نوحه خوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ نوامبر ۲۰۱۸
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
عناصر تشکیل دهنده یک نوحه، کلام و آهنگ است. نوحه در کلام به شعر و ادبیات در آهنگ با موسیقی پیوند خورده و ترکیب آن، نغمه‌ای است که در مصیبت آل الله از دل برمی‌آید و خوانده می‌شود و همین پیوند تنگاتنگ نغمات آیینی نوحه با موسیقی ردیفی و دستگاهی ایران تأثیر عمیقی بر مخاطبان می‌گذارد.  
عناصر تشکیل دهنده یک نوحه، کلام و آهنگ است. نوحه در کلام به شعر و ادبیات در آهنگ با موسیقی پیوند خورده و ترکیب آن، نغمه‌ای است که در مصیبت آل الله از دل برمی‌آید و خوانده می‌شود و همین پیوند تنگاتنگ نغمات آیینی نوحه با موسیقی ردیفی و دستگاهی ایران تأثیر عمیقی بر مخاطبان می‌گذارد.  
==ابزار نوحه‌خوانی==
==ابزار نوحه‌خوانی==
نوحه‌خوانی، اغلب با برخی ابزار و آلات موسیقی همچون دمام، سنج، کرنا و انواع مختلف شیپور و نقاره همراه است که بر حزن شور نوحه‌خوانی می‌افزاید. در نهایت می‌توان گفت، بیان هنری مفاهیم نهضت امام حسین (ع) در قالب نوحه، به دلیل دارا بودن خصایصی چون خلاقیت، اعتلابخشی، بیدارکنندگی، ایجاد روح شجاعت، شهامت و ظلم ستیزی در انتقال آن به نسل آینده نقش به سزایی دارد.  
نوحه‌خوانی، اغلب با برخی ابزار و آلات موسیقی همچون دمام، سنج، کرنا و انواع مختلف شیپور و نقاره همراه است که بر حزن شور نوحه‌خوانی می‌افزاید. در نهایت می‌توان گفت، بیان هنری مفاهیم نهضت امام حسین (ع) در قالب نوحه، به دلیل دارا بودن خصایصی چون خلاقیت، اعتلابخشی، بیدارکنندگی، ایجاد روح شجاعت، شهامت و ظلم ستیزی در انتقال آن به نسل آینده نقش به سزایی دارد.  
==اشعار نوحه==
نوحه، نوعی از مرثیه مذهبی است که با آهنگ خاص و ضرباهنگ مشخص در مجالس سوگواری امام حسین (ع) خوانده می‌شود و عزاداران بر اساس ضرباهنگ آن، به سینه‌زنی و زنجیرزنی می‌پردازند. اشعار نوحه را علاوه بر شعرای گمنام، شعرای معروف نیز سروده‌اند که اغلب وزن و آهنگ مناسبی دارد.  
نوحه، نوعی از مرثیه مذهبی است که با آهنگ خاص و ضرباهنگ مشخص در مجالس سوگواری امام حسین (ع) خوانده می‌شود و عزاداران بر اساس ضرباهنگ آن، به سینه‌زنی و زنجیرزنی می‌پردازند. اشعار نوحه را علاوه بر شعرای گمنام، شعرای معروف نیز سروده‌اند که اغلب وزن و آهنگ مناسبی دارد.  


گفته شده است که یغمای جندقی، مبتکر سبک «نوحه سینه‌زنی» در مرثیه سازی است. <ref>بشارتی در پایگاه اطلاع‌رسانی نما متن.</ref>
گفته شده است که یغمای جندقی، مبتکر سبک «نوحه سینه‌زنی» در مرثیه سازی است. <ref>بشارتی در پایگاه اطلاع‌رسانی نما متن.</ref>


نوحه، از اشعار غیر رسمی و نوعی مرثیه مذهبی است که با آهنگ‌های خاصی در مجالس سوگواری امام حسین (ع) و دیگر خاندان آل محمد (ص) همراه با مراسم سنگ‌زنی، چوب زنی، جوش زنی، زنجیرزنی، سیه زنی، نخل گردانی و علم‌گردانی و ... خوانده می‌شود.  
نوحه، از اشعار غیر رسمی و نوعی مرثیه مذهبی است که با آهنگ‌های خاصی در مجالس سوگواری امام حسین (ع) و دیگر خاندان آل محمد (ص) همراه با مراسم سنگ‌زنی، چوب زنی، جوش‌زنی، زنجیرزنی، سینه‌زنی، نخل‌گردانی و علم‌گردانی و ... خوانده می‌شود.  
 
شعرهایی که برای نوحه سروده می‌شوند، از وزن و قافیه برخوردارند، اما از این حیث متنوع‌تر از قالب‌های شعر سنتی فارسی هستند و با ضرباهنگ‌های سینه‌زنی، زنجیرزنی، چوب زنی، جوش زنی و ... متناسب و هماهنگ‌اند و علاوه بر آن، تساوی مصراع‌ها در آن‌ها رعایت می‌شود. <ref>اسلامی در پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>


شعرهایی که برای نوحه سروده می‌شوند، از وزن و قافیه برخوردارند، اما از این حیث متنوع‌تر از قالب‌های شعر سنتی فارسی هستند و با ضرباهنگ‌های سینه‌زنی، زنجیرزنی، چوب‌زنی، جوش‌زنی و ... متناسب و هماهنگ‌اند و علاوه بر آن، تساوی مصراع‌ها در آن‌ها رعایت می‌شود. <ref>اسلامی در پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>
==بندهای نوحه==
نوحه دارای چند فصل است که به آن‌ها «بند» گفته می‌شود و هر بند با «جواب» به پایان می‌رسد. بند اول نوحه یا قسمتی از آن را سینه‌زن‌ها پاسخ می‌دهند. هر «بند» نوحه‌خوان دارای سه بخش است:  
نوحه دارای چند فصل است که به آن‌ها «بند» گفته می‌شود و هر بند با «جواب» به پایان می‌رسد. بند اول نوحه یا قسمتی از آن را سینه‌زن‌ها پاسخ می‌دهند. هر «بند» نوحه‌خوان دارای سه بخش است:  


خط ۲۲: خط ۲۰:


شایان ذکر است این‌گونه اصطلاحات، عرفی هستند و تعریف مشخص و دقیقی ندارند و ممکن است در بعضی مناطق، به گونه دیگری استعمال شوند. برای مثال، به بند اول که «دم» نوحه است، «سربند» یا «جواب» نیز گفته می‌شود.  
شایان ذکر است این‌گونه اصطلاحات، عرفی هستند و تعریف مشخص و دقیقی ندارند و ممکن است در بعضی مناطق، به گونه دیگری استعمال شوند. برای مثال، به بند اول که «دم» نوحه است، «سربند» یا «جواب» نیز گفته می‌شود.  
 
===دم‌های نوحه==
دم‌ها که در نوحه تکرار می‌شوند، اصل مصیبت را تشکیل نمی‌دهند، بلکه اصل مصیبت در بند آخر نوحه می‌آید؛ چرا که شیرازه نوحه، اصل مصیبت است و اگر اول نوحه بیاید، دیگر چیزی برای آخر نوحه باقی نمی‌ماند که از جذابیت لازم برخوردار باشد. در اغلب موارد، دم را نوحه‌خوان قسمت قسمت به سینه‌زنان مجلس تفهیم می‌کند. چون سربند، یک شعر کامل است و یادگیری آن مشکل‌تر از گوشواره و جواب است، به این دلیل، سربند را به سینه‌زن خوب تفهیم می‌کنند. قبل از اینکه سینه‌زن‌ها برپا بایستند، مرتب دم را تکرار می‌کنند تا حفظ شوند. سینه‌زن‌ها در حالت نشسته بر سر می‌زنند و مداح چند بار دم را تکرار می‌کند. وقتی به جواب یا گوشواره رسیدند، می‌ایستند و به سینه می‌زنند.  
دم‌ها که در نوحه تکرار می‌شوند، اصل مصیبت را تشکیل نمی‌دهند، بلکه اصل مصیبت در بند آخر نوحه می‌آید؛ چرا که شیرازه نوحه، اصل مصیبت است و اگر اول نوحه بیاید، دیگر چیزی برای آخر نوحه باقی نمی‌ماند که از جذابیت لازم برخوردار باشد. در اغلب موارد، دم را نوحه‌خوان قسمت قسمت به سینه‌زنان مجلس تفهیم می‌کند. چون سربند، یک شعر کامل است و یادگیری آن مشکل‌تر از گوشواره و جواب است، به این دلیل، سربند را به سینه‌زن خوب تفهیم می‌کنند. قبل از اینکه سینه‌زن‌ها برپا بایستند، مرتب دم را تکرار می‌کنند تا حفظ شوند. سینه‌زن‌ها در حالت نشسته بر سر می‌زنند و مداح چند بار دم را تکرار می‌کند. وقتی به جواب یا گوشواره رسیدند، می‌ایستند و به سینه می‌زنند.  


به دلیل کوبندگی که در وزن شعری گوشواره وجود دارد، سینه‌زن‌ها خود به خود تحریک به سینه زدن می‌شوند. در اغلب موارد، گوشواره‌ها با لحنی حماسی و کوبنده خوانده می‌شوند و به این ترتیب سینه‌زن‌ها هماهنگ‌تر سینه می‌زنند.  
به دلیل کوبندگی که در وزن شعری گوشواره وجود دارد، سینه‌زن‌ها خود به خود تحریک به سینه زدن می‌شوند. در اغلب موارد، گوشواره‌ها با لحنی حماسی و کوبنده خوانده می‌شوند و به این ترتیب سینه‌زن‌ها هماهنگ‌تر سینه می‌زنند.  
 
==نوحه واحد==
وقتی نوحه به بند آخر می‌رسد، کم‌کم سرعت جواب دادن و سینه زدن زیاد می‌شود؛ به طوری که دو یا سه بار جواب دادن دم، کم‌کم حالت شور به آن می‌دهد و دوباره به ضرباهنگ اصلی نوحه (یک ضرب) برمی‌گردد و بلافاصله بعد از نوحه «واحد» شروع می‌شود. شایان ذکر است که با گفتن «یا حسین» و ... سینه‌زنی، متوقف و نوحه «واحد» شروع می‌شود. <ref>هادی منش، 1386، ص 151-155.</ref> بعد از خواندن «نوحه» نوبت به خواندن «واحد» می‌رسد که در واقع، خود، نوعی نوحه است و به طور معمول بدون جواب خوانده می‌شود. واحد در برخی مناطق کشور همراه با جواب است و در برخی مناطق دیگر مانند قم، تهران و استان‌های مرکزی به دو قسمت «واحد سبک» و «واحد سنگین» تقسیم می‌شود.  
وقتی نوحه به بند آخر می‌رسد، کم‌کم سرعت جواب دادن و سینه زدن زیاد می‌شود؛ به طوری که دو یا سه بار جواب دادن دم، کم‌کم حالت شور به آن می‌دهد و دوباره به ضرباهنگ اصلی نوحه (یک ضرب) برمی‌گردد و بلافاصله بعد از نوحه «واحد» شروع می‌شود. شایان ذکر است که با گفتن «یا حسین» و ... سینه‌زنی، متوقف و نوحه «واحد» شروع می‌شود. <ref>هادی منش، 1386، ص 151-155.</ref> بعد از خواندن «نوحه» نوبت به خواندن «واحد» می‌رسد که در واقع، خود، نوعی نوحه است و به طور معمول بدون جواب خوانده می‌شود. واحد در برخی مناطق کشور همراه با جواب است و در برخی مناطق دیگر مانند قم، تهران و استان‌های مرکزی به دو قسمت «واحد سبک» و «واحد سنگین» تقسیم می‌شود.  


۱۰٬۰۷۲

ویرایش