نیر تبریزى: تفاوت میان نسخه‌ها

|امضا                  =

}}

==زندگینامه==

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| برگشت هر که طاقت تیر و سنان نداشت | چون شاه تشنه،کار به شمر و سنان <ref>سنان بن انس از قتلۀ کربلا.</ref> نداشت }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| لختى نمود با سپه کینه،زین خطاب | جز تیر جان شکار،ندادش کسى جواب }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| پس دختر عقیلۀ ناموس کردگار | نالان ز خیمه تاخت به میدان کارزار }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| پس رو به سوى پیکر آن محتشم گرفت | گفت این حدیث و،طاقت اهل حرم گرفت }}  

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| گفتم دو صد حدیث و،ندادى مرا جواب | معذورى اى ز تیر جفا خسته،خوش بخواب! }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| آتش به پردۀ حرم کبریا زدى | دستت بریده باد!نشان بر خطا زدى }}

{{شعر}}

{{پایان شعر}}

از نیر تبریزى ترکیب‌بند عاشورایى دیگرى نیز سراغ داریم در یازده‌بند که به نقل بیت آغازین و بیت رابط هر بند از آن بسنده مى‌کنیم:

{{شعر}}

{{ب| چون تیر عشق،جا به کمان بلا کند | اول،نشست بر دل اهل ولا کند }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| باللّه اگر نبود خدا خونبهاى او | عالم نبود درخور نعلین پاى او }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| عنقاى قاف را،هوس آشیانه بود | غوغاى نینوا،همه در ره بهانه بود }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| نى نى که وجه باقى حق را هلاک نیست | صورت به جاست،آینه گر رفت باک نیست }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| اى خرگه عزاى تو این طارم کبود | لبریز خون ز داغ تو،پیمانۀ وجود }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| پایان سیر بندگى آمد سجود تو | برگیر سر،که او همه خود شد وجود تو }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| ثار اللهى که سر انا الحق نشان دهد | دنیا نگر که در دل خونش مکان دهد }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| مقتول عشق،فارغ ازین تیره گلخن است | کآن شاهباز را به دل شه نشیمن است }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| دانى چه روز دختر زهرا اسیر شد؟ | روزى که طرح بیعت:در منا امیر شد }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| تغییرى اى سپهر!که بس واژگونه‌اى | شور قیامت از حرکاتت،نمونه‌اى }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| اى در غم تو ارض و سما خون گریسته | ماهى در آب و،وحش به هامون گریسته }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| گر از ازل تو را سر این داستان نبود | اندر جهان،ز آدم و حوا نشان نبود }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| بى‌شاه دین چه روز جهان خراب را؟ | اى آسمان!دریچه ببند آفتاب را }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| تنها نه زین قضیه،دل بو تراب سوخت | موسى در آتش غم و،یونس در آب سوخت }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| قتل شهید عشق نه کار خدنگ بود | دنیا براى شاه جهاندار،تنگ بود }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| از تیر کین چو کرد تهى شاه دین رکاب | آمد فرا به گوش وى از پرده این خطاب }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| کاى شهسوار بادیۀ ابتلاى ما! | بازآ،کز آن توست حریم لقاى ما }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| زینب چو دید پیکر آن شه به روى خاک | از دل کشید ناله به صد درد سوزناک }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| کاى خفته خوش به بستر خون!دیده باز کن | احوال ما ببین و،سپس خواب ناز کن }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| پس چشمه‌سار دیده،پر از خون ناب کرد | با چرخ کجمدار به زارى خطاب کرد }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| کاى چرخ سفله!داد ازین سرگرانیا | کردى عزیز فاطمه خوار و،ندانیا! }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| آتش شو اى درون و بسوزان زبان من | اى خاک بر سر من و این داستان من! }}

{{پایان شعر}}

==پی نوشت==

[[رده:افراد]]

[[رده:مؤلفین]]

[[رده:شاعران]]