استرجاع: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در اصطلاح، | '''استرجاع''' در اصطلاح، به گفتن «انا للّه و انّا الیه راجعون» گفته مى‌شود (ما براى خدا و از سوى اوییم و به سوى او بازمى‌گردیم) و کسى که با مصیبتى یا خبر مرگى مواجه شود، آن را بر زبان جارى مى‌کند و با حکایت از اینکه بازگشت همه به سوى خداست، بر داغ خویش یا دیگرى تسکینى مى‌دهد. دربارۀ استرجاع هنگام مصیبت، احادیثى است. | ||
{{جعبه نقل قول | {{جعبه نقل قول | ||
|عنوان= امام باقر (ع) | |عنوان= امام باقر (ع) | ||
|نقل‌قول= {{-}}{{حدیث|ما من مؤمن یصاب بمصیبة فى الدّنیا فیسترجع عند مصیبته و یصبر حین تفجأه المصیبة الاّ غفر اللّه له ما مضى من ذنوبه الاّ الکبائر الّتى اوجب اللّه علیها النّار.|ترجمه | |نقل‌قول= {{-}}{{حدیث|ما من مؤمن یصاب بمصیبة فى الدّنیا فیسترجع عند مصیبته و یصبر حین تفجأه المصیبة الاّ غفر اللّه له ما مضى من ذنوبه الاّ الکبائر الّتى اوجب اللّه علیها النّار.{{-}}| ترجمه=هیچ مؤمن مصیبت زده‌اى در دنیا نیست که هنگام مصیبت، «انا للّه و انا الیه راجعون» گوید و بر مصیبت ناگهانى شکیبا باشد، مگر آنکه خداوند گناهان گذشته‌اش را مى‌بخشاید، مگر گناهان کبیره که خداوند بر آنها وعدۀ دوزخ داده است.}} | ||
|منبع=وسائل الشیعة،ج 2،ص 898. | |منبع=وسائل الشیعة،ج 2،ص 898. | ||
|تراز=چپ | |تراز=چپ | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|حاشیه= | |حاشیه= | ||
|اندازه خط=12px | |اندازه خط=12px | ||
|رنگ پس‌زمینه = | |رنگ پس‌زمینه = زرد | ||
|شکل‌بندی = | |شکل‌بندی = | ||
|پس‌زمینه عنوان = | |پس‌زمینه عنوان = | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
}} | }} | ||
[[امام حسین (ع)]] بارها در طول راه [[کربلا]] و در خود کربلا و [[عاشورا]] این جمله را بر زبان راند. از جمله هنگام شنیدن خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] در [[زرود|منزلگاه زرود]]، و نیز شبى که در قصر بنى مقاتل منزل کرده بودند، [[علی اکبر (ع)|على اکبر (ع)]] این جمله را مکرّر از پدر شنید. چون علّت آن را پرسید، [[امام حسین|سیّد الشهدا (ع)]] فرمود: | |||
در خواب دیدم که صدایى مى‌گوید: «این قافله به سوى مرگ مى‌رود...».<ref>''مقتل الحسین،مقرّم،ص 227،عوالم(امام حسین)،ص 230.''</ref> | |||
پیش از آن در مدینه نیز هنگام گفتگو با [[مروان بن حکم|مروان حکم]]، امام حسین (ع) ضمن بیان خلافت یزید، «انّا لله و انّا الیه راجعون» گفت. <ref>''عوالم،ص 175.''</ref> | |||
این | این اعتقاد، یعنى «از اویى و به سوى اویى» هم زندگى را بر انسان آسان مى‌سازد و از بند تعلّقات مى‌رهاند، هم مرگ را هموار و پذیرفتنى مى‌کند. | ||
==منابع== | |||
*''[[فرهنگ عاشورا|فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، قم، معارف، ج1، ص 46-47.]]'' | |||
==پی نوشت== | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۹
استرجاع در اصطلاح، به گفتن «انا للّه و انّا الیه راجعون» گفته مى‌شود (ما براى خدا و از سوى اوییم و به سوى او بازمى‌گردیم) و کسى که با مصیبتى یا خبر مرگى مواجه شود، آن را بر زبان جارى مى‌کند و با حکایت از اینکه بازگشت همه به سوى خداست، بر داغ خویش یا دیگرى تسکینى مى‌دهد. دربارۀ استرجاع هنگام مصیبت، احادیثى است.
امام باقر (ع)
وسائل الشیعة،ج 2،ص 898.
امام حسین (ع) بارها در طول راه کربلا و در خود کربلا و عاشورا این جمله را بر زبان راند. از جمله هنگام شنیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل در منزلگاه زرود، و نیز شبى که در قصر بنى مقاتل منزل کرده بودند، على اکبر (ع) این جمله را مکرّر از پدر شنید. چون علّت آن را پرسید، سیّد الشهدا (ع) فرمود:
در خواب دیدم که صدایى مى‌گوید: «این قافله به سوى مرگ مى‌رود...».[۱]
پیش از آن در مدینه نیز هنگام گفتگو با مروان حکم، امام حسین (ع) ضمن بیان خلافت یزید، «انّا لله و انّا الیه راجعون» گفت. [۲]
این اعتقاد، یعنى «از اویى و به سوى اویى» هم زندگى را بر انسان آسان مى‌سازد و از بند تعلّقات مى‌رهاند، هم مرگ را هموار و پذیرفتنى مى‌کند.