هفتاد و دو تن

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هفتاد و دو تن، معروف است که تعداد یاران و همراهان سیدالشهدا(ع) که روز عاشورا در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بودند.

هفتاد و دو تن در منابع تاریخی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

معروف است که تعداد یاران و همراهان سیدالشهدا(ع) که روز عاشورا در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بودند امّا در منابع مختلف، آمار کشته‌شدگان و سرهاى شهدا که بین قبایل مختلف تقسیم و به کوفه حمل شد، بیش از آن را نشان مى‌دهد، حتّى تا نود نفر هم یاد شده است. در اسامى آنان نیز اختلافهایى دیده مى‌شود. امّا در هر صورت، هفتاد و دو، رمز آن فدائیان راه خدا در رکاب حسین(ع) است و در زبان عارفانۀ شاعران، کربلا مناى عشق محسوب مى‌شود که امام، هفتاد و دو قربانى به پیشگاه خدا هدیه نمود و خود، قربانى عظیم آن قربانگاه بلا و ابتلا بود.

هفتاد و شهید در تاریخ ایران[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در تاریخ انقلاب اسلامى نیز، تعداد شهداى دفتر حزب جمهورى اسلامى که در هفتم تیر سال ۱۳۶۰ ه. ش در سر چشمه تهران با انفجار بمب توسّط منافقین به شهادت رسیدند، هفتاد و دو تن بود و رهبر آن گروه، شهید مظلوم آیت الله بهشتى بود.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]