عبد اللّه بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «همسر زینب کبرى و داماد على«ع»و پسر جعفر طیّار.وى،نخستین نوزاد مسلمان در حبشه...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
همسر زینب کبرى و داماد على«ع»و پسر جعفر طیّار.وى،نخستین نوزاد مسلمان در حبشه بود.در ایّامى که پدرش جعفر بن ابى طالب به حبشه هجرت کرده بود،در آن کشور به دنیا آمد.مادرش«اسماء بنت عمیس»بود.اسماء،پس از شهادت جعفر طیّار در جنگ موته،به همسرى أبو بکر،سپس على بن ابى طالب در آمد.عبد الله بن جعفر،مورد عنایت خاصّ پیامبر اکرم بود،بویژه که پدرش سردار بزرگ شهید جبهۀ اسلام به شمار مى‌آمد.
'''عبدالله بن جعفر''' همسر [[زینب (س)|زینب کبرى]] و داماد على(ع) و پسر جعفر طیار بود.


همچنین مورد علاقۀ امیر المؤمنین بود و ارادتى شایان به امام حسن و امام حسین«ع» داشت.مردى سخاوتمند و اهل جود و بخشش بود. <ref>سفینة البحار،ج 2،ص 126.</ref>
==زندگینامه==
عبدالله بن جعفر نخستین نوزاد مسلمان در حبشه بود. در ایامى که پدرش جعفر بن ابى طالب به حبشه هجرت کرده بود، در آن کشور به دنیا آمد. مادرش«اسما بنت عمیس»بود. اسما، پس از [[شهادت]] جعفر طیار در جنگ موته، به همسرى ابو بکر، سپس على بن ابى طالب در آمد. عبد الله بن جعفر، مورد عنایت خاص پیامبر اکرم(ص) بود، بویژه که پدرش سردار بزرگ شهید جبهه اسلام به شمار مى‌آمد.


عبد الله جعفر،از جملۀ کسانى بود که به سید الشهدا نامه نوشت و از او خواست که از سفر به عراق منصرف شود.گرچه خود در کربلا حضور نداشت،امّا دو پسرش عون و محمّد را همراه مادرشان حضرت زینب«ع»به کربلا فرستاد و این دو فرزند،در رکاب سالار شهیدان روز عاشورا به شهادت رسیدند.او از اینکه نتوانسته بود در واقعه کربلا شرکت کند تأسف مى‌خورد.پس از حادثۀ عاشورا و شهادت حسین بن على«ع»وى در مدینه به سوگ نشست و مردم براى تسلیت گویى نزد او مى‌آمدند. <ref>معارف و معاریف،ج 4،ص 1508.</ref> وى در سن 90 سالگى،در سال 80 هجرى در مدینه در گذشت و در بقیع به خاک سپرده شد. <ref>همان.</ref> برخى هم در گذشت او را در شام و قبر وى را در«باب الصغیر»دمشق،کنار قبر بلال مى‌دانند. <ref>دربارۀ او از جمله ر.ک:«شام،سرزمین خاطره‌ها»،مهدى پیشوایى،ص 77،تنقیح المقال،مامقانى،ج 2،ص 173.</ref>
همچنین مورد علاقه امیرالمومنین بود و ارادتى شایان به امام حسن و [[امام حسین(ع)]] داشت. مردى سخاوتمند و اهل جود و بخشش بود.<ref>سفینه البحار،ج 2،ص 126.</ref>


<ref>معارف و معاریف،ج 4،ص 1508.</ref> وى در سن 90 سالگى،در سال 80 هجرى در مدینه در گذشت و در بقیع به خاک سپرده شد.<ref>همان.</ref> برخى هم در گذشت او را در [[شام]] و قبر وى را در«باب الصغیر» دمشق، کنار قبر بلال مى‌دانند.<ref>درباره او از جمله ر.ک: «شام،سرزمین خاطره‌ها»،مهدى پیشوایى،ص 77،تنقیح المقال،مامقانى،ج 2،ص 173.</ref>


===تاسف از عدم همراهی در نهضت عاشورا===
عبد الله جعفر، از جمله کسانى بود که به [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا]] نامه نوشت و از او خواست که از سفر به عراق منصرف شود. گرچه خود در [[کربلا]] حضور نداشت، اما دو پسرش [[عون بن جعفر|عون]] و محمد را همراه مادرشان [[حضرت زینب (س)|حضرت زینب(س)]] به کربلا فرستاد و این دو فرزند، در رکاب سالار شهیدان روز [[عاشورا]] به شهادت رسیدند.


او از اینکه نتوانسته بود در واقعه کربلا شرکت کند تاسف مى‌خورد. پس از حادثه عاشورا و شهادت حسین بن على(ع) وى در مدینه به سوگ نشست و مردم براى تسلیت گویى نزد او مى‌آمدند.


==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 298-299.]


جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 298-299.
==پی‌نوشت==
<references />
[[رده:افراد]]
[[رده:اصحاب اهل بیت]]

نسخهٔ ‏۱۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۳

عبدالله بن جعفر همسر زینب کبرى و داماد على(ع) و پسر جعفر طیار بود.

زندگینامه

عبدالله بن جعفر نخستین نوزاد مسلمان در حبشه بود. در ایامى که پدرش جعفر بن ابى طالب به حبشه هجرت کرده بود، در آن کشور به دنیا آمد. مادرش«اسما بنت عمیس»بود. اسما، پس از شهادت جعفر طیار در جنگ موته، به همسرى ابو بکر، سپس على بن ابى طالب در آمد. عبد الله بن جعفر، مورد عنایت خاص پیامبر اکرم(ص) بود، بویژه که پدرش سردار بزرگ شهید جبهه اسلام به شمار مى‌آمد.

همچنین مورد علاقه امیرالمومنین بود و ارادتى شایان به امام حسن و امام حسین(ع) داشت. مردى سخاوتمند و اهل جود و بخشش بود.[۱]

[۲] وى در سن 90 سالگى،در سال 80 هجرى در مدینه در گذشت و در بقیع به خاک سپرده شد.[۳] برخى هم در گذشت او را در شام و قبر وى را در«باب الصغیر» دمشق، کنار قبر بلال مى‌دانند.[۴]

تاسف از عدم همراهی در نهضت عاشورا

عبد الله جعفر، از جمله کسانى بود که به سیدالشهدا نامه نوشت و از او خواست که از سفر به عراق منصرف شود. گرچه خود در کربلا حضور نداشت، اما دو پسرش عون و محمد را همراه مادرشان حضرت زینب(س) به کربلا فرستاد و این دو فرزند، در رکاب سالار شهیدان روز عاشورا به شهادت رسیدند.

او از اینکه نتوانسته بود در واقعه کربلا شرکت کند تاسف مى‌خورد. پس از حادثه عاشورا و شهادت حسین بن على(ع) وى در مدینه به سوگ نشست و مردم براى تسلیت گویى نزد او مى‌آمدند.

منبع

پی‌نوشت

  1. سفینه البحار،ج 2،ص 126.
  2. معارف و معاریف،ج 4،ص 1508.
  3. همان.
  4. درباره او از جمله ر.ک: «شام،سرزمین خاطره‌ها»،مهدى پیشوایى،ص 77،تنقیح المقال،مامقانى،ج 2،ص 173.