History: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
[[en:test]]
[[en:test]]
<div class="first-column-container">{{Featured Index
<div class="first-column-container">{{Featured Index
| image=نبرد کربلا.jpg
| image=
| imagesize = 300px
| imagesize = 300px
| text = [[آب]] مایه‌ حیات و از اسطوره‌ها و نمادهای مهم فرهنگ‌های مختلف از جمله فرهنگ شیعی است. آب، نامی عمومی برای مایع شفاف، بی‌مزه و بی‌بویی است که انسان و حیوان از آن می‌آشامند. آب به عنوان یکی از عناصر اربعه یا چهار «آخشیج» (خاک، آب، باد و آتش)، در فرهنگ‌های گوناگون همواره معانی نمادین و اسطوره‌شناختی متعدد و متنوعی داشته است. به طور معمول، آب در سه مفهوم به کار برده شده است: اساس شکل‌گیری جهان، نماد زندگی، آغاز حیات و جاودانگی، و نماد پاکی و پاک‌کنندگی. آب در اساطیر، آیین‌ها و شمایل‌نگاری‌ها، جدا از ساختار کلیت‌های فرهنگی مربوط به آن‌، همواره مقدم بر هر نقش و صورت و محمل و تکیه‌گاه هر آفرینشی است. در اساطیر مصری، جهان در ابتدا اقیانوسی از آب بوده است. در اسطوره‌های بین‌النهرین و روایت‌های آشوری نیز همه آفریده‌ها از آمیختن آب شیرین (Apsu) و شوراب (Tiamt) پدید می‌آیند. در اساطیر یونان، «نرسیس» مظهر آب و پدرش «سیزیف» خدای رودخانه و مادرش «لیریوب» الهه چشمه‌ساران است. یونانیان باستان همچنین آیین‌ها و جشن‌هایی مربوط به آب و طلب باران داشته‌اند از جمله آیین «رودها» که در آن اسب‌هایی را زنده در میان امواج می‌افکندند و آن‌ها را به خدایان دریا تقدیم می‌کردند.  
| text = [[آب]] مایه‌ حیات و از اسطوره‌ها و نمادهای مهم فرهنگ‌های مختلف از جمله فرهنگ شیعی است. آب، نامی عمومی برای مایع شفاف، بی‌مزه و بی‌بویی است که انسان و حیوان از آن می‌آشامند. آب به عنوان یکی از عناصر اربعه یا چهار «آخشیج» (خاک، آب، باد و آتش)، در فرهنگ‌های گوناگون همواره معانی نمادین و اسطوره‌شناختی متعدد و متنوعی داشته است. به طور معمول، آب در سه مفهوم به کار برده شده است: اساس شکل‌گیری جهان، نماد زندگی، آغاز حیات و جاودانگی، و نماد پاکی و پاک‌کنندگی. آب در اساطیر، آیین‌ها و شمایل‌نگاری‌ها، جدا از ساختار کلیت‌های فرهنگی مربوط به آن‌، همواره مقدم بر هر نقش و صورت و محمل و تکیه‌گاه هر آفرینشی است. در اساطیر مصری، جهان در ابتدا اقیانوسی از آب بوده است. در اسطوره‌های بین‌النهرین و روایت‌های آشوری نیز همه آفریده‌ها از آمیختن آب شیرین (Apsu) و شوراب (Tiamt) پدید می‌آیند. در اساطیر یونان، «نرسیس» مظهر آب و پدرش «سیزیف» خدای رودخانه و مادرش «لیریوب» الهه چشمه‌ساران است. یونانیان باستان همچنین آیین‌ها و جشن‌هایی مربوط به آب و طلب باران داشته‌اند از جمله آیین «رودها» که در آن اسب‌هایی را زنده در میان امواج می‌افکندند و آن‌ها را به خدایان دریا تقدیم می‌کردند.  
خط ۱۰: خط ۱۰:


}}{{did you know
}}{{did you know
| image =امام باره‌ی آصف الدوله.jpg
| image =عکس قدیمی حرم امام حسین.jpg
| imagesize = 300px
| imagesize = 350px
| text =* [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]]
| text =* [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دههٔ 1340 شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]]
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%E2%80%8C#.D8.A7.D8.B4.D8.B9.D8.A7.D8.B1 هوشنگ ابتهاج با تخلص سایه اشعاری درباره امام حسین (ع) سروده است.]
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%E2%80%8C#.D8.A7.D8.B4.D8.B9.D8.A7.D8.B1 هوشنگ ابتهاج با تخلص سایه اشعاری درباره امام حسین (ع) سروده است.]
خط ۱۸: خط ۱۸:
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87:_%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87_%D8%B9%DA%A9%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1#.DA.86.DA.A9.DB.8C.D8.AF.D9.87 در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.]
* [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87:_%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87_%D8%B9%DA%A9%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1#.DA.86.DA.A9.DB.8C.D8.AF.D9.87 در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.]
}}</div><div class="second-column-container">{{Featured
}}</div><div class="second-column-container">{{Featured
| image =حرم حسین بن علی در سال 1932 میلادی.jpg
| image =نبرد کربلا.jpg
| imagesize = 300
| imagesize = 300
| text = *  
| text = *  
خط ۳۴: خط ۳۴:
[[تعزیه: آیین و نمایش در ایران|ادامه...]]
[[تعزیه: آیین و نمایش در ایران|ادامه...]]
}}</div>{{CirclePersons
}}</div>{{CirclePersons
| image1 = کامران اسکات آقایی.jpg
| image1 = دکتر کامران اسکات آقایی.jpg
| title1 = [[کامران اسکات آقایی]]
| title1 = [[کامران اسکات آقایی]]
| image2 = سید جعفر شهیدی.jpg
| image2 = دکتر سید جعفر شهیدی.jpg
| title2 = [[سید جعفر شهیدی]]
| title2 = [[سید جعفر شهیدی]]
| image3 = Rasoul jafarian.jpg
| image3 = دکتر رسول جعفریان.jpg
| title3 = [[رسول جعفریان]]
| title3 = [[رسول جعفریان]]
| image4 = جبار رحمانی.jpg
| image4 = Sabrina Mervin.jpg
| title4 = [[جبار رحمانی]]
| title4 = [[سابرینا مروین]]
| image5 = سید جعفر مرتضی عاملی.jpg
| image5 = سید جعفر مرتضی عاملی.jpg
| title5 = [[سید جعفر مرتضی عاملی]]
| title5 = [[سید جعفر مرتضی عاملی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۹

اثر برگزیده

کتاب روضه الشهدا.jpg
تعزیه: آیین و نمایش در ایران، کتابی است درباره تعزیه که توسط پیتر جی‌. چلکووسکی‌ نوشته شده است. ین کتاب، در بیست فصل ابعاد مختلف تعزیه را مورد بررسی قرار می‌دهد و در واقع چاپ دوم کتابی است که نزدیک به هجده سال پیش با عنوان مقاله آغازین آن، تعزیه، هنر بومی پیشرو ایران، انتشار یافت و مورد پسند پژوهشگران قرار گرفت. اهمیت عمده کتاب در این است که تا این تاریخ، یگانه اثر آکادمیایی بین‌المللی در تعزیه‌شناسی است. ادامه...