checkuser
۲٬۳۶۳
ویرایش
ایرج میرزا: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
شعر ایرج میرزا ساده و روان و مشتمل بر تعبیرات عامیانه است و بدون تصنع سخن می‌گوید. او از نخستین کسانی است که برای کودکان شعر گفته‌است. شعرهایی مانند شوق درس خواندن، کلاغ و روباه، مهر مادر، نصیحت به فرزند، خرس و صیادن و... در زمرۀ این اشعار هستند که مطالب جذاب را برای کودکان با زبانی ساده مطرح می‌کنند. بعضی از این اشعار ترجمۀ قصه‌های «ژان لافونتن» فرانسوی هستند که ایرج میرزا به دلیل تسلط به زبان فرانسه مستقیما آنها را به شعر ترجمه کرده‌است. | شعر ایرج میرزا ساده و روان و مشتمل بر تعبیرات عامیانه است و بدون تصنع سخن می‌گوید. او از نخستین کسانی است که برای کودکان شعر گفته‌است. شعرهایی مانند شوق درس خواندن، کلاغ و روباه، مهر مادر، نصیحت به فرزند، خرس و صیادن و... در زمرۀ این اشعار هستند که مطالب جذاب را برای کودکان با زبانی ساده مطرح می‌کنند. بعضی از این اشعار ترجمۀ قصه‌های «ژان لافونتن» فرانسوی هستند که ایرج میرزا به دلیل تسلط به زبان فرانسه مستقیما آنها را به شعر ترجمه کرده‌است. | ||
==اشعار | ==اشعار == | ||
در دیوان ایرج میرزا دو شعر عاشورایی وجود دارد. یکی دربارۀ شهادت [[حضرت علی اکبر (ع)|حضرت علی‌اکبر(ع)]] و دیگری دربارۀ [[شام غریبان]]. نگاه او به حوادث عاشورا احساسی و عاطفی است. علاوه بر این، چند شعر هم در مدح [[حضرت علی (ع)|امیرالمومنین علی(ع)]] در دیوان او به چشم می‌خورد. | در دیوان ایرج میرزا دو شعر عاشورایی وجود دارد. یکی دربارۀ شهادت [[حضرت علی اکبر (ع)|حضرت علی‌اکبر(ع)]] و دیگری دربارۀ [[شام غریبان]]. نگاه او به حوادث عاشورا احساسی و عاطفی است. علاوه بر این، چند شعر هم در مدح [[حضرت علی (ع)|امیرالمومنین علی(ع)]] در دیوان او به چشم می‌خورد. | ||
<br /> | |||
{| | |||
|رسم است هر که داغ جوان دیده، دوستان | |||
| | |||
|رافت برند حالت آن داغدیده را | |||
|- | |||
|یک دوست زیر بازوی او گیرد از وفا | |||
| | |||
|وان یک ز چهره پاک کند اشک دیده را | |||
|- | |||
|آن دیگری برو بفشاند گلاب و شهد | |||
| | |||
|تا تقویت کند دل محنت چشیده را | |||
|- | |||
|یک جمع دعوتش به گل و بوستان کنند | |||
| | |||
|تا بر کنندش از دل خار خلیده را | |||
|- | |||
|القصه هر کسی به طریقی ز روی مهر | |||
| | |||
|تسکین دهد مصیبت بر وی رسیده را | |||
|- | |||
|آیا که داد تسلیت خاطر [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] | |||
| | |||
|چون دید نعش اکبر در خون تپیده را؟ | |||
|- | |||
|آیا که غمگساری و اندوه بری نمود | |||
| | |||
|لیلای داغ دیده‌ی زحمت کشیده را | |||
|- | |||
|بعد از پسر، دل پدر آماج تیر شد | |||
| | |||
|آتش زدند لانه‌ی مرغ پریده را | |||
|} | |||
{| | |||
|سر گشته بانوان وسط آتش خیام | |||
| | |||
|چون در میان آب، نقوش ستاره‌ها | |||
|- | |||
|اطفال خردسال ز اطراف خمیه‌ها | |||
| | |||
|هر سو دوان چو از دل آتش شراره‌ها | |||
|- | |||
|غیر از جگر که دسترس اشقیا نبود | |||
| | |||
|چیزی نماند در بر ایشان ز پاره‌ها | |||
|- | |||
|انگشت رفت در سر انگشتری به باد | |||
| | |||
|شد گوشها دریده پی گوشواره‌ها | |||
|- | |||
|سبط شهی که نام همایون او برند | |||
| | |||
|هر صبح و ظهر و شام فراز مناره‌ها | |||
|- | |||
|در خاک و خون فتاده و تازند بر تنش | |||
| | |||
|با نعل‌ها که ناله برآرد ز خاره‌ها<ref>همان ص ۱۶۷</ref> | |||
|} | |||
==کتاب شناسی== | ==کتاب شناسی== | ||