بطن عقبه
بطن عقبه یا بطان از منزلگاه‌هایی است که کاروان امام حسین(ع) در مسیر خود به کربلا از آنجا عبور کرد.
 دریای سرخ |
موقعیت جغرافیایی
منزل بطن عقبه را بعد از منزلگاه واقصه و بعد از منزلگاه قاع دانسته‌اند. طایفه‌ای از بنی‌اسد در این محل زندگی می‌کرد.
معنا و مفهموم
عقبه به معنی کوه بلند است. در این منطقه قصری بلند به نام حمران قرار داشته‌است. بطن اساسا به معنی منطقه است که به دلیل فرورفتگی، آب در آن جمع میشود و لزوما کشتزارها در آن آباد هستند. در آنجا آبی متعلق به قبیله بنی عکرمه از بکر بن وائل قرار داشت.[۱]
وقایع
ورود کاروان امام حسین(ع) را به این منزل روز جمعه ۲۵ ذی‌الحجه دانسته‌اند. امام در این محل خواب دیدند که سگانی به وی حمله می‌کنند و پیشاپیش آنها سگی دو رنگ دیده می‌شد. امام بعد از این خواب به یاران خود فرمودند: «ما ارانی الا مقتولا، من جز کشته شدن فرجامی نمیبینم.»
دینوری ملاقات عمرو بن لوذان، پیرمردی از قبیله بنی عکرمه، را در این منزل ذکر کرده‌است. عمرو به امام گفت: «ابن زیاد در کمین اوست و از قادسیه تا عذیب‌الهجنات لشکریان و جاسوسان هستند. جانم به فدایت بازگرد.»[۲]
امام فرمود: «ای بنده خدا، میدانم و حقایق بر من پوشیده نیست و آن چه قضای الهی باشد، واقع میشود.»
اباعبدالله(ع) در این منزل چون از استقرار نیروهای نظامی در قادسیه مطلع شد، مسیر حرکت خود را برای ورود به کوفه تغییر داد. حصین بن نمیر بعد از اطلاع از این تغییر مسیر، حر را با هزار سپاهی به منزله مقدمه سپاه از قادسیه روانه کرد.[۳]