شمر بن ذی الجوشن: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ مارس ۲۰۱۸
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
===مادر===
===مادر===
از مادر شمر نیز به پلیدی یاد می‌کنند تا جایی که گویند وی هنگام جابجایی گوسفندانش از جایی به جای دیگر، دامنش به گناه آلوده گشت و فرزندش شمر از راه نامشروع به دنیا آمد.<ref>- منتهی الآمال، ج1، ص714 به نقل از مثالب العرب هشام کلبی.</ref> امام‌ حسین (ع) نیز در واقعه کربلا او را پسر زن بزچران خطاب کرده است.<ref>- انساب الاشراف، ج2، ص487؛ ارشاد، ج2، ص96.</ref>
از مادر شمر نیز به پلیدی یاد می‌کنند تا جایی که گویند وی هنگام جابجایی گوسفندانش از جایی به جای دیگر، دامنش به گناه آلوده گشت و فرزندش شمر از راه نامشروع به دنیا آمد.<ref>- منتهی الآمال، ج1، ص714 به نقل از مثالب العرب هشام کلبی.</ref> امام‌ حسین (ع) نیز در واقعه کربلا او را پسر زن بزچران خطاب کرده است.<ref>- انساب الاشراف، ج2، ص487؛ ارشاد، ج2، ص96.</ref>
===خصوصیات شمر===
شمر مردی ابرص (آبله‌رو) و زشت‌روی بود. <ref>- تاریخ طبری، ج6، ص53؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص41؛ تاریخ دمشق، ج23، ص280؛ الوافی بالوفیات، ج16، ص180.</ref> امام‌ حسین (ع) در روز عاشورا به او فرمود: پیامبر (ص) راست گفت که گویا سگ سیاه و سفیدی را می‌بینم که خون اهل بیتم را می‌آشامد.<ref>- البرصان و العرجان، ص128-129؛ انساب الاشراف، ج3، ص401؛ تاریخ طبری، ج6، ص53؛ تاریخ دمشق، ج23، ص190؛ وفیات الاعیان، ج3، ص68؛ الوافی بالوفیات، ج16، ص180؛ البدایه و النهایه، ج8، ص188.</ref>
==جنگ صفین==
==جنگ صفین==
در مورد تاریخ ولادت شمر اطلاع درستی در دست نیست. وی در ابتدا از یاران امام‌ علی (ع) بود. در جنگ صفین آن حضرت را یاری کرد و در مبارزه با اَدهَم‌ بن مُحرِز باهلی از سپاه شام، ضربت شمشیر سختی به صورتش وارد شد و مجروح گشت<ref>- وقعة صفین، ص267-268؛ تاریخ طبری، ج5، ص28.</ref> اما بعداً از امام‌ علی (ع) روی گرداند و از دشمنان پر کینه آن حضرت و خاندانش گردید.
در مورد تاریخ ولادت شمر اطلاع درستی در دست نیست. وی در ابتدا از یاران امام‌ علی (ع) بود. در جنگ صفین آن حضرت را یاری کرد و در مبارزه با اَدهَم‌ بن مُحرِز باهلی از سپاه شام، ضربت شمشیر سختی به صورتش وارد شد و مجروح گشت<ref>- وقعة صفین، ص267-268؛ تاریخ طبری، ج5، ص28.</ref> اما بعداً از امام‌ علی (ع) روی گرداند و از دشمنان پر کینه آن حضرت و خاندانش گردید.
خط ۸۷: خط ۸۹:
مختار جمعی را به همراه غلام خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، شمر با حیله‌ای زربی را به دنبال خود کشاند و چون زربی را تنها یافت به او حمله برد و ضربتی بر پشتش وارد کرد که پشتش شکست و غلام مختار کشته شد.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص65؛ الاخبار الطوال، ص301-302؛ تاریخ طبری، ج6، ص52.</ref>  
مختار جمعی را به همراه غلام خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، شمر با حیله‌ای زربی را به دنبال خود کشاند و چون زربی را تنها یافت به او حمله برد و ضربتی بر پشتش وارد کرد که پشتش شکست و غلام مختار کشته شد.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص65؛ الاخبار الطوال، ص301-302؛ تاریخ طبری، ج6، ص52.</ref>  
شمر سپس به قریه‌ای موسوم به ساتیدَما گریخت و از آنجا به قریه‌ای به نام کَلتانیه (بین شوش و صَمیره از روستاهای خوزستان که در کنار فرات بود) رفت.<ref>- تاریخ طبری، ج6، ص52.</ref> شمر از آنجا نامه‌ای توسط غلامی به مصعب‌ بن زبیر که آماده جنگ با مختار بود، فرستاد، اما برخی از سپاهیان مختار به فرماندهی ابوعمره او را محاصره کردند و در حالی که یارانش گریخته بودند، او را کشتند و سرش را از تن جدا کرده به نزد مختار فرستادند و بدنش را پیش سگان انداختند.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص65-66؛ الاخبار الطوال، ص305،302؛ تاریخ طبری، ج6، ص52-53؛ معجم البلدان، ذیل کلتانیه.</ref> مختار نیز سر وی را برای محمد بن حنفیه فرستاد.<ref>- الاخبار الطوال، ص305. </ref>
شمر سپس به قریه‌ای موسوم به ساتیدَما گریخت و از آنجا به قریه‌ای به نام کَلتانیه (بین شوش و صَمیره از روستاهای خوزستان که در کنار فرات بود) رفت.<ref>- تاریخ طبری، ج6، ص52.</ref> شمر از آنجا نامه‌ای توسط غلامی به مصعب‌ بن زبیر که آماده جنگ با مختار بود، فرستاد، اما برخی از سپاهیان مختار به فرماندهی ابوعمره او را محاصره کردند و در حالی که یارانش گریخته بودند، او را کشتند و سرش را از تن جدا کرده به نزد مختار فرستادند و بدنش را پیش سگان انداختند.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص65-66؛ الاخبار الطوال، ص305،302؛ تاریخ طبری، ج6، ص52-53؛ معجم البلدان، ذیل کلتانیه.</ref> مختار نیز سر وی را برای محمد بن حنفیه فرستاد.<ref>- الاخبار الطوال، ص305. </ref>
==خصوصیات شمر==
شمر مردی ابرص (آبله‌رو) و زشت‌روی بود. <ref>- تاریخ طبری، ج6، ص53؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص41؛ تاریخ دمشق، ج23، ص280؛ الوافی بالوفیات، ج16، ص180.</ref> امام‌ حسین (ع) در روز عاشورا به او فرمود: پیامبر (ص) راست گفت که گویا سگ سیاه و سفیدی را می‌بینم که خون اهل بیتم را می‌آشامد.<ref>- البرصان و العرجان، ص128-129؛ انساب الاشراف، ج3، ص401؛ تاریخ طبری، ج6، ص53؛ تاریخ دمشق، ج23، ص190؛ وفیات الاعیان، ج3، ص68؛ الوافی بالوفیات، ج16، ص180؛ البدایه و النهایه، ج8، ص188.</ref>
در زیارت عاشورا از شمر با لعن و نفرین یاد شده است.<ref>- کامل الزیارات، ص329.</ref>
در زیارت عاشورا از شمر با لعن و نفرین یاد شده است.<ref>- کامل الزیارات، ص329.</ref>
==نسل شمر==
==نسل شمر==
۱۰٬۰۷۲

ویرایش