آشوب آشتیانى: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۲۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۵: خط ۸۵:


{{ب| مقتول اشک و کشتۀ افغان، شهید شین | نور و سرور چشم و دل فاطمه، حسین }}  
{{ب| مقتول اشک و کشتۀ افغان، شهید شین | نور و سرور چشم و دل فاطمه، حسین }}  
{{پایان شعر}}'''بند دوم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند دوم'''{{شعر}}
{{ب| از خانمان فتادۀ بیداد کربلا | کِش رفته خانمان همه بر بادِ کربلا }}
{{ب| از خانمان فتادۀ بیداد کربلا | کِش رفته خانمان همه بر بادِ کربلا }}


خط ۱۰۰: خط ۱۰۱:
{{ب| در ماتم حسین على، مى‌رسد مدام | بر گوش چرخ ناله و فریاد کربلا }}
{{ب| در ماتم حسین على، مى‌رسد مدام | بر گوش چرخ ناله و فریاد کربلا }}


{{ب| داد از دمى که بیکس و بى‌دادرس بماند | شاه شهید، کشتۀ بیداد کربلا }}
{{ب| داد از دمى که بی کس و بى‌ دادرس بماند | شاه شهید، کشتۀ بیداد کربلا }}


{{ب| بر خاک، رخ نهاد و به دل داغ آب داشت | پرشعله، آتش دلش از باد کربلا }}
{{ب| بر خاک، رخ نهاد و به دل داغ آب داشت | پرشعله، آتش دلش از باد کربلا }}
خط ۱۱۱: خط ۱۱۲:


{{ب| آن دم کشید دست قضا رخت نیلگون | بر روى این فراشته نُه حجلۀ نگون }}
{{ب| آن دم کشید دست قضا رخت نیلگون | بر روى این فراشته نُه حجلۀ نگون }}
{{پایان شعر}}'''بند سوم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند سوم'''{{شعر}}
{{ب| روز الست، چون که به میخانۀ قضا | پر کرد دست قدرت حق، جامى از بلا }}
{{ب| روز الست، چون که به میخانۀ قضا | پر کرد دست قدرت حق، جامى از بلا }}


خط ۱۴۳: خط ۱۴۵:


{{ب| پس این حدیث از پى حجت بیان نمود | ز آن سان که خون ز غصه دل آسمان نمود }}
{{ب| پس این حدیث از پى حجت بیان نمود | ز آن سان که خون ز غصه دل آسمان نمود }}
{{پایان شعر}}'''بند پنجم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند پنجم'''{{شعر}}
{{ب| کآخر من اى گروه! نه سبط پیمبرم؟ | آخر نه پارۀ تن زهراى اطهرم؟ }}
{{ب| کآخر من اى گروه! نه سبط پیمبرم؟ | آخر نه پارۀ تن زهراى اطهرم؟ }}


خط ۱۷۰: خط ۱۷۳:
{{ب| چون گفت و ز آن گروه جوابش کسى نداد | نالید کاى فلک! از جفایت فغان و داد }}
{{ب| چون گفت و ز آن گروه جوابش کسى نداد | نالید کاى فلک! از جفایت فغان و داد }}


{{پایان شعر}}'''بند ششم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند ششم'''{{شعر}}


{{ب| ز اصحاب دین نماند چو کس گرد شاه دین | دادند سر به پاى وى و، جان به راه دین }}
{{ب| ز اصحاب دین نماند چو کس گرد شاه دین | دادند سر به پاى وى و، جان به راه دین }}
خط ۱۹۷: خط ۲۰۱:


{{ب| و آن گه پى تسلى دل، با فغان و آه | از خیمه‌گاه کرد گذارى به قتلگاه }}
{{ب| و آن گه پى تسلى دل، با فغان و آه | از خیمه‌گاه کرد گذارى به قتلگاه }}
{{پایان شعر}}'''بندهفتم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بندهفتم'''{{شعر}}
{{ب| بر قتلگه چو شاه شهیدان نظر گشود | سیلاب خون به جاى سرشک از بصر گشود }}
{{ب| بر قتلگه چو شاه شهیدان نظر گشود | سیلاب خون به جاى سرشک از بصر گشود }}


خط ۲۲۳: خط ۲۲۸:


{{ب| بگریست آن قدر که جانش توان نماند | ناچار سوى لشکر اعدا کُمَیت <ref>اسب.</ref> راند }}
{{ب| بگریست آن قدر که جانش توان نماند | ناچار سوى لشکر اعدا کُمَیت <ref>اسب.</ref> راند }}
{{پایان شعر}}'''بند هشتم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند هشتم'''{{شعر}}
{{ب| چون در برش چو چشم زره، سینه تنگ شد | بگشا دوست و، تیغ کشید و، به جنگ شد }}
{{ب| چون در برش چو چشم زره، سینه تنگ شد | بگشا دوست و، تیغ کشید و، به جنگ شد }}


خط ۲۴۹: خط ۲۵۵:


{{ب| بنهاد روى صدق به خاک هواى دوست | یعنى: گذاشت سر ز ارادت به پاى دوست }}
{{ب| بنهاد روى صدق به خاک هواى دوست | یعنى: گذاشت سر ز ارادت به پاى دوست }}
{{پایان شعر}}'''بند نهم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند نهم'''{{شعر}}
{{ب| سلطان دین به روى زمین چون ز زین فتاد | گفتى که نه سپهر به روى زمین فتاد }}
{{ب| سلطان دین به روى زمین چون ز زین فتاد | گفتى که نه سپهر به روى زمین فتاد }}


خط ۲۷۴: خط ۲۸۱:
{{ب| آه از دمى که غارت و سوزاندن خیام | آتش صفت به خاطر اصحاب کین فتاد }}
{{ب| آه از دمى که غارت و سوزاندن خیام | آتش صفت به خاطر اصحاب کین فتاد }}


{{ب| کردند ناگهان همه آن سنگدل سپاه | از راه بیحیایى، رو سوى خیمه‌گاه }}
{{ب| کردند ناگهان همه آن سنگدل سپاه | از راه بی حیایى، رو سوى خیمه‌گاه }}
{{پایان شعر}}'''بند دهم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند دهم'''{{شعر}}
{{ب| آتش چو بر خیام امام زمان زدند | آتش ز سوز، بر دل هفت آسمان زدند }}
{{ب| آتش چو بر خیام امام زمان زدند | آتش ز سوز، بر دل هفت آسمان زدند }}


{{ب| آن خیمه‌اى که بال ملک سایبان بُدش | از دود آن به فرق ملک سایبان زدند }}
{{ب| آن خیمه‌اى که بال ملک سایبان بُدش | از دود آن به فرق ملک سایبان زدند }}


{{ب| آن خیمه‌اى که رشتۀ جانها بُدش طناب | آتش زدند و شعله به جان جهان زدند }}
{{ب| آن خیمه‌اى که رشتۀ جان‌ها بُدش طناب | آتش زدند و شعله به جان جهان زدند }}


{{ب| دار الامان دین نبى بود و، آن گروه | آتش ز راه کفر به دار الامان زدند }}
{{ب| دار الامان دین نبى بود و، آن گروه | آتش ز راه کفر به دار الامان زدند }}
خط ۳۰۱: خط ۳۰۹:


{{ب| کردند رو به کوفه پس آن گه ز کربلا | منزل: بلا و، توشه: بلا و سفر: بلا! }}
{{ب| کردند رو به کوفه پس آن گه ز کربلا | منزل: بلا و، توشه: بلا و سفر: بلا! }}
{{پایان شعر}}'''بند یازدهم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند یازدهم'''{{شعر}}
{{ب| بر قتلگه چو آل نبى را فتاد راه | از دود آه، شد چو شب تیره قتلگاه }}
{{ب| بر قتلگه چو آل نبى را فتاد راه | از دود آه، شد چو شب تیره قتلگاه }}


خط ۳۲۴: خط ۳۳۳:
{{ب| زینب، به جستجوى برادر به هرطرف | گشتى میانۀ شهدا گرد قتلگاه }}
{{ب| زینب، به جستجوى برادر به هرطرف | گشتى میانۀ شهدا گرد قتلگاه }}


{{ب| ناگه فکند دیده به جسم امام دین | از سوز برکشید ز دل بانگ وااخاه! }}
{{ب| ناگه فکند دیده به جسم امام دین | از سوز برکشید ز دل بانگ «وا اخاه»! }}


{{ب| پس دیده در عزاى برادر پرآب کرد | رو در مدینه، سوى پیمبر خطاب کرد }}
{{ب| پس دیده در عزاى برادر پرآب کرد | رو در مدینه، سوى پیمبر خطاب کرد }}
{{پایان شعر}}'''بند دوازدهم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند دوازدهم'''{{شعر}}


{{ب| کاین سر نهاده در ره جانان، حسین توست | بگذشته در هواى وى از جان، حسین توست }}
{{ب| کاین سر نهاده در ره جانان، حسین توست | بگذشته در هواى وى از جان، حسین توست }}
خط ۳۵۱: خط ۳۶۱:
{{ب| این کشتۀ مِناى شهادت، که چون ذبیح | گشته شهید در ره یزدان، حسین توست }}
{{ب| این کشتۀ مِناى شهادت، که چون ذبیح | گشته شهید در ره یزدان، حسین توست }}


{{ب| این آفتاب دین تو، کانیک چو آفتاب | مانده تنش برهنه و عریان، حسین توست }}
{{ب| این آفتاب دین تو، کانک چو آفتاب | مانده تنش برهنه و عریان، حسین توست }}


{{ب| چون درد دل، حدیث دمى با رسول کرد | پس روى در بقیع به سوى بتول کرد }}  
{{ب| چون درد دل، حدیث دمى با رسول کرد | پس روى در بقیع به سوى بتول کرد }}  
{{پایان شعر}}'''بند سیزدهم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
'''بند سیزدهم'''{{شعر}}
{{ب| کاى مادر یگانه! دمى به سوى ما نگر | پروردگان خویش، به غم مبتلا نگر }}
{{ب| کاى مادر یگانه! دمى به سوى ما نگر | پروردگان خویش، به غم مبتلا نگر }}


خط ۳۸۰: خط ۳۹۱:


{{ب| یا بضعة الرسول! ز ابن زیاد داد! | ز کینه، خاک هستى ما را به باد داد }}  
{{ب| یا بضعة الرسول! ز ابن زیاد داد! | ز کینه، خاک هستى ما را به باد داد }}  
{{پایان شعر}}'''بند چهاردهم'''{{شعر}}
{{پایان شعر}}
{{ب| (آشوب)! دم ز ماه محرم چه مى‌زنى؟! | از ماتم حسین على، دم چه مى‌زنى؟! }}
'''بند چهاردهم'''{{شعر}}
{{ب| «آشوب»! دم ز ماه محرم چه مى‌زنى؟! | از ماتم حسین على، دم چه مى‌زنى؟! }}


{{ب| شرح از درون خسته پیاپى چه مى‌دهى؟ | دم از دل شکسته دمادم، چه مى‌زنى؟! }}
{{ب| شرح از درون خسته پیاپى چه مى‌دهى؟ | دم از دل شکسته دمادم، چه مى‌زنى؟! }}
خط ۴۰۵: خط ۴۱۷:
{{ب| تاب و توان حیدر و زهرا چه مى‌برى؟ | آتش به جان سید خاتم چه مى‌زنى؟! }}
{{ب| تاب و توان حیدر و زهرا چه مى‌برى؟ | آتش به جان سید خاتم چه مى‌زنى؟! }}


{{ب| بس کن! که زین مقال، دل قدسیان تپید | خوناب دل ز دیدۀ کرّوبیان چکید <ref>''تذکرۀ مدینة الادب''، محمد على مصاحبى نائینى(عبرت)، تهران، کتابخانه و موزه و مرکز اسناد مجلس شوراى اسلامى، چاپ اول، سال 1376، ج اول، ص 204 تا 207.</ref> }}  
{{ب| بس کن! که زین مقال، دل قدسیان تپید | خوناب دل ز دیدۀ کرّوبیان چکید <ref>''تذکرۀ مدینة الادب''، محمد على مصاحبى نائینى (عبرت)، تهران، کتابخانه و موزه و مرکز اسناد مجلس شوراى اسلامى، چاپ اول، سال 1376، ج اول، ص 204 تا 207.</ref> }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


۳٬۴۸۸

ویرایش

منوی ناوبری