بنی‌هاشم

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بنی هاشم فرزندان هاشم بن عبد مناف، جد اعلای رسول خدا(ص) هستند.

مفهوم

به اهل بیت پیامبر(ص) بنی هاشم گفته می‌شود. هاشم و اجدادش در میان عرب، مشهور به نجابت و مورد احترام بودند و رسول الله از این دودمان بود.

عداوت بنی امیه در نهضت عاشورا

امام حسین(ع) نیز در یکی از رجزهای خویش در روز عاشورا به این نسب شریف اشاره کرده و به ان افتخار می کند:

آنا بن علی الخیر، من آل هاشم کفانی بهذا مفخرا حین افخر

بنی امیه در آغاز با بنی هاشم مخالفت و دشمنی داشتند و این بغض و عداوت در دوران ائمه اطهار نیز ادامه داشت. نهضت کربلا اوج عداوت و کینه امویان با بنی هاشم بود.

پیامبر اسلام(ص) فرموده است: «بغض بنی هاشم نفاق[۱]» دشمنی و کینه با نی هاشم نشانه نفاق است.

یزید چون حسین ابن علی(ع) را به شهادت رساند و اهل بیت او را به اسارت گرفت در مجلس جشن، با چوب خیزران بر لبهای حسین(ع) می زد و این شعار را می خواند: «لعبت هاشم بالملک...» بنی هاشم با ملک و سلطنت بازی کردند، نه خبری آمده و نه وحیی نازل شده‌است. اگر از فزرندان احمد انتقام نگیرم از نسل خندف نیستم.[۲]

منبع

پی‌نوشت

  1. بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۲۲۱
  2. مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۶۲، در زمینه رابطه عداوت آمیز آل امیه با خاندان رسالت، ر. ک: «دایرة المعارف تشیع»، ح ۳، ص ۳۹۸