Literaturetest: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۱: خط ۱۱:
| image=
| image=
| imagesize = 300px
| imagesize = 300px
| text = [[آب]] مایه‌ حیات و از اسطوره‌ها و نمادهای مهم فرهنگ‌های مختلف از جمله فرهنگ شیعی است. آب، نامی عمومی برای مایع شفاف، بی‌مزه و بی‌بویی است که انسان و حیوان از آن می‌آشامند. آب به عنوان یکی از عناصر اربعه یا چهار «آخشیج» (خاک، آب، باد و آتش)، در فرهنگ‌های گوناگون همواره معانی نمادین و اسطوره‌شناختی متعدد و متنوعی داشته است. به طور معمول، آب در سه مفهوم به کار برده شده است: اساس شکل‌گیری جهان، نماد زندگی، آغاز حیات و جاودانگی، و نماد پاکی و پاک‌کنندگی. آب در اساطیر، آیین‌ها و شمایل‌نگاری‌ها، جدا از ساختار کلیت‌های فرهنگی مربوط به آن‌، همواره مقدم بر هر نقش و صورت و محمل و تکیه‌گاه هر آفرینشی است. در اساطیر مصری، جهان در ابتدا اقیانوسی از آب بوده است. در اسطوره‌های بین‌النهرین و روایت‌های آشوری نیز همه آفریده‌ها از آمیختن آب شیرین (Apsu) و شوراب (Tiamt) پدید می‌آیند. در اساطیر یونان، «نرسیس» مظهر آب و پدرش «سیزیف» خدای رودخانه و مادرش «لیریوب» الهه چشمه‌ساران است. یونانیان باستان همچنین آیین‌ها و جشن‌هایی مربوط به آب و طلب باران داشته‌اند از جمله آیین «رودها» که در آن اسب‌هایی را زنده در میان امواج می‌افکندند و آن‌ها را به خدایان دریا تقدیم می‌کردند.  
| text = [[بازگشت ادبی]]، یکی از سبک‌های ادب فارسی و عنوانی برای یکی از دوره‌های تاریخ ادبیات ایران است که در آن شاعران و نویسندگان از شیوه سرایندگان و نویسندگان پیرو سبک هندی یا اصفهانی روی گرداندند و در کار سرودن و نوشتن به روش شاعران و نویسندگان پیرو سبک عراقی و خراسانی بازگشتند. همزمان با حکومت کریم خان و هنگامی که به کوشش او ایران از آرامش نسبی برخوردار شد، چند تن از شاعران اهل ذوق، به سبب ملال خاطر همگان از شیوه متکلف اصفحانی به شیوه عراقی گراییدند و نقطه عطف چشمگیری در شعر فارسی پدید آوردند. این گروه پرچمداران شیوه بازگشت بودند، اصفهان را مرکز رستاخیز ادبی قرار دادند و نه تنها خود در سرودن شعر از روش استادان شیوه عراقی پیروی کردند، بلکه دیگران را نیز به کاستی‌های شیوه اصفهانی آگاه و به سرودن شعر در شیوه جدید تشویق کردند و سرانجام کوشش پی گیر این گروه در این رهگذر به ثمر رسید. به نظر بهار دوره بازگشت همزمان با جلوس کریمخان زند آغاز می‌شود و مقارن پادشاهی مظفرالدین شاه (1313ق) و ظهور ادبیات مشروطه پایان می‌یابد. زرین کوب با تأیید ضمنی این نظریه چنین اظهار می‌کند که «بازگشت»، بازگشت به ادبیات رسمی و درباری است، یعنی ادبیات مستوفیان، شاهزادگان، حکم و صاحب منصبان دولتی، طبقاتی که در عهد افشاریه و زندیه همچنان وارث سنت‌های ادبی روزگاران گذشته بودند و توانستند راه بازگشت را هموار سازند.




[[آب|ادامه...]]
[[بازگشت ادبی|ادامه...]]


}}{{did you know
}}{{did you know
| image =امام باره‌ی آصف الدوله.jpg
| image =نزار قبانی.jpg
| imagesize = 300px
| imagesize = 250px
| text =* [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]]
| text =
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%E2%80%8C#.D8.A7.D8.B4.D8.B9.D8.A7.D8.B1 هوشنگ ابتهاج با تخلص سایه اشعاری درباره امام حسین (ع) سروده است.]
* [http://%D9%86%D8%B2%D8%A7%D8%B1_%D9%82%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C%E2%80%8C نزار قبانی (در تصویر) درباره امام حسین (ع) شعر سروده است.]
* [[امام‌باره آصف الدوله|امام‌باره آصف الدوله (در تصویر) که معتبرترین بنا از نوع امام باره است از مهم‌ترین بناهای تاریخی لکهنو به شمار می‌آید.]]
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B7%D8%B1%D8%AD%DB%8C_%D9%86%D9%88_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%E2%80%8C_%D8%B4%D8%B9%D8%B1_%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C کتاب «دانشنامه شعر عاشورایی» در سال 1387 به عنوان کتاب برگزیده جشنواره پروین اعتصامی انتخاب شده بود.]
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7#cite_ref-9 کتاب حسین (ع) از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دوره‌های تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.]
 
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87:_%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87_%D8%B9%DA%A9%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1#.DA.86.DA.A9.DB.8C.D8.AF.D9.87 در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.]
*[https://fa.wikihussain.com/view/%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%B4%D8%A7%D9%87_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1#.D8.A2.D8.AB.D8.A7.D8.B1 از ناصرالدین شاه آثار منظوم معدودى در تذکره‌هاى فارسى آمده است و مثنوى ماتمى او در رثاى حضرت على اصغر (ع)، بازتاب نسبتا فراگیرى داشته است.]
}}</div><div class="second-column-container">{{Featured
}}</div><div class="second-column-container">{{Featured
| image =تصاویر فیلم روز واقعه 8.jpg
| image =ترکیب بند محتشم.jpg
| imagesize = 300
| imagesize = 500
| text = *
| text = * [[مرثیه]]
* [[حسین بن على (ع)]]
* [[ادبیات عاشورا]]
* [[روضه خوانی]]
* [[ترکیب بند محتشم کاشانی|ترکیب بند محتشم (در تصویر)]]
* [[امام باره]]
* [[تعزیه نامه]]
* [[مسلم بن عقیل]]
* [[روز واقعه|روز واقعه (در تصویر)]]
* [[رقیه بنت حسین]]


}}{{Works
}}{{Works
| image =آیین و نمایش در ایران.jpeg
| image =طنز در ادبیات تعزیه.jpg
| imagesize = 200px
| imagesize =250px
| text = [[تعزیه: آیین و نمایش در ایران]]، کتابی است درباره تعزیه که توسط پیتر جی‌. چلکووسکی‌ نوشته شده است. ین کتاب، در بیست فصل ابعاد مختلف تعزیه را مورد بررسی قرار می‌دهد و در واقع چاپ دوم کتابی است که نزدیک به هجده سال پیش با عنوان مقاله آغازین آن، تعزیه، هنر بومی پیشرو ایران، انتشار یافت و مورد پسند پژوهشگران قرار گرفت. اهمیت عمده کتاب در این است که تا این تاریخ، یگانه اثر آکادمیایی بین‌المللی در تعزیه‌شناسی است.
| text =  
[[طنز در ادبیات تعزیه|کتاب طنز در ادبیات تعزیه]] با پژوهش و تحقیق [[منوچهر احترامی]] و به تولید پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد. این کتاب از بخش‌هایی با عناوین ذیل تشکیل شده است: مقدمه (شیطان دشمن قدیمی انسان)، علی و ابن ملجم، حالات و حرکات نمایشی، رفتارها و موقعیت‌های طنز آمیز، پیش واقعه و گوشه، شاه وزیر (خروج مختار در کوفه و اخراج اشقیا از روی زمین)، ابن زیاد و شمر (آخرن دیدار)‌، تعزیه های شاد، آخرین تلاش، آخرین تعزیه، نمایه و منابع و مآخذ. در مقدمه همین کتاب در تعریف نمایش آمده است، این ذات تعارضبین خیر وشر و پیچیدگی‌های ناشی از آن است که نماد و نمایش را بوجود می‌آورد. چون هر جا که سادگی ونظم حکم فرما باشد، تأت و درام وجود نخواهد داشت.
[[تعزیه: آیین و نمایش در ایران|ادامه...]]
[[تعزیه: آیین و نمایش در ایران|ادامه...]]
}}</div>{{CirclePersons
}}</div>{{CirclePersons
| image1 = حمید رضا اردلان.jpg
| image1 = دکتر مرضیه محمد زاده.jpg
| title1 = [[حمیدرضا اردلان]]
| title1 = [[مرضیه محمدزاده]]
| image2 = سیدحسین حوائجی.jpg
| image2 = دکتر جابر عناصری.jpg
| title2 = [[سید حسین حوائجی]]
| title2 = [[جابر عناصری]]
| image3 = جهانگیرنصری.jpg
| image3 = دکترجواد محقق.jpg
| title3 = [[جهانگیر نصری اشرفی]]
| title3 = [[جواد محقق‌]]
| image4 = جبار رحمانی.jpg
| image4 = حسین آهی.jpg
| title4 = [[جبار رحمانی]]
| title4 = [[حسین آهی‌]]
| image5 = Adibolmamalek.jpg
| image5 = دکتر طاهره صفارزاده.jpg
| title5 = [[ادیب الممالک فراهانی]]
| title5 = [[طاهره صفارزاده‌]]
}}{{Featured art
}}{{Featured art
| image = یغماى جندقى.jpg
| image = یغماى جندقى.jpg
| imagesize = 500px
| imagesize = 300px
| text = یغمای جندقی شاعر مرثیه سرای ایرانی در قرن سیزدهم بود. جندقی از جمله شاعرانی است که در اشعارش به مدح شاه و درباریان نپرداخته است. او اولین شاعر آیینی در دوره قاجاریه است که قالب‌های جدیدی را در شعر عاشورا و مراثی شهدای کربلا به کار گرفت. او توانست با «تضمین» بعضی از غزلیات سعدی و حافظ در مایه‌های ماتمی عاشورا و نیز با استفاده از قالب «مستزاد» در نوحه‌های عاشورایی، آثار ماتمی متعددی بیافریند.
| text = [[یغمای جندقی]] شاعر مرثیه سرای ایرانی در قرن سیزدهم بود. جندقی از جمله شاعرانی است که در اشعارش به مدح شاه و درباریان نپرداخته است. او اولین شاعر آیینی در دوره قاجاریه است که قالب‌های جدیدی را در شعر عاشورا و مراثی شهدای کربلا به کار گرفت. او توانست با «تضمین» بعضی از غزلیات سعدی و حافظ در مایه‌های ماتمی عاشورا و نیز با استفاده از قالب «مستزاد» در نوحه‌های عاشورایی، آثار ماتمی متعددی بیافریند.
}}{{Featured art big
}}
| image = Mirza ali khandan 10.jpg
{{صفحه اصلی/پایین
| imagesize = 600px
| عنوان اصلی = فهرست دسترسی به مداخل ادبیات
| text = The curtain used by [[Mirza ali khandan|murshed Khandan]], is illustrated by Ostad (acknowledged master) Hossein Hamedani, and dates back more than 50 years. The length of the curtain (Parde) is about 4 metres, and is one of the largest of its kind. The Parde has many faces and gatherings painted upon it. The Darvish curtains are fixed in its generalities but may be varied in details.
| ستون 1 رده 1 = شاعران
}}{{Featured indexes
| عنوان ستون 1 رده 1 =شاعران
| main title = دسترسی به مداخل
| ستون 1 رده 2 = پژوهشگران در گروه ادبیات
| column 1 title = مولفین
| عنوان ستون 1 رده 2 = پژوهشگران
| column 1 category 1 = شاعران
| ستون 2 رده 1 = سبک ادبی
| column 1 category 2 = پژوهشگران ایرانی
| عنوان ستون 3 رده 1 = کتاب‌ها
| column 1 category 3 = هنرمندان ایرانی
| ستون 3 رده 1 = کتاب‌ها در گروه ادبیات
| column 2 title = افراد 
| ستون 4 رده 1 =
| column 2 category 1 = شهیدان کربلا
}}
| column 2 category 2 = قاتلان کربلا
| column 3 title = اماکن
| column 3 category 1 = حرم‌ها
| column 3 category 2 = تکیه‌ها
| column 3 category 3 = امام‌‌باره‌ها
| column 4 title = آثار
| column 4 category 1 = کتاب‌ها  
| column 4 category 2 = آثار هنری
| column 5 title =آیین و مناسک
| column 5 category 1 =آیین‌ها
}}{{صفحه اصلی/فوتر }}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۹

به ویکی حسین خوش آمدید

  • ادبیات
  • جغرافیا
  • هنر
  • تاریخ
  • ادیان و مذاهب
  • علوم اجتماعی

اثر برگزیده

طنز در ادبیات تعزیه.jpg
کتاب طنز در ادبیات تعزیه با پژوهش و تحقیق منوچهر احترامی و به تولید پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد. این کتاب از بخش‌هایی با عناوین ذیل تشکیل شده است: مقدمه (شیطان دشمن قدیمی انسان)، علی و ابن ملجم، حالات و حرکات نمایشی، رفتارها و موقعیت‌های طنز آمیز، پیش واقعه و گوشه، شاه وزیر (خروج مختار در کوفه و اخراج اشقیا از روی زمین)، ابن زیاد و شمر (آخرن دیدار)‌، تعزیه های شاد، آخرین تلاش، آخرین تعزیه، نمایه و منابع و مآخذ. در مقدمه همین کتاب در تعریف نمایش آمده است، این ذات تعارضبین خیر وشر و پیچیدگی‌های ناشی از آن است که نماد و نمایش را بوجود می‌آورد. چون هر جا که سادگی ونظم حکم فرما باشد، تأت و درام وجود نخواهد داشت. ادامه...

فهرست دسترسی به مداخل ادبیات