پامنبرخوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «سیب» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سیب
'''پامنبرخوانی،''' یا «پیش منبرخوانی» نوعی [[نوحه خوانی|نوحه‌خوانی]] است و به انواع آواهایی اطلاق می‌شود که در [[روضه]] پس از پایان ذکر و پیش از روضه و گاه در پایان روضه خوانده می‌شود. در مجالسی هم که در ابتدا و انتهای مجلس، [[روضه خوانی|روضه‌خوانی]] برپا شود، «نوحه پامنبری بین دو روضه» خوانده می‌شود. پامنبرخوانی در برخی شهرها و روستاها در مجالس سوگواری بزرگان دین، به ویژه [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] و [[شهدای کربلا|شهیدان کربلا]] به صورت دسته‌جمعی مانند تواشیح اجرا می‌گردد. پامنبرخوانی پیش از نوحه [[سینه‌زنی]] با اشعاری در قالب نصیحت، پند و اندرز، یا در وصف باری تعالی و ائمه اطهار خوانده می‌شود.
[[پرونده:پامنبریخوانی.jpeg|بندانگشتی|پامنبر‌خوانی ]]
==پامنبری==
در دهه اول [[محرم]] در روستای ندوشن پیش از اینکه سخنران به منبر برود، عده‌ای که در پایین منبر نشسته‌اند، ذکرهای گوناگونی را می‌خوانند که به آن پامنبری می‌گویند. این ذکر برای افراد مختلف، متفاوت و شامل یک یا چند بیت است: <ref>قاسمی ندوشن، 1380، ص 79-80.</ref>
 
[[پرونده:پامنبریخوانی در روستای ندوشن.jpg|بندانگشتی|پامنبری‌خوانی در روستای ندوشن <ref>[http://www.iqna.ir/fa/news/3580540/%D9%87%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%B0%DA%A9%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D9%BE%D8%A7%D9%85%D9%86%D8%A8%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%DB%8C%D8%B2%D8%AF-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%AF خبرگزاری بین المللی قرآن.] </ref>]]
{{شعر}}
{{ب| آید به دشت [[کربلا]] آه و ظلم و داد واویلا | گردد به دور خیمه‌ها فریاد واویلا }}
{{ب| اندر عزای شاه دین، بگشا دو چشم خود، ببین | مجلس نشین پیغمبر و صاحب عزا زهراست این }}
{{ب| گوید حسین من چه شد فریاد و واویلا | نور دو عین من چه شد فریاد و واویلا }}
{{پایان شعر}}
 
{{شعر}}
{{ب| شاه دین گفتا اکبرم دادم | بهر قربانی اصغرم دادم }}
{{ب| عون و عباس و جعفرم دادم | تا که این امت در رفاه باشد }}
{{پایان شعر}}
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> شاه دین گفتا اکبرم دادم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> بهر قربانی اصغرم دادم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> عون و عباس و جعفرم دادم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> تا که این امت در رفاه باشد </span>
|}
 
 
{{شعر}}
{{ب| اگر کشتند چرا آبش ندادند کو حسینم وای کو حسینم | اگر کشتند چرا خاکش نکردند کو حسینم وای کو حسینم }}
{{ب| وای کفن بر جسم صد چاکش نکردند کو حسینم وای کو حسینم | وای مسلمانان حسین مادر ندارد کو حسینم وای کو حسینم }}
{{م| وای عزایش را بگیرید و بگریید حسینم وای کو حسینم }}
{{پایان شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| شاه دین گفتا بهر آن منصب | در پی پاسخ بر گشا زین لب }}
{{ب| خوردن این جام بلا یا رب | کار سلطان کربلا باشد }}
{{پایان شعر}}
 
 
{{شعر}}
{{ب| پرسیدم از شمر لعین | آن دشمن دنیا و دین }}
{{ب| بر گو از این سرها کدام | از زاده زهراست این }}
{{ب| پرسیدم از پیر خرد | بهر چه این غوغاست این }}
{{ب| اندر جوابم گفت و او | ایام عاشوراست این }}
{{ب| چون آمد روز عاشورا | حسین شد بیکس و تنها }}
{{ب| به زینب گفت و یا اختی | روم من جانب اعدا }}
{{ب| خواهرم رو تو حاضر نما از وفا | اصغرم تا کنم من فدا }}
{{پایان شعر}}
==پامنبرخوانی در یزد==
در شب‌های هفتم، هشتم و سیزدهم محرم در یزد، چند نفر دایره‌وار در پای منبر می‌نشینند و در دو گروه، اشعاری را می‌خوانند. شعر زیر نمونه‌ای از پامنبرخوانی یزد است: <ref>هاشمی پور، 1380، ص 201-206.</ref>
[[پرونده:پامنبری خوانی در یزد.jpg|بندانگشتی|پامنبری‌خوانی در یزد <ref>[http://yazd.irib.ir/-/%D8%AB%D8%A8%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8%DB%8C-%D9%BE%D8%A7%D9%85%D9%86%D8%A8%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%B9%D9%82%D8%AF%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D9%84%DB%8C صدا و سیمای مرکز یزد]</ref>]]
 
{{شعر}}
{{ب| ای فلک حیف از حسینم حیف و صد حیف از حسینم | کشته شد نور دو عینم حیف و صد حیف از حسینم }}
{{ب| آن ضیا خافقینم حیف و صد حیف از حسینم | کشته شد شاه مدینه، کو حسین باب سکینه داد و بیداد از فلک داد }}
{{ب| شاه ما را سر بریدند، داد و بیداد از فلک داد | پیکرش در خون کشیدند، داد و بیداد از فلک داد }}
{{ب| دست عباس بریدند، داد و بیداد از فلک داد | اکبرش از زین کشیدند، داد و بیداد از فلک داد }}
{{ب| نوگلش را غنچه چیدند، داد و بیداد از فلک داد | اصغرش حلقش دریدند، داد و بیداد از فلک داد}}
{{ب| یا امام، یا امام، یا امام، یا امام | یا امام، یا امام، یا امام، یا امام }}
{{پایان شعر}}
==پیش منبری در مشهد==
در مشهد، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) اشعاری به عنوان «پیش منبری» یا «پامنبری» خوانده می‌شود. اشعار زیر نمونه‌ای از پیش منبری در مشهد است: <ref>خوش منظر، 1387، ص 199. </ref>{{شعر}}
{{ب| به بازار عمل با دست خالی | من و لطف تو یا مولی الموالی }}
{{ب| بدم، اما شما را دوست دارم | همین باشد مدال افتخارم }}
{{ب| مرا اشک عزایش، آبرو داد | دلم را از سیاهی شستشو داد }}
{{ب| در اینجا انتسابم با حسین است | در آنجا هم حسابم با حسین است }}
{{ب| نمک پرورده این خاندانم | به جز این درد، من دیگر ندانم }}
{{ب| مرا با عشق عترت، زاد مادر | مرا شیر محبت، داد مادر }}
{{ب| خوشا بر من که دلدارم حسین است | به محشر یاور و یارم حسین است }}
{{پایان شعر}}
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> به بازار عمل با دست خالی </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> من و لطف تو یا مولی الموالی </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بدم، اما شما را دوست دارم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> همین باشد مدال افتخارم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> مرا اشک عزایش، آبرو داد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> دلم را از سیاهی شستشو داد </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> در اینجا انتسابم با حسین است </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> در آنجا هم حسابم با حسین است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نمک پرورده این خاندانم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به جز این درد، من دیگر ندانم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> مرا با عشق عترت، زاد مادر </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> مرا شیر محبت، داد مادر </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خوشا بر من که دلدارم حسین است </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به محشر یاور و یارم حسین است </span>
|}
<br />
==پامنبری گرفتن در سیرجان==
در سیرجان هم برخی افراد پای منبر، در پایان هر روضه، اشعاری را با آهنگ خاص می‌خواندند، به خواندن این اشعار «پامنبری گرفتن» می‌گفتند. در ادامه، نمونه‌ای از این اشعار آمده است: <ref>مؤید محسنی، 1381، ص 265-266. </ref>
 
{{شعر}}
{{ب| بابا ز فراق، بابا ز فراق هجر رویت چه کنم | صیاد اجل، صیاد اجل بشکسته بالم چه کنم }}
{{پایان شعر}}
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> بابا ز فراق، بابا ز فراق هجر رویت چه کنم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> صیاد اجل، صیاد اجل بشکسته بالم چه کنم </span>
|}
<br />
{{شعر}}
{{م| بابا جان امان از شمر بد اختر }}
{{م| غریبم بابا، یتیمم بابا، اسیرم }}
{{م| ندارم طاقت زنجیر بابا جان }}
{{م| وای امان از شمر بد اختر }}
{{پایان شعر}}
==پامنبری در شاهرود و بسطام==
در شاهرود و بسطام از اول ماه محرم در اغلب مساجد، تکایا و حسینیه‌های شهرها و روستاها، پیش از شروع روضه‌خوانی، پامنبری اجرا می‌شود.
ابتدا یکی از پامنبری‌خوان‌ها می‌گوید: «بر خُلق خوش نازنین و بی‌عیب محمد و آل محمد صلوات»، سپس «پامنبری‌خوان» چنین می‌خواند:
{{شعر}}
{{ب| ای واویلا صد واویلا | ای واویلا صد کربلا }}
{{ب| آه از دمی که فاطمه | آید به دشت کربلا }}
{{ب| گردد به دور خیمهها | گردد به دور کشتهها }}
{{ب| ز آنجا روان به قتلگاه | گردد به دور کشتهها }}
{{ب| گوید حسین من چه شد؟ | نور دو عین من چه شد؟ }}
{{ب| عباس عطشانم چه شد | سقای طفلانم چه شد }}
{{ب| کو اکبرم کو اصغرم؟ | کو اهل بیت اطهرم }}
{{ب| یاران حسین من چه شد | نور دو عین من چه شد؟ }}
{{ب| یاران رسول ثقلین | دارد عزا بهر حسین }}
{{ب| ای شیعیان زاری کنید | از دیده خون جاری کنید }}
{{ب| بهر شهید کربلا | از نو عزاداری کنید }}
{{پایان شعر}}
 
 
 
در قسمت آخر و پایانی پامنبری، عزاداران با کشیدن صدا شیون «یا امام» سر می‌دهند و در دم دادن مصرع اول و آخر، مدعوین مانند مجریان سه بار و با همان آهنگ می‌گویند:
 
 
یا....اما....م، یا....اما....م.
[[پرونده:پامنبری در شاهرود.jpg|بندانگشتی|پامنبری در شاهرود <ref>[http://www.dana.ir/news/161343.html/%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D9%BE%D8%A7%D9%85%D9%86%D8%A8%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%B1%D9%88%D8%AF وب سایت شبکه اطلاعرسانی دانا.]</ref>]]
یا....حسین، یا....حسین، یا....اما....م،
 
کو اکبر....کو اصغر
 
کو عون و....کو جعفر
 
کو قاسم....بن الحسن
 
کو عباس....علمدار
 
یا حسن، یا....حسین، یا....اما....م،
 
 
 
سپس دو بیتی زیر را می‌خواند:
 
 
{{شعر}}
{{ب| یزید را به جهنم، از خدا عذابش کن | چون مس، گداخته فرما، دوباره آبش کن }}
{{ب| عذاب هر دو جهان از برایش باشد | به حق علم خودت، ای خدا عذابش کن }}
{{پایان شعر}}
 
 
 
هنگام ختم پامنبری، شرکت‌کنندگان با گفتن آمین یا رب العالمین صلوات می‌فرستند. <ref>ناصحی، 1383، ص 51-54.</ref>
 
 
 
اشعار پامنبری زیر در شاهرود اجرا می‌شود:
 
 
{{شعر}}
{{ب| عباس دست از تن جدا.... یاران واویلا | شد کشته راه خدا.... یاران واویلا }}
{{ب| رأسش به نوک نیزهها.... یاران واویلا | از ظلم و جور اشقیا.... یاران واویلا }}
{{ب| ای شیعیان زاری کنید.... یاران واویلا | با فاطمه یاری کنید.... یاران واویلا }}
{{ب| بهر شهید کربلا.... یاران واویلا | اکنون عزاداری کنید.... یاران واویلا }}
{{پایان شعر}}
 
{{شعر}}
{{ب| ای واویلا در کربلا | خیرالنسا دارد عزا }}
{{ب| در خیمه زین العابدین | با حالتی زار و حزین }}
{{ب| گفت یا الله العالمین | حال من محزون ببین }}
{{ب| یاران حسین نازنین | افتاده چون گل بر زمین }}
{{ب| بر اشتران نالان همه | نالان و سرگردان همه }}
{{ب| ای شیعیان زاری کنید | اکنون عزاداری کنید }}
{{ب| با فاطمه یاری کنید | از دیده خون جاری کنید }}
{{ب| بهر شهید کربلا | اکنون عزاداری کنید }}
{{پایان شعر}}
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> ای واویلا در کربلا </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> خیرالنسا دارد عزا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> در خیمه زین العابدین </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> با حالتی زار و حزین </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گفت یا الله العالمین </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> حال من محزون ببین </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> یاران حسین نازنین </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> افتاده چون گل بر زمین </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بر اشتران نالان همه </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> نالان و سرگردان همه </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ای شیعیان زاری کنید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> اکنون عزاداری کنید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با فاطمه یاری کنید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> از دیده خون جاری کنید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بهر شهید کربلا </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> اکنون عزاداری کنید </span>
|}
 
 
در بخش آخر پامنبری، بیت اول شعر زیر به صورت بریده بریده اجرا می‌شود و در ادامه عزاداران حسینی تا پایان، با آهنگ سطر اول، دم می‌گیرند. مانند:
 
 
 
{{شعر}}
{{ب| آبش ندادند و لب تشنه کشتهاند...! در دشت کربلا | این ظلم بر حسین و اولاد او چرا...؟ فریاد از این عزا }}
{{ب| باز این چه شورش است که در خلق عالم است...، در دشت کربلا | باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است...، ای داد از این عزا }}
{{پایان شعر}}
 
 
مراسم پامنبری با اشعاری کوبنده و حماسی ختم می‌شود و مجلس آماده وعظ و سخنرانی و ذکر مصیبت می‌گردد و با ذکر صلوات، مراسم منبرخوانی به پایان می‌رسد. <ref>همان، 56.</ref>
==منبع==
 
*[[محرم و صفر در فرهنگ مردم ایران|اصغر شعاع، علی آنی‌زاده، رقیه حاج محمدیاری، شهرزاد دوستی، الهه شایسته رخ، محرم و صفر در فرهنگ مردم ایران، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، ص 188-194.]]
 
==پی نوشت==
[[رده:سوگواری]]
[[رده:سوگواری در ماه محرم]]
[[رده:مراسمها]]
[[رده:مراسمها در ماه محرم]]
<references />
[[رده:آیین‌ها در ماه محرم]]
[[رده:آیین‌ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۳

پامنبرخوانی، یا «پیش منبرخوانی» نوعی نوحه‌خوانی است و به انواع آواهایی اطلاق می‌شود که در روضه پس از پایان ذکر و پیش از روضه و گاه در پایان روضه خوانده می‌شود. در مجالسی هم که در ابتدا و انتهای مجلس، روضه‌خوانی برپا شود، «نوحه پامنبری بین دو روضه» خوانده می‌شود. پامنبرخوانی در برخی شهرها و روستاها در مجالس سوگواری بزرگان دین، به ویژه امام حسین (ع) و شهیدان کربلا به صورت دسته‌جمعی مانند تواشیح اجرا می‌گردد. پامنبرخوانی پیش از نوحه سینه‌زنی با اشعاری در قالب نصیحت، پند و اندرز، یا در وصف باری تعالی و ائمه اطهار خوانده می‌شود.

پامنبر‌خوانی

پامنبری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در دهه اول محرم در روستای ندوشن پیش از اینکه سخنران به منبر برود، عده‌ای که در پایین منبر نشسته‌اند، ذکرهای گوناگونی را می‌خوانند که به آن پامنبری می‌گویند. این ذکر برای افراد مختلف، متفاوت و شامل یک یا چند بیت است: [۱]

پامنبری‌خوانی در روستای ندوشن [۲]
آید به دشت کربلا آه و ظلم و داد واویلا گردد به دور خیمه‌ها فریاد واویلا
اندر عزای شاه دین، بگشا دو چشم خود، ببین مجلس نشین پیغمبر و صاحب عزا زهراست این
گوید حسین من چه شد فریاد و واویلا نور دو عین من چه شد فریاد و واویلا
شاه دین گفتا اکبرم دادم بهر قربانی اصغرم دادم
عون و عباس و جعفرم دادم تا که این امت در رفاه باشد
شاه دین گفتا اکبرم دادم بهر قربانی اصغرم دادم
عون و عباس و جعفرم دادم تا که این امت در رفاه باشد


اگر کشتند چرا آبش ندادند کو حسینم وای کو حسینم اگر کشتند چرا خاکش نکردند کو حسینم وای کو حسینم
وای کفن بر جسم صد چاکش نکردند کو حسینم وای کو حسینم وای مسلمانان حسین مادر ندارد کو حسینم وای کو حسینم
وای عزایش را بگیرید و بگریید حسینم وای کو حسینم


شاه دین گفتا بهر آن منصب در پی پاسخ بر گشا زین لب
خوردن این جام بلا یا رب کار سلطان کربلا باشد


پرسیدم از شمر لعین آن دشمن دنیا و دین
بر گو از این سرها کدام از زاده زهراست این
پرسیدم از پیر خرد بهر چه این غوغاست این
اندر جوابم گفت و او ایام عاشوراست این
چون آمد روز عاشورا حسین شد بیکس و تنها
به زینب گفت و یا اختی روم من جانب اعدا
خواهرم رو تو حاضر نما از وفا اصغرم تا کنم من فدا

پامنبرخوانی در یزد[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در شب‌های هفتم، هشتم و سیزدهم محرم در یزد، چند نفر دایره‌وار در پای منبر می‌نشینند و در دو گروه، اشعاری را می‌خوانند. شعر زیر نمونه‌ای از پامنبرخوانی یزد است: [۳]

پامنبری‌خوانی در یزد [۴]
ای فلک حیف از حسینم حیف و صد حیف از حسینم کشته شد نور دو عینم حیف و صد حیف از حسینم
آن ضیا خافقینم حیف و صد حیف از حسینم کشته شد شاه مدینه، کو حسین باب سکینه داد و بیداد از فلک داد
شاه ما را سر بریدند، داد و بیداد از فلک داد پیکرش در خون کشیدند، داد و بیداد از فلک داد
دست عباس بریدند، داد و بیداد از فلک داد اکبرش از زین کشیدند، داد و بیداد از فلک داد
نوگلش را غنچه چیدند، داد و بیداد از فلک داد اصغرش حلقش دریدند، داد و بیداد از فلک داد
یا امام، یا امام، یا امام، یا امام یا امام، یا امام، یا امام، یا امام

پیش منبری در مشهد[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در مشهد، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) اشعاری به عنوان «پیش منبری» یا «پامنبری» خوانده می‌شود. اشعار زیر نمونه‌ای از پیش منبری در مشهد است: [۵]

به بازار عمل با دست خالی من و لطف تو یا مولی الموالی
بدم، اما شما را دوست دارم همین باشد مدال افتخارم
مرا اشک عزایش، آبرو داد دلم را از سیاهی شستشو داد
در اینجا انتسابم با حسین است در آنجا هم حسابم با حسین است
نمک پرورده این خاندانم به جز این درد، من دیگر ندانم
مرا با عشق عترت، زاد مادر مرا شیر محبت، داد مادر
خوشا بر من که دلدارم حسین است به محشر یاور و یارم حسین است
به بازار عمل با دست خالی من و لطف تو یا مولی الموالی
بدم، اما شما را دوست دارم همین باشد مدال افتخارم
مرا اشک عزایش، آبرو داد دلم را از سیاهی شستشو داد
در اینجا انتسابم با حسین است در آنجا هم حسابم با حسین است
نمک پرورده این خاندانم به جز این درد، من دیگر ندانم
مرا با عشق عترت، زاد مادر مرا شیر محبت، داد مادر
خوشا بر من که دلدارم حسین است به محشر یاور و یارم حسین است


پامنبری گرفتن در سیرجان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در سیرجان هم برخی افراد پای منبر، در پایان هر روضه، اشعاری را با آهنگ خاص می‌خواندند، به خواندن این اشعار «پامنبری گرفتن» می‌گفتند. در ادامه، نمونه‌ای از این اشعار آمده است: [۶]

بابا ز فراق، بابا ز فراق هجر رویت چه کنم صیاد اجل، صیاد اجل بشکسته بالم چه کنم
بابا ز فراق، بابا ز فراق هجر رویت چه کنم صیاد اجل، صیاد اجل بشکسته بالم چه کنم


بابا جان امان از شمر بد اختر
غریبم بابا، یتیمم بابا، اسیرم
ندارم طاقت زنجیر بابا جان
وای امان از شمر بد اختر

پامنبری در شاهرود و بسطام[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در شاهرود و بسطام از اول ماه محرم در اغلب مساجد، تکایا و حسینیه‌های شهرها و روستاها، پیش از شروع روضه‌خوانی، پامنبری اجرا می‌شود. ابتدا یکی از پامنبری‌خوان‌ها می‌گوید: «بر خُلق خوش نازنین و بی‌عیب محمد و آل محمد صلوات»، سپس «پامنبری‌خوان» چنین می‌خواند:

ای واویلا صد واویلا ای واویلا صد کربلا
آه از دمی که فاطمه آید به دشت کربلا
گردد به دور خیمهها گردد به دور کشتهها
ز آنجا روان به قتلگاه گردد به دور کشتهها
گوید حسین من چه شد؟ نور دو عین من چه شد؟
عباس عطشانم چه شد سقای طفلانم چه شد
کو اکبرم کو اصغرم؟ کو اهل بیت اطهرم
یاران حسین من چه شد نور دو عین من چه شد؟
یاران رسول ثقلین دارد عزا بهر حسین
ای شیعیان زاری کنید از دیده خون جاری کنید
بهر شهید کربلا از نو عزاداری کنید


در قسمت آخر و پایانی پامنبری، عزاداران با کشیدن صدا شیون «یا امام» سر می‌دهند و در دم دادن مصرع اول و آخر، مدعوین مانند مجریان سه بار و با همان آهنگ می‌گویند:


یا....اما....م، یا....اما....م.

پامنبری در شاهرود [۷]

یا....حسین، یا....حسین، یا....اما....م،

کو اکبر....کو اصغر

کو عون و....کو جعفر

کو قاسم....بن الحسن

کو عباس....علمدار

یا حسن، یا....حسین، یا....اما....م،


سپس دو بیتی زیر را می‌خواند:


یزید را به جهنم، از خدا عذابش کن چون مس، گداخته فرما، دوباره آبش کن
عذاب هر دو جهان از برایش باشد به حق علم خودت، ای خدا عذابش کن


هنگام ختم پامنبری، شرکت‌کنندگان با گفتن آمین یا رب العالمین صلوات می‌فرستند. [۸]


اشعار پامنبری زیر در شاهرود اجرا می‌شود:


عباس دست از تن جدا.... یاران واویلا شد کشته راه خدا.... یاران واویلا
رأسش به نوک نیزهها.... یاران واویلا از ظلم و جور اشقیا.... یاران واویلا
ای شیعیان زاری کنید.... یاران واویلا با فاطمه یاری کنید.... یاران واویلا
بهر شهید کربلا.... یاران واویلا اکنون عزاداری کنید.... یاران واویلا
ای واویلا در کربلا خیرالنسا دارد عزا
در خیمه زین العابدین با حالتی زار و حزین
گفت یا الله العالمین حال من محزون ببین
یاران حسین نازنین افتاده چون گل بر زمین
بر اشتران نالان همه نالان و سرگردان همه
ای شیعیان زاری کنید اکنون عزاداری کنید
با فاطمه یاری کنید از دیده خون جاری کنید
بهر شهید کربلا اکنون عزاداری کنید
ای واویلا در کربلا خیرالنسا دارد عزا
در خیمه زین العابدین با حالتی زار و حزین
گفت یا الله العالمین حال من محزون ببین
یاران حسین نازنین افتاده چون گل بر زمین
بر اشتران نالان همه نالان و سرگردان همه
ای شیعیان زاری کنید اکنون عزاداری کنید
با فاطمه یاری کنید از دیده خون جاری کنید
بهر شهید کربلا اکنون عزاداری کنید


در بخش آخر پامنبری، بیت اول شعر زیر به صورت بریده بریده اجرا می‌شود و در ادامه عزاداران حسینی تا پایان، با آهنگ سطر اول، دم می‌گیرند. مانند:


آبش ندادند و لب تشنه کشتهاند...! در دشت کربلا این ظلم بر حسین و اولاد او چرا...؟ فریاد از این عزا
باز این چه شورش است که در خلق عالم است...، در دشت کربلا باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است...، ای داد از این عزا


مراسم پامنبری با اشعاری کوبنده و حماسی ختم می‌شود و مجلس آماده وعظ و سخنرانی و ذکر مصیبت می‌گردد و با ذکر صلوات، مراسم منبرخوانی به پایان می‌رسد. [۹]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. قاسمی ندوشن، 1380، ص 79-80.
  2. خبرگزاری بین المللی قرآن.
  3. هاشمی پور، 1380، ص 201-206.
  4. صدا و سیمای مرکز یزد
  5. خوش منظر، 1387، ص 199.
  6. مؤید محسنی، 1381، ص 265-266.
  7. وب سایت شبکه اطلاعرسانی دانا.
  8. ناصحی، 1383، ص 51-54.
  9. همان، 56.