عترت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عرت،''' خاندان پیغمبر اکرم(ص)، [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] عصمت و طهارت، ائمّۀ شیعه است. عترت به فرزندانى که از نسل کسى باشد گفته مى‌شود.  

 

امّا «عترت» در لغت، قطعه‌هاى درشت مشک در نافۀ آهوست، نیز به معناى لعاب شیرین است. همچنین عترت به معناى فرزندان و نوادگان نسبى و نسل یک شخص است و به همین جهت به ذریه پیامبر از نسل على و فاطمه، عترت مى‌گویند. معناى دیگر عترت، ریشۀ درختى که بریده شده و دوباره روییده باشد.مرحوم محدّث قمى با توجّه به همۀ معانى یاد شده براى عترت،چنین مى‌گوید:ائمّه،همچون قطعه‌هاى بزرگ مشک از نافه‌اند و علومشان آب گوارا نزد اهل حکمت و اندیشه است و اینان درختى هستند که رسول خدا ریشه‌اش،على تنه‌اش و ائمّه از نسل او،شاخه‌هاى این درخت،و شیعیانشان برگ این درختند و علوم اهل بیت،میوۀ این درخت است.<ref>سفینة البحار،ج ۲،ص ۱۵۷.</ref>

عترت،به چشمۀ زلال و گوارا و شیرین گفته مى‌شود.علوم اهل بیت نیز،نزد اهل خرد و فرزانگان،گواراتر از هر چیز است.عترت،به معناى باد است.آنان نیز همچون باد،سپاه و حزب خدایند.عترت،گیاهى متفرق است،مثل مرزنجوش.عترت پیامبر نیز مزارهاى پراکنده در هر سو دارند و برکاتشان در شرق و غرب جهان گسترده است.عترت،دوستان، طایفه و قبیلۀ هر کس را گویند.اهل بیت نیز گروه و طایفه و رهط رسول اللّه«ص»هستند.<ref>مجمع البحرین،طریحى،واژه«عتر».نزدیک به این بیان در«سفینة البحار»واژۀ عترت.</ref>