندگی و تحصیلات او اطلاع صحیحی در دست نداریم لیکن تتّبع در اشعار او و به خصوص قطعات عربی و جملاتی را که سروده نشان می‌دهد که از مقدّمات ادب بی‌بهره نبوده است. <ref> لغت نامه دهخدا.</ref>
محمد باقر بن پنجشنبه متخلّص به «صامت»، در سال ۱۲۶۳ ه. ق در بروجرد متولد شد و در همان جا رشد و نمو یافت و به کسب مشغول شد. اگر چه از مقدّمات زندگی و تحصیلات او اطلاع صحیحی در دست نداریم لیکن تتّبع در اشعار او و به خصوص قطعات عربی و جملاتی را که سروده نشان می‌دهد که از مقدّمات ادب بی‌بهره نبوده است. <ref> لغت نامه دهخدا.</ref>


او در انواع شعر از قصیده، غزل، مثنوی، ترجیع‌بند، رباعی و معانی مختلف در رثاء و تغزل و مدیحه طبع خود را آزموده و اشعار او در ردیف هم طبقه‌های وی چون نوائی بروجردی، وفایی شوشتری و جودی خراسانی است.
او در گذر حاج سهراب از پیشه سَقَط فروشى [خرده فروشى] امرار معاش مى‌کرد. صامت فن شعر را از میرزا عبدالمجید نوائى فرا گرفت و کتاب ریاض‌الشّهاده را تألیف کرد. او پنجشنبه شانزدهم محرم سال ۱۳۳۱ ه. ق درگذشت و در گورستان کوى صوفیان آرمید.
 
او در انواع شعر از قصیده، غزل، مثنوی، ترجیع‌بند، رباعی و معانی مختلف در رثاء و تغزل و مدیحه طبع خود را آزموده و اشعار او در ردیف هم طبقه‌های وی چون نوائی بروجردی، [[وفایی شوشتری]] و جودی خراسانی است.


==آثار==
==آثار==
از صامت بروجردی دیوانی به یادگار مانده است که مکرّر در تهران به چاپ رسیده است.
از صامت بروجردی [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4011915&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دیوانی] به یادگار مانده است که مکرّر در تهران به چاپ رسیده است. منظومه‌هاى آیینى صامت بروجردى خصوصا مراثى عاشورایى او در سده اخیر بازتاب چشمگیرى در محافل دینى و هیأت‌هاى مذهبى داشته و روضه خوانان و مداحان از آثار ماتمى او استفاده می‌کنند. صامت بروجردى را باید از پیشگامان شعر آیینى در یک صد ساله اخیر دانست. کلیات صامت بروجردى بارها به چاپ رسیده و حاوى انواع قالب‌هاى شعرى در موضوعات آیینى است.


==اشعار==
گلشن زهرا و ریاض الشّهاده از دیگر تالیفات اوست.


===شعر 1===
<br />
{{شعر}}
{{ب| ای سکّه‌ی ابتلا به نامت‌|از کوفه بتر بلای شامت }}


{{ب| در کوفه اگر به کنج مطبخ‌|خولی ننمود احترامت }}
==اشعار==
 
{{ب| در شام، پی تلافی آخر|دادند به طشت زر مقامت }}
 
{{ب| خاکستر و سنگ مردم شام‌|کردند نثار سر، ز بامت }}
 
{{ب| بر نی چو مه دو هفته کردند|انگشت نمای خاص و عامت }}
 
{{ب| در بزم شراب، آسمان کرد|زهر غم و ابتلا به جامت }}
 
{{ب| فرزند حرامزاده‌ی هند|پوشید نظر ز احتشامت }}


{{ب| شد مست و به چوب خیزران کرد|آزرده لبان لعل فامت }}
===شعر ۱===


{{ب| شد روز به پیش چشم زینب‌|چون شام ز رنج صبح و شامت <ref> دیوان صامت.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{| style="margin: 0 auto; "
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> ای سکّه‌ی ابتلا به نامت‌</span>
| class="b" |<span class="beyt"> ای سکّه‌ی ابتلا به نامت‌</span>
خط ۱۴۲: خط ۱۳۰:
<br />
<br />


===شعر 2===
===شعر ۲===


{| style="margin: 0 auto; "
{| style="margin: 0 auto; "
خط ۱۹۹: خط ۱۸۷:
<br />
<br />


===شعر 3===
===شعر ۳===
{{شعر}}
{{ب| ماند چون جسم حسین تشنه لب در آفتاب‌|من ندانم از چه زیور بست دیگر آفتاب }}
 
{{ب| زخم تیر و نیزه و شمشیر دشمن بس نبود|از چه می‌تابید بر آن جسم بی‌سر آفتاب؟ }}
 
{{ب| بود گر در دامن زهرا سر آن تشنه‌کام‌|از چه نامد شرمش از خاتون محشر آفتاب }}
 
{{ب| سر برهنه، پا برهنه، کودکان در به در|خار ره بر پا، به دل اخگر، به پیکر آفتاب }}
 
{{ب| دید چون نیلی رخ اطفال را از جور خصم‌|کرد موج خون روان، از دیده‌ی‌تر آفتاب }}
 
{{ب| چادر عصمت چو بردند از سر زینب فکند|شب کلاه خسروی در چرخ از سر آفتاب }}
 
{{ب| سر برهنه دید زینب را چو در بزم یزید|شد نهان در ابر از شرم پیمبر آفتاب  }}
{{پایان شعر}}<br />
 
=== مرثیه سرایی ===
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> گر على بعد از نبى بر مؤمنان مولا نبود </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> اسمى از اسلام و از اسلامیان بر جا نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آنکه را «لولا على» بُد عمدۀ اسباب کار </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> در خلافت لایق این دعوى بیجا نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> اى پناه بى‌پناهان یا على، در کربلا </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> گر تو بودى در برِ دشمن، حسین تنها نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هیچ لامذهب نکشته میهمان را تشنه‌لب </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> خود گرفتم آب مهر مادرش زهرا نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> کى کند رأس مسلمان را مسلمان بر سنان </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> در برِ گبر و نصارا این عمل زیبا نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن تن نازک که شد از نعل اسبان توتیا </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> زیب آغوش نبى و سید بطحا نبود؟! </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن‌که از شمشیر خود پیشانى اکبر شکافت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> آگه از حال حسین و ناله لیلا نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن سرى کاندر برِ حق بود دایم در سجود </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> روى خاکستر به کنج مطبخ او را جا نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آل طاها را کشیدن جانب بزم شراب </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> خوش نما در پیش چشم کافر و ترسا نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن لبى کز وى صداى صوت قرآن شد بلند </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> درخورِ چوب یزید شوم بى‌پروا نبود </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ماند گر این ماتم عظمى به عالم ناتمام </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> بیش ازین دیگر به «صامت» طاقت انشا نبود</span><ref>همان ص ۱۳۹</ref><span class="beyt"> </span>
|}
 
 
=== مدیحه سرایی ===
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> روز ایجاد که حق خلقت دنیا مى‌کرد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> در پسِ پرده على بود و تماشا مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بلکه از آینه «کنتُ نبیّا» چو نبى </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> سیر در آب و گل آدم و حّوا مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بود سرمنزل آدم به شبستان عدم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که دو تا قدِّ رسا در بر یکتا مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> کاش در یارى فرزند غریبش ز نجف </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> یک زمانى به صف کرب و بلا جا مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> یا على! ساقى کوثر تو و، از شمر، حسین </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> قطره آبى به لب تشنه تمنّا مى‌کرد! </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شمر خنجر به گلوى شه لب‌تشنه نهاد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> زینب غمزده با گریه تماشا مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن یکى سوختن خیمه او داشت هوس </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> و آن دگر آتش بیداد مهیا مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هر یتیمى شرر شعله‌اش اندر دامن </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> روى از خیمه سراسیمه به صحرا مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چادر آن یک ز سر زینب بی‌کس مى‌برد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> و آن دگر رو به حرم از پى یغما مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> کرد خولى چو سر خسرو دین زیب تنور </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> کاش از دود دل فاطمه پروا مى‌کرد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> برد سیلاب فنا خرمن صبر «صامت» </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> اندر آن روز که این مرثیه انشا مى‌کرد</span><ref>همان ص ۱۶۰ و ۱۶۱</ref><span class="beyt"> </span>
|}
<br />
 
=== در زبان حال حضرت سکینه(س) ===
 
 
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> دریغ و درد که نگذاشتند جان پدر </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> تن مبارکت از آفتاب بردارم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نداد شمر امان کز رخت نگاهى سیر </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> براى توشه شام خراب بردارم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> اگر به خواب رود بى‌تو دیده‌ام امشب </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> دگر به روز جزایش ز خواب بردارم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> مرا که سوختن دل به اختیارى نیست </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چگونه از سر آتش کباب بردارم؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> براى گریه اگر کوفیان مجال دهند </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> بناى عالم امکان ز آب بردارم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> اگر به شام، یزیدم به بزم خود طلبد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چگونه پا سوى بزم شراب بردارم؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> کنم حکایت چوب و لب حسین «صامت»! </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به روز حشر چو سر از تراب بردارم  </span>
|}
 
=== مرثیه عاشورایی ===
<br />
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> شنیده‌اى که حسین جا به کربلایى داشت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ندیده‌اى که چه رنج و چه ابتلایى داشت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شنیده‌اى که لبش تر نشد ز آب فرات </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ندیده‌اى که چه آه شرر فزایى داشت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شنیده‌اى که گلستان دین خزان گردید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ندیده‌اى که چه گل‌هاى باصفایى داشت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شنیده‌اى که حسین شد قدش کمان اما </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ندیده‌اى که چه گلبانگ وا اخایى داشت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شنیده‌اى که على اکبرش ز زین افتاد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ندیده‌اى که چه فریاد وا ابایى داشت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شنیده‌اى که نبودش به دهر نوحه‌گرى </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ندیده‌اى که چو «صامت» سخن‌سرایى داشت </span>
|}
<br />
 
=== در واقعه عاشورا ===
 
 
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> نه چنان گشت خزان گلشن ایمان چمنش </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که توان یافت نشان از سمن و یاسمنش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هر زمان پیک غمى مى‌رسد از کرب و بلا </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که رسد بوى ملالى به مشام از سخنش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> محشر آن روز به پا گشت که از ملک حجاز </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> پسر فاطمه در کرب و بلا شد وطنش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خون کنم گریه ز ناکامى نو دامادش </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> یا بسوزم ز غم اکبر گل پیرهنش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خاک شد بر سر اسلام چو بر خاک افتاد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> قد عباس غضنفر فر لشکرشکنش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن‌که بد زینت آغوش نبى پیکر او </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ماند آخر به سر خاک تن بى‌کفنش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> اى که گفتى ننهادند کفن بر تن او </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> مگر از ضرب سم اسب به جا بود تنش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بعد تاراج از آن شاه سلیمان دربان </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ماند یک خاتمى آن هم به کف اهرمنش </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> «صامت» از زندگى خود به جهان دارد ننگ </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> بس که شد عرصه به جان تنگ ز درد و محنش </span>
|}
 
=== غزل مرثیه ===
<br />
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> چرا لباس عزا، دوستان! به بر نکنید؟ </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ز ناله عالم ایجاد را خبر نکنید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چرا دو دست براى حسین به سر نزنید؟ </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ز گریه رخنه به بنیاد خشک و تر نکنید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بود بهاى جنان روز حشر گوهر اشک </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> براى چیست که تحصیل این گهر نکنید؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شکسته شد پر و بال کبوتران حرم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چرا چو جغد سر خود به زیر پر نکنید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> فکنده شال عزا بو البشر به گردن خویش </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چرا ز داغ پسر یارى پدر نکنید؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به خاک ماریه افتاد جسم شاه شهید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چرا به پیکر صد پاره‌اش گذر نکنید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> براى حبّ وطن گر ز کربلا دورید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ز دل چرا به سوى کربلا سفر نکنید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گذشت از سر جان شاه دین براى شما </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> شما چرا به رهش ترک جان و سر نکنید؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بهار عمر على اکبرش خزان گردید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چرا هواى گلستان ز سر به در نکنید؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به شام زینب دلخون بود خرابه نشین </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> فغان چرا از غمش شام تا سحر نکنید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به بوسه‌گاه نبى مى‌زند به چوب یزید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> چرا شکایت او را به دادگر نکنید؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به پا نموده قیامت ز شعر خود «صامت» </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ازین قیامت عظمى چرا حذر نکنید؟! </span>
|}
 
 
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| ماند چون جسم حسین تشنه لب در آفتاب‌|من ندانم از چه زیور بست دیگر آفتاب }}
{{ب| ماند چون جسم حسین تشنه لب در آفتاب‌|من ندانم از چه زیور بست دیگر آفتاب }}
خط ۲۱۵: خط ۴۷۱:
{{ب| سر برهنه دید زینب را چو در بزم یزید|شد نهان در ابر از شرم پیمبر آفتاب  }}
{{ب| سر برهنه دید زینب را چو در بزم یزید|شد نهان در ابر از شرم پیمبر آفتاب  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
=== شعری دیگر ===
<br />
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> ماند چون جسم حسین تشنه لب در آفتاب‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">من ندانم از چه زیور بست دیگر آفتاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> زخم تیر و نیزه و شمشیر دشمن بس نبود</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">از چه می‌تابید بر آن جسم بی‌سر آفتاب؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بود گر در دامن زهرا سر آن تشنه‌کام‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">از چه نامد شرمش از خاتون محشر آفتاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سر برهنه، پا برهنه، کودکان در به در</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">خار ره بر پا، به دل اخگر، به پیکر آفتاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> دید چون نیلی رخ اطفال را از جور خصم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کرد موج خون روان، از دیده‌ی‌تر آفتاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چادر عصمت چو بردند از سر زینب فکند</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">شب کلاه خسروی در چرخ از سر آفتاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سر برهنه دید زینب را چو در بزم یزید</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">شد نهان در ابر از شرم پیمبر آفتاب  </span>
|}


==منابع==
==منابع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1030-1031.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۰۳۰-۱۰۳۱]
*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا،زمزم هدایت، ج۱، ص ۴۶۹-۴۷۳.]][http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author .]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
Rahdar
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikihussain.com/view/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/25957»

منوی ناوبری