زرود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''زرود''' نام یکى از منزلگاه‌هاى مسیر [[کوفه]] که [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در آنجا فرود آمد. | '''زرود''' نام یکى از منزلگاه‌هاى مسیر [[کوفه]] که [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در آنجا فرود آمد. | ||
== معنی == | |||
زرود، منطقه‌اى ریگزار میان ثعلبیه و خزیمیه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آبهاى باران را در خود فرو مى‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده‌است. زرود به معنی بلعنده می باشد. این محل براى نزول کاروانهاى حج که از بغداد مى‌آمده‌اند، محل مشهور و مناسبى بوده و به [[بنى اسد]] و بنى نهشل اختصاص داشته است. | |||
==کاروان کربلا== | |||
در همین منزل بود که امام حسین(ع) به [[زهیر بن قین بجلى]] برخورد و او را به همراهى و یارى خویش فراخواند. او هم پذیرفت و به کاروان و یاران امام پیوست و به کربلا آمد و شهید شد.<ref>مقتل الحسین،مقرم،ص ۲۰۸،الحسین فى طریقه الى الشهادة،ص ۶۶ تا ۷۲.</ref> و در همین جا، خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] و [[هانى بن عروه]] را در کوفه از دو نفر از طایفۀ بنى اسد شنید که عازم حج بودند و از کوفه مى‌آمدند.حضرت بر آن دو شهید رحمت فرستاد و گریست، [[بنى هاشم]] هم گریستند. در همین جا شب را ماندند. صبح، آب زیادى برداشته، از آنجا به سوى ثعلبیه حرکت کردند. | |||
== | ==منبع== | ||
== | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۹۴-۱۹۵.] | ||
==پی‌نوشت== | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:جغرافیا]] | |||
[[رده:تاریخ]] | |||
[[رده:مسیر حرکت امام حسین (ع)]] | |||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۹
زرود نام یکى از منزلگاه‌هاى مسیر کوفه که سیدالشهدا(ع) در آنجا فرود آمد.
معنی
زرود، منطقه‌اى ریگزار میان ثعلبیه و خزیمیه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آبهاى باران را در خود فرو مى‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده‌است. زرود به معنی بلعنده می باشد. این محل براى نزول کاروانهاى حج که از بغداد مى‌آمده‌اند، محل مشهور و مناسبى بوده و به بنى اسد و بنى نهشل اختصاص داشته است.
کاروان کربلا
در همین منزل بود که امام حسین(ع) به زهیر بن قین بجلى برخورد و او را به همراهى و یارى خویش فراخواند. او هم پذیرفت و به کاروان و یاران امام پیوست و به کربلا آمد و شهید شد.[۱] و در همین جا، خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانى بن عروه را در کوفه از دو نفر از طایفۀ بنى اسد شنید که عازم حج بودند و از کوفه مى‌آمدند.حضرت بر آن دو شهید رحمت فرستاد و گریست، بنى هاشم هم گریستند. در همین جا شب را ماندند. صبح، آب زیادى برداشته، از آنجا به سوى ثعلبیه حرکت کردند.
منبع
پی‌نوشت
- ↑ مقتل الحسین،مقرم،ص ۲۰۸،الحسین فى طریقه الى الشهادة،ص ۶۶ تا ۷۲.