شیراز خاستگاه تعزیه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
شیراز خاستگاه تعزیه، کتابی است درباره تعزیه که به کوشش محمد صادق همایونی سروستانی نوشته شده است.
| شیراز خاستگاه تعزیه
| |
|---|---|
| به کوشش | محمد صادق همایونی سروستانی |
| ناشر | بنیاد فارس‌شناسی |
| محل نشر | شیراز |
| تاریخ نشر | 1377 |
| تعداد صفحات | 72 |
| موضوع | تعزیه |
| زبان | فارسی |
| قطع | رقعی |
چکیده[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب «شیراز خاستگاه تعزیه» چکیده‌ای از نظرات صاحب نظران در مورد اهمیت و ارزش و اعتبار تعزیه است.
درباره کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب تکمله‌ای است به دو کتاب قبلی نویسنده و ناشر کتاب بنیاد فارس‌شناسی است که از چند سال پیش از این در استان فارس به فعالیت مشغول است و هدف خود را پیوند میان گذشته و حال و آینده قرار داده است و فارس‌شناسی را گستره‌ای پهناور در عرصه ایران‌شناسی می‌داند که تاکنون آن‌چنان که شایسته و بایسته است، شناخته و شناسانده نشده است. [۱]
مفهوم تعزیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مقصود از تعزیه در این کتاب، مفهوم و معنی مطلق نمایشی آن است، در واقع آن امری که عناصر شعر حماسی و غنایی، حرکت، گفتگو و موسیقی پیوسته کنار آن بوده است.
منشأ و مبدأ تعزیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از نظر نویسنده، سه نظریه در مورد خاستگاه تعزیه وجود دارد:
- نظریه‌ای پدید آمدن تعزیه را مربوط به دوران صفویه می‌داند
- نظریه دیگری آن را محدود به دوران زندیه می‌داند
- نظریه سومی، این پدیده شگرف ملی، مذهبی، هنری را به دوران قاجاریه منسوب می‌دارد.