خار مغیلان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «خار درخت«امّ غیلان»،امّ غیلان درخت خاردارى است که در بادیه مى‌روید که گاهى...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
خار درخت«امّ غیلان»،امّ غیلان درخت خاردارى است که در بادیه مى‌روید که گاهى به اندازۀ درخت سیب یا کوچکتر مى‌شود. <ref>لغت‌نامه،دهخدا«ام غیلان».</ref> در مرثیه‌ها چنین گفته مى‌شود که پس از شهادت امام حسین«ع»و حملۀ دشمن به خیمه‌ها و به آتش کشیدن آنها،کودکان آوارۀ دشت و بیابان شدند و دو کودک در بیابان،دور از جمع اهل بیت،گم شدند و شب زیر خار مغیلان پناه گرفتند و جان باختند. <ref>معالى السبطین،ج 2،ص 89.</ref> در منابع معتبر تاریخى چنین چیزى نیامده است.
'''خار مغیلان''' خار درخت «امّ غیلان» یا «امّ غیلان» درخت خاردارى است که در بادیه مى‌روید که گاهى به اندازۀ درخت سیب یا کوچکتر مى‌شود.<ref>لغت‌نامه،دهخدا«ام غیلان».</ref>  
 
 


== خار مغیلان در مرثیه‌ها ==
در مرثیه‌ها چنین گفته مى‌شود که پس از شهادت امام حسین(ع) و حملۀ دشمن به خیمه‌ها و به آتش کشیدن آنها، کودکان آوارۀ دشت و بیابان شدند و دو کودک در بیابان، دور از جمع اهل بیت، گم شدند و شب زیر خار مغیلان پناه گرفتند و جان باختند.<ref>معالى السبطین،ج ۲،ص ۸۹.</ref>  در منابع معتبر تاریخى چنین چیزى نیامده است.


== منبع ==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 158.


جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 158.
== پی نوشت ==
<references />

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۳

خار مغیلان خار درخت «امّ غیلان» یا «امّ غیلان» درخت خاردارى است که در بادیه مى‌روید که گاهى به اندازۀ درخت سیب یا کوچکتر مى‌شود.[۱]

خار مغیلان در مرثیه‌ها

در مرثیه‌ها چنین گفته مى‌شود که پس از شهادت امام حسین(ع) و حملۀ دشمن به خیمه‌ها و به آتش کشیدن آنها، کودکان آوارۀ دشت و بیابان شدند و دو کودک در بیابان، دور از جمع اهل بیت، گم شدند و شب زیر خار مغیلان پناه گرفتند و جان باختند.[۲] در منابع معتبر تاریخى چنین چیزى نیامده است.

منبع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 158.

پی نوشت

  1. لغت‌نامه،دهخدا«ام غیلان».
  2. معالى السبطین،ج ۲،ص ۸۹.