غالب دهلوی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

غالب بازمانده‌ی خانواده جنگجو بود. خون گرمی که از اجداد ترک ایبک به ارث برده بود در رگهایش جریان داشت و در اشعار او منعکس و هویدا بود. هنوز دوره‌ی تحصیلی خود را به پایان نرسانیده و شاگرد مدرسه بود که شعر گفتن را آغاز کرد ولی هنر واقعی شعر او پس از شورش عظیم سال 1857 میلادی به ظهور پیوست. این شورش که نماینده‌ی نزاع و اختلافات قوای متضاد بود، اشیایی را که نباید ویران شود منهدم و نابود ساخت. چه بسا تشکیلات و مؤسّسات مفید دوره‌ی مغولی که ویران گردید و در نتیجه اشعارش را که این تأثیر و احساسات را منعکس می‌سازد به صورتی مولم و دردآمیز در آمده و شنونده را سخت متأثر می‌سازد. او از عصر و زمان خویش بسیار بیشتر بود و به همین دلیل معاصرینش قدر و قیمت او را ندانستند.

وی پیشرو سبک نو در شعر اردوست و نخستین شاعری است که عقاید و نظرات فلسفی را در شعر اردو وارد کرده است. او را پدر شعر اردو می‌نامند. غالب در اشعار فارسی شیوه‌ی شاعران سبک هندی را تتبّع می‌کرد.

{{شعر}}

{{ب| ای کج‌اندیش فلک، حرم دین بایستی‌|علم شاه نگون شد، نه چنین بایستی }}  

{{ب| چه ستیزم به قضا؟ ورنه بگویم «غالب»|علم شاه نگون شد، نه چنین بایستی  }}  

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| وقت است که در پیچ و خم نوحه‌سرایی‌|سوزد ز نفس نوحه‌گر از تلخ نوایی }}  

==پی نوشت==

[[رده:ادبیات]]

[[رده:شاعران فارسی زبان]]

[[رده:شاعران متأخر]]