هل من ناصر
هل من ناصر، فریاد استغاثه و یاریخواهى امام حسین(ع) در روز عاشورا پس از شهادت همۀ یاران،فرزندان و خویشاوندان است.
معنا و مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
هل من ناصر به معنای آیا یارى کننده‌اى هست، می باشد. چون دشمن قصد حمله به خیمه‌هاى اهل بیت را داشت و صداى آنان به گریه و فغان بلند بود، امام حسین(ع) اینگونه استغاثه کرد، شاید غیرت شنوندگان را بر انگیزد تا مانع هجوم لشکریان به حریم حرم شوند.
تاثیر ندای هل من ناصر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نداى هل من ناصر حسین(ع)، هنوز و همیشه در گوش تاریخ طنین‌انداز است و وجدانهاى بیدار و همۀ آزادگان را به مقاومت در برابر ستم فرا مى‌خواند و به نصرت دین خدا و یارى ولىّ خدا مى‌طلبد. کسى که نداى نصرت خواهى و استنصار حجّت خدا را بشنود ولى پاسخ ندهد، اهل دوزخ است. امام حسین(ع) در مسیر کوفه به دو نفر برخورد و پس از گفتگو وقتى از آنان دعوت به یارى کرد، آنان کهنسالى و قرضهاى خود را بهانه آوردند تا همراه امام نشوند. حضرت فرمود: «پس از منطقه دور شوید تا مرا نبینید و صداى مرا نشنوید که به عذاب الهى گرفتار مى‌شوید». «فانطلقا فلا تسمعا لى واعیة و لا تریا لی سوادا فانّه من سمع و اعیتنا او رأى سوادنا فلم یجبنا و لم یغثنا کان حقّا على اللّه عزّ و جلّ ان یکبّه على منخریه فى النّار». [۱]
ز عاشوراى آن سال به خون آغشته تا اکنون
هماره،همچنان فریاد«هل من ناصر»ش در سینۀ تاریخ،پابرجاست
از آن فریاد دعوتگر که در«متن زمان»جارى است
و پیغامش،شعار شور و بیدارى است،
میان حقّ و باطل، «داد» با «بیداد»، نبردى جاودان برپاست.
در این میدان و این پیکار
نداى دعوتش چشم انتظار پاسخى از«ما»ست.
که حق تنهاست،
و...هر جا کربلا،هر روز،عاشورا است. [۲]
ندای هل من ناصر در منابع تاریخی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این جمله که بصورت «هل من ناصر ینصرنى» شهرت یافته است، در منابع تاریخى دقیقا به همین صورت نیست و با اندک تفاوتى یا با عبارتهاى دیگرى نقل شده است. از قبیل:
هل من ذابّ عن حرم رسول اللّه؟
هل من موحّد یخاف اللّه فینا؟
هل من مغیث یرجو اللّه فى اغاثتنا و اما من طالب حقّ ینصرنا و ...[۳]
هل من ذابّ یذبّ عن حرم رسول الله؟[۴]
اما من مغیث یغیثنا لوجه اللّه؟[۵]
هل من ناصر ینصر ذرّیّته الأطهار؟[۶] و عبارتهاى دیگر.