۶٬۰۷۷
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
محمود خان صباى کاشانى فرزند محمد حسین خان<ref>عندلیب.</ref> کاشانى، نوه فتحعلى خان صبا از قصیدهسرایان | محمود خان صباى کاشانى فرزند محمد حسین خان<ref>عندلیب.</ref> کاشانى، نوه فتحعلى خان صبا از قصیدهسرایان قرن سیزدهم هجری (دوره ناصرى) بود. وى در تهران به دنیا آمد و در همان شهر نیز در سن 83 سالگى درگذشت؛ اما به این دلیل که زادگاه جد او [[فتحعلی خان صبا|فتحعلى خان صبا]] در کاشان بوده از این روى به کاشانى معروف شده است. وى علوم متداول زمانه خود را از عمو خود محمد قاسم خان فروغ آموخت و در اواخر سلطنت محمد شاه قاجار<ref>1250-1264.</ref> به سمت پیشکارى اللّه قلیخان ایلخانى، والى بروجرد و لرستان و نواده دخترى فتحعلى شاه، برگزیده شد، سپس به دربار ناصر الدین شاه<ref>1264-1313.</ref> راه یافت و به لقب<ref>ملک الشعرایى.</ref> پدر و جد خود (ملک الشعرا) موسوم شد. محمود خان صبا در هنر پیکرتراشى، نقاشى، منبتکارى، خوشنویسى و موسیقى فعالیت داشته است و هم اکنون نمونههایى از تابلوهاى نقاشى او در موزه کاخ گلستان موجود است.<ref>دویست سخنور، ص 182 و 183.</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
وى از پیروان نهضت بازگشت ادبى بوده و قصاید خود را در سبک خراسانى سامان داده و شیوه سخنش به سبک فرخى | وى از پیروان نهضت [[بازگشت ادبی|بازگشت ادبى]] بوده و قصاید خود را در سبک خراسانى سامان داده و شیوه سخنش به سبک فرخى سیستانى، عنصرى و منوچهرى دامغانى نزدیک است. دیوان محمود خان نزدیک به 2600 بیت است که گویا شاعر خود آن ابیات را برگزیده و بقیه را نابود کرده است. صرف نظر از آثار معدود آیینى محمود خان صبا، ترکیب چهاردهبند عاشورایى<ref>با تأثیرپذیرى از دوازدهبند محتشم کاشانى بوده که هر بند آن سواى ابیات ارتباطى مابین آنها، داراى هفت بیت و چهارده مصراع است.</ref> او از آثار موفق ماتمى در عصر قاجاریه به شمار مىرود و رویکرد امثال وى به واقعه کربلا، به روند مرثیهسرایى براى شهداى کربلا اثر گزار بوده است. | ||
===برگزیده اشعار=== | ===برگزیده اشعار=== |