سیره امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''سیره امام حسین(ع)''' سیره اخلاقى و رفتارى [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] است که نشان دهنده روح بلند او و تربیت در دامان پیامبر و على(ع) و تجسم قرآن کریم در عمل و اخلاق اوست.  

سیدالشهدا مهمان‌نواز و بخشنده بود، به خویشاوندان رسیدگى مى‌کرد، سائلان را محروم نمى‌گذاشت، به فقیران مى‌رسید، برهنگان را پوشانده و گرسنگان را سیر مى‌کرد، بدهى بدهکاران را مى‌داد، بر یتیمان شفقت و مهربانى داشت، ضعیفان را کمک و یارى مى‌کرد، صدقاتش فراوان بود و مالى که به دستش مى‌رسید میان تهیدستان تقسیم مى‌کرد. بسیار عبادت خدا مى‌کرد و روزه مى‌گرفت، بیست و پنج بار پیاده به سفر حج رفت، شجاعتش زبانزد همگان بود، در میدان نبرد استوار و بى‌باک بود، اراده‌اى نیرومند و روحیه‌اى والا داشت، هرگز ذلت و حقارت را نمى‌پذیرفت، مرگ را بر زندگى ذلیلانه ترجیح مى‌داد، غیرتمند بود، صراحت لهجه و صلابت در بیان حق داشت، حلم و بردبارى و تحملش بسیار بود، کریم و بزرگوار بود و با کمترین بهانه‌اى غلامان و کنیزان خویش را آزاد مى‌کرد، شبها انبان غذا به در خانه محرومان مى‌برد، متواضعانه با فقیران و مساکین همنشین و هم غذا مى‌شد. امر به معروف و نهى از منکر را دوست داشت و از خلافها و جنایتهاى ظالمان بشدت انتقاد مى‌کرد، جوانمرد و با فتوت و اهل گذشت بود، کینه بدى‌کننده را به دل نمى‌گرفت، اهل عفو بود، بزرگى روح و کرم او همه را شیفته رفتارش مى‌ساخت، خانه‌اش پناهگاه و مرکز امید درماندگان بود، اهل شب‌زنده‌دارى بود، در شب و روز هزار رکعت نماز مى‌خواند، در ماه رمضان ختم قرآن مى‌کرد، پولها و بخششهایى را که معاویه مى‌فرستاد مى‌گرفت و میان فقرا تقسیم مى‌کرد، سالى یک بار نصف همه دارایى خود را در راه خدا به نیازمندان صدقه مى‌داد، ثروت را ذخیره نمى‌کرد، محاسن خویش را خضاب مى‌کرد.

خصلتهاى برجسته و سیره متعالى آن حضرت، در صحنه‌هاى مختلف نهضت [[عاشورا]] نیز جلوه داشت.به عنوان نمونه:

==پی‌نوشت==

<references />