۳٬۴۸۸
ویرایش
داورى شیرازى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←اشعار
(←اشعار) |
|||
| خط ۲۷۷: | خط ۲۷۷: | ||
{{ب|از ناکسان کوفى و شامى بسى ستم | بر سروران یثرب و اهل حجاز شد }} | {{ب|از ناکسان کوفى و شامى بسى ستم | بر سروران یثرب و اهل حجاز شد }} | ||
{{ب|از جور اهل شام ز یک چاشت تا به شام | برچیده گشت خانه آل على تمام <ref>''همان، ص 772 تا 778.''</ref>}} | {{ب|از جور اهل شام ز یک چاشت تا به شام | برچیده گشت خانه آل على تمام <ref>''همان، ص 772 تا 778.''</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
مثنوی عاشورا | |||
{{شعر}} | |||
{{ب| چون قوم بنی اسد رسیدند |یک دشت تمام کشته دیدند }} | |||
{{ب| شه کشته، همه سپاه کشته|یک طایفه بی‌گناه کشته }} | |||
{{ب| صحرا همه لاله‌زار گشته|یک کشته، دو صد هزار گشته }} | |||
{{ب| باغی گل و سرو بار داده|گل ریخته، سروها فتاده }} | |||
{{ب| گل‌ها همه خون ناب خورده|افسرده و آفتاب خورده }} | |||
{{ب| هر گوشه تنی هزار پاره|صد پاره یکی هزار باره }} | |||
{{ب| هر سوی که شد کسی خرامان|خون شهدا گرفت دامان }} | |||
{{ب| سرها ز بدن جدا فتاده|سرگشته به پیش پا فتاده }} | |||
{{ب| گفتند که یا رب این چه حال است؟|این واقعه خواب یا خیال است؟ }} | |||
{{ب| اینان که ز سر گذشتگانند|آدم نه، مگر فرشتگانند }} | |||
{{ب| گر آدمی، از چه سر ندارند؟|ور خود ملک، از چه پر ندارند؟ }} | |||
{{ب| بی‌دست نبوده این بدن‌ها|یا این همه چاک پیرهن‌ها }} | |||
{{ب| این پا که ز تن جدا فتاده‌ست|یا رب بدنش کجا فتاده‌ست؟ }} | |||
{{ب| این جسم بریده سر کدام است؟|تا کیست پدر، پسر کدام است؟ }} | |||
{{ب| شه کو، به کجاست شاهزاده؟|وان تازه خطان ماهزاده؟ }} | |||
{{ب| زین چاک تنی و بی‌لباسی|کند است نظر ز حق شناسی }} | |||
{{ب| ماندند به کار خویش حیران|یک چاک بدن، یکی به دامان }} | |||
{{ب| کز دور بلند گشت گردی|آمد ز میان گرد، مردی }} | |||
{{ب| دیدند به ره شترسواری|خورشیدوشی، نقابداری }} | |||
{{ب| ماتمزده‌ی سیاه جامه|آشفته، به سر یکی عمامه }} | |||
{{ب| پیش آمد و زار زار بگریست|چون ابر به نوبهار بگریست }} | |||
{{ب| گفت ای عریان میهمان دوست|مهمان نشناختن نه نیکوست }} | |||
{{ب| این تشنه لبان پیرهن چاک|نشناخته چون نهید در خاک؟ }} | |||
{{ب| اکنون که به خاک می‌سپارید|می‌دانمشان برِ من آرید }} | |||
{{ب| گفتند چنین که ره نمودی|وین عقده‌ی کار ما گشودی }} | |||
{{ب| ایزد به تو رهنمای بادا|ای مزد تو با خدای بادا }} | |||
{{ب| هرگز نشوی چو این عزیزان|در داغ عزیز، اشک‌ریزان }} | |||
{{ب| خویشان تو این بلا نبینند|این قصّه‌ی کربلا نبینند }} | |||
{{ب| رفتند و ز هر طرف دویدند|هر یک بدنی به بر کشیدند }} | |||
{{ب| بردند تنی به پیش رویش|جسمی شده چاک چارسویش }} | |||
{{ب| خونش به دل فگار بسته|وز خون به کفش نگار بسته }} | |||
{{ب| تن کوفته، سینه چاک گشته|نارفته به خاک، خاک گشته }} | |||
{{ب| سر کوفته، پا به گل نشسته|تا فرق به خون دل نشسته }} | |||
{{ب| گفتند که این شکسته تن کیست؟|این نوگل چاک پیرهن کیست؟ }} | |||
{{ب| گفتند این تن قاسم فگار است|پور حسن است و تاجدارست }} | |||
{{ب| کش دیده ز چرخ آبنوسی|یک روز چه مرگ و چه عروسی }} | |||
{{ب| دیدند تنی چو نونهالی|بر خاک فتاده پایمالی }} | |||
{{ب| باریک میان، ستبر بازو|با شیر سپهر هم ترازو }} | |||
{{ب| تیر آژده <ref>آژده: خلیده، فرو رفته.</ref> پای تا به دوشش|گلگون تن ارغنون فروشش }} | |||
{{ب| پیکان به برش به سر نشسته|تیر آمده تا به پر نشسته }} | |||
{{ب| شمشیر نموده در دلش راه|از سینه دریده تا تهی‌گاه }} | |||
{{ب| دل جسته برون که جای من نیست|این خانه دگر سرای من نیست }} | |||
{{ب| گفتند که این جوان کدام است؟|کآب از پس مرگ او حرام است }} | |||
{{ب| صد پاره تنش کبابمان کرد|ز آب مژه غرق آبمان کرد }} | |||
{{ب| مادرش مباد با چنین سوز|تا کشته ببیندش بدین روز }} | |||
{{ب| چون چشم سوار بر وی افتاد|آتش بگرفت و از پی افتاد }} | |||
{{ب| می‌گفت وز دیده اشک می‌ریخت|وز دیده به رخ دو مشک می‌ریخت }} | |||
{{ب| کاین پاره پسر که ریز ریز است|در پیش پدر بسی عزیز است }} | |||
{{ب| این نوگل گلشن امام است|فرزند حسین تشنه کام است }} | |||
{{ب| از نسل مهین پیمبر است این|ناکام علیّ اکبر است این }} | |||
{{ب| جمعی دگر آمدند جوشان|رخساره پر آب و دل خروشان }} | |||
{{ب| گفتند تنی به پای آب است|کآب از لب خشک او کباب است }} | |||
{{ب| دست از سر دوش‌ها گسسته|بس دست ز خون خویش شسته }} | |||
{{ب| چون دیده به دام پای بستش|مرگ آمده و گرفته دستش }} | |||
{{ب| قد سرو، تنی چو سرو صد چاک|چون سایه‌ی سرو، خفته بر خاک }} | |||
{{ب| از زخم سنان و خنجر و تیر|صدپاره تنش شده زمینگیر }} | |||
{{ب| بگسسته میان و یال و کتفش|از جای نمی‌توان گرفتش }} | |||
{{ب| گفت این تن میر نامدار است|عباس دلیر نامدار است }} | |||
{{ب| می‌گفت ز هر تنی نشانی|گردش عربان به نوحه‌خوانی }} | |||
{{ب| هر گوشه نشان شاه می‌جست|در خیل ستاره، ماه می‌جست }} | |||
{{ب| تا بر تن شه گذارش افتاد|رفت از خود و در کنارش افتاد }} | |||
{{ب| گفت ای تن بی‌سر، این چه حال است؟|ای کشته‌ی خنجر، این چه حال است؟ }} | |||
{{ب| ای پیکر پاک، این چه روز است؟|ای خفته به خاک، این چه سوز است؟ }} | |||
{{ب| ای کشته، سرت کجا فتاده‌ست؟|بی‌سر بدنت کجا فتاده‌ست؟ }} | |||
{{ب| بر تن ز چه پیرهن نداری؟|پیراهن چه، که تن نداری؟ }} | |||
{{ب| نه دست و نه آستین، نه جامه|سرداده به خصم با عمامه <ref>سیری در مرثیه عاشورایی؛ ص 244 و 246.</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||